Prototype 4

Het spel:

In dit platform spel dient de deelnemer het level te doorlopen tot het einde. Onderweg zijn er allerlei obstakels, vijanden en collectables welke de deelnemer kan verzamelen. Gedurende het spel komt de deelnemer in situaties terecht welke hij gemakkelijk zelfstandig kan uitvoeren. Echter mengt de facilitator zich ongevraagd in het spel en bejegend de deelnemer ‘alsof hij het zelf niet zou kunnen’. Dit resulteert in afname van kleur in het hart om weer te geven welke impact en inbreuk op identiteit het ongevraagd helpen heeft. Alle gebeurtenissen zijn metaforisch gerecontexualiseerd en komen voort uit voorbeelden welke gedeeld zijn door mensen met een dwarslaesie en rolstoel gebonden zijn. De character start aan de linkerzijde van het speelveld.

De instructie:

De deelnemer krijgt de opdracht om zich te manoeuvreren langs obstakels en zo het level te doorlopen tot het einde. Onderweg dient deze de vijanden te vermijden, te verslaan en de aanwezige collectables te verzamelen. Als het einde is behaald ontvangt deze de aanwezige ster.

De deelnemer krijgt de instructie dat het hart de ‘’identiteit’’ van de character weergeeft welke hij elke beurt een vak naar links, rechts of omhoog (springen) kan verplaatsen. 

Variant: Voordat het spel start bekijkt de speler de het speelveld en kiest onderdelen welke hij gaat verzamelen, hiermee bepaald de deelnemer zelfstandig zijn ‘’levensprioriteit’’. Zie MoR 1.4.

Rol van de deelnemers:

De deelnemer beslist over de weg welke de character begaat. Hij benoemt elke beurt naar welk vak de character zicht verplaatst en neemt de collectables in ontvangst. De deelnemer mag zijn character niet aanraken om deze zelfstandig te verplaatsen. Dit is de verborgen taak van de facilitator.

Rol van de facilitator:

De facilitator heeft in dit spel zes verschillende rollen, namelijk:

1. Instrueren van de deelnemer

2. Uitvoeren van de door de deelnemer benoemde verplaatsingen

3. Een event selecteren, starten en uitvoeren om de deelnemer te bejegenen ‘’alsof ik het zelf niet zou kunnen’’

4. Het hart welke ‘’identiteit’’ weergeeft voorzien van afname

5. Observeren

6. Spelervaring manifest maken in de debrief

Rol 1, 2, 3 & 4

De facilitator legt het doel in het spel uit en geeft instructie op welke wijze de deelnemer deze behaald. Tevens benoemd de facilitator welke beperkingen er zijn aan het voortbewegen van de character. De facilitator vraagt de deelnemer naar welk vak hij de character wilt verplaatsen en hoort aan welke dit is. Hierbij beredeneert de facilitator een mogelijk een ‘’event’’ om de deelnemer te bejegenen ‘alsof ik het zelf niet zou kunnen’. De facilitator voert vervolgens dit ‘’event’’ uit, bijvoorbeeld het muntje cadeau geven, een extra balk te plaatsen voor het gemak, de character extra vakken te verplaatsen etc. Het is hierbij essentieel dat de facilitator bij het ‘’event’’ ook verbaal bejegend door bijvoorbeeld; ‘’Je zal wel moe zijn’’, ‘’veel te gevaarlijk’’, ‘’wel wat hoog voor jou’’ etc. De facilitator verplaatst vervolgens de character om de deelnemer nog meer het gevoel te geven ‘alsof ik het zelf niet zou kunnen’ en geen controle te geven.

Rol 5

Voor, tijdens en na het spel observeert de facilitator de deelnemer op gedragingen en uitspraken welke voortkomen door de spelervaring. Deze koppelt de facilitator na het spel terug aan de deelnemer.

Rol 6

Na het spel daagt de facilitator de deelnemer uit om de spelervaring manifest te maken. Hij vraagt de deelnemer welke kern ‘’boodschap’’ er in het spel zit, refereert naar het hart en gaat eventueel op verkenning om deze op te halen. De facilitator exploreert samen met de deelnemer welke emoties hij heeft ervaren, door deze te duiden op het ‘’Wheel of emotion’’ om het dialoog te ondersteunen en deze gevoelens te adresseren. Tevens geeft de facilitator het geobserveerde gedrag terug aan de deelnemer om emoties te identificeren en welke invloed dit heeft op het ervaren van voldoening.

Faciliteiten en materialen:

• Platform landschap

• Hoofd character

• Portable obstakels, vijanden en collectables

• Laptop, desktop PC met monitor of tablet met internet en browser

• Hart om afname in ‘’identiteit’’ te tonen

• Wheel of emotion

Design principles: Procedural rhetoric | Herontwerp nieuwe identiteit DON | Categorisch imperatief |Ongevraagde hulp

Design choices: Steeds meer hulp krijgen | Beloond worden wat je niet zelf hebt gedaan | Projectie

Supporting theory: Autonomie lenzen Collopy (1988) Competent <> Incapabel | Direct <> Gedelegeerd | Positief <> Negatief | Attributietheorie | Situationele autonomie | Vormen van vrijheid (Thomesma, 1984)

• Waar doen wij deze game voor? 

Deze game voer ik uit om te onderzoeken welke effect(en) de game-mechanic ‘’ongevraagd van voordelen voorzien’’ heeft op het gevoel van voldoening. Tevens voer ik deze game uit of deze game-mechanic zorgt voor bejegening ‘’alsof ik het zelf niet zouden kunnen’’ en op welke momenten dit is. Om vervolgens de emoties welke hier onderdeel van zijn in kaart te brengen en waar deelnemers deze emoties toe adresseren.  

• Waar zijn wij naar op zoek? 

In dit spel ben ik opzoek naar de effecten welke “ongevraagde hulp” heeft op het gevoel van voldoening. In het verlengde hiervan ben ik opzoek naar de mogelijkheden om dit met deze game- mechanic te bewerkstelligen net als de kans om te zorgen voor bejegening “alsof ik het zelf niet zou kunnen”. Hierbij zoek ik of de deelnemers manifest maken wat dit prototype doorgrond. Qua emoties ben ik opzoek welke deelnemers hiermee identificeren en WAARTOE zij deze adresseren.

• Waarom evalueren wij? 

Ik evalueer om aspecten en componenten te vinden welke deelnemers toeschrijven aan de bejegening welke zij ervaarde in het spel. Tevens evalueer ik om te toetsen welk effect het ongevraagd bieden van hulp ingrijpt op het hebben van voldoening met het spel.

• Wat evalueren wij? 

Ik evalueer het gevoel van voldoening na het spelen van het spel. Dit samen met de bejegening van de deelnemer door ongevraagd te helpen in het spel met de ervaring ‘’alsof ik het zelf niet zouden kunnen’’ welke emoties dit oproept en WAARTOE zij deze emoties adresseren.

• Hoe evalueren wij?

Evalueren vindt plaats door tijdens het spel in te grijpen na een interventie van de deelnemer. Aan het einde van het spel zal er in dialoog met de deelnemer teruggekeken worden naar deze momenten en hoe hij zich bejegend voelde. Tevens zal er in dit dialoog ingegaan worden op het hebben van voldoening, ondanks dat er tijdens het spelen ingegrepen is. Aan de deelnemer zal de vraag komen om de ervaring met het spel te adresseren hij krijgt de opdracht om de ervaren emoties te duiden op het ‘’Wheel of emotion’’ en te benoemen wat zorgde voor deze emotie.

• Hoe data rapporteren?
  De data wordt gerapporteerd, doordat de deelnemer digitaal aangeeft welke emoties hij ervaart door het spel te spelen. Het dialoog met de deelnemer zorgt voor fundatie van deze emotie en wijze van ontstaan. De vroege voorspellers van succes worden opgesomd om te verwerken in een volgend prototype.

• Hoe data benutten? 

De input van de gerapporteerde data dient om de ervaring van de deelnemer te isoleren aspecten van de geteste game-mechanic steeds dichter bij de ‘’confronterende ervaring’’ te brengen. Voor het volgende prototype zijn hierbij de keyfindings en vroege voorspellers van succes van belang, aangezien deze adresseren welke onderdelen aansloegen en welke niet. Deze worden samengevoegd en adresseren het vervolg richting artefact ß.

Figuur 11 - Emoties pinpointed t.b.v. prototype 4 (N=3)

• Prototype 4 - Ruwe Data

• Opname prototype 4 - Gesprek met deelnemer (1)

• Opname prototype 4 - Gesprek met deelnemer (2)

• Opname prototype 4 - Gesprek met deelnemer (3)

• Fragmenten ter interveniëren platform level