Oud-Sloop-Nieuw

de Zwanenzang van het voormalige ziekenhuis Dijkzigt

besloten expositie voor de reüniegroep van oud analisten Dijkzigt ziekenhuis
ter gelegenheid van de jaarovergang 2020-2021

Het oude Dijkzigt ziekenhuis komt onder de slopershamer.

Het Algemeen Dagblad schreef daar op 11-08-2018 het volgende over:

Deze herfst begint het, de grote sloop van het oude gebouw van het Erasmus MC. Beetje bij beetje zullen patiënten vanuit hun kamers op de bovenste verdiepingen van de nieuwbouw de oude hoogbouw zien verdwijnen. Waarna het panorama ook aan deze kant is te zien. Het uitzicht past bij de wens van het ziekenhuis de patiënten een omgeving te geven waardoor zij sneller opknappen. Het oude Dijkzigt en de oude zusterflat staan sinds mei leeg, toen de patiënten en het personeel zijn verhuisd. Het zijn twee gebouwen waar talloze herinneringen aan kleven. Van verpleegkundigen die er het begin van hun carrière meemaakten tot mensen die ingrijpende operaties ondergingen.

De sloop van het hart van het oude Erasmus is een zoveelste stap in de grote puzzel voor de nieuwbouw van het grootste ziekenhuis van Nederland op een postzegel in het Rotterdamse centrum. Een dure puzzel met als totale kosten ruim 1,1 miljard euro. Een puzzel die ook nog lang niet is gelegd. Het werk op deze plek in het Rotterdamse centrum lijkt niet op te houden. De komende jaren volgt de renovatie en nieuwbouw van het Sophia Kinderziekenhuis en de verbouwing van de karakteristieke toren van de medische faculteit. En waar moeten de jonge patiëntjes heen, als ze even niet terecht kunnen in het Sophia? Mogelijk in het oude Thorax-centrum dat voorlopig overeind staat.

Na de sloop van het oude ziekenhuis van vele tienduizenden vierkante meters ontstaat ook ruimte voor nog meer nieuwe dingen. Met de gemeente werkt het Erasmus MC aan plannen, bijvoorbeeld voor een Science Park met bedrijven die graag dichtbij het academische ziekenhuis willen zitten. Het oude GAK-gebouw - op de hoek met de Rochussenstraat - krijgt een tweede leven dankzij een grote opknapbeurt. ,,Bij alles speelt de wens duurzaam te zijn een grote rol'', vertelt Menno Riemersma, directeur programma Integrale Bouw. ,,Voor de sloop kijken we niet alleen wie het goedkoopste is, maar ook wie de beste plannen voor hergebruik heeft.''

Slooppaspoort
Er is een zogeheten slooppaspoort gemaakt, waarin staat welke materialen nog te gebruiken zijn. Niet alleen de leidingen, maar ook de deuren en de armaturen voor de verlichting bijvoorbeeld. Er zijn gesprekken met een woningbouwvereniging of die de deuren een tweede leven kan geven. Dit een-op-een-hergebruik heeft de voorkeur van het Erasmus MC boven recycling, want dan is er voor dat tweede leven geen verdere bewerking van het materiaal nodig. Het kantoormeubilair is al naar goede doelen en naar het bedrijf dat de meubels voor de nieuwbouw leverde. Het besluit het oude Dijkzigt met zijn karakteristieke ramen in geel steen te slopen, stamt al van vele jaren geleden. Toen werd de keuze gemaakt om geen nieuwbouw neer te zetten op een weiland aan de rand van de stad, maar naast het oude ziekenhuis in het hart van Rotterdam. Direct was duidelijk dat dit alleen kon door de oude gebouwen stukje bij stukje af te breken. ,,Voor iedereen was het bij de verhuizing ook wel duidelijk dat de gebouwen echt aan het einde van hun levensduur waren.''

Voor de nieuwbouw moesten al vleugels tegen de vlakte. Als eerste volgt deze herfst de ingang aan de kant van de 's-Gravendijkwal. Een makkelijke klus vergeleken met wat nog volgt, zo verwacht Menno Riemersma. In deze aanbouw zit namelijk geen asbest, in tegenstelling tot het ziekenhuis dat in 1961 de deuren opende. Dat gebouw van twaalf verdiepingen zit vol met 'allerlei soorten'. ,,Asbest was in die tijd echt een wondermateriaal. Het zit in lijm, in asbestplaten, in schuim. Dit maakt de sloop tijdrovend en kostbaar.'' Als volgend jaar de sloop van het oude Dijkzigt en de zusterflat begint, is er aan de buitenkant eerst niets te zien. Binnen zijn asbestverwijderaars aan het werk. Zo dat bouwvakkers, patiënten en het personeel ook in de nieuwbouw geen gevaar lopen.

De totale sloop duurt drie jaar. Dat het nieuwe ziekenhuis zonder problemen kan doordraaien, staat steeds centraal. ,,Je sloopt naast een ziekenhuis, dus moet er niet te veel stof zijn. Niet te veel herrie. Daarom niet grote stukken in een keer afbreken, maar alles stukje voor stukje weg knabbelen.'' Komende herfst gaat het oude ziekenhuis tegen de vlakte. Het wordt stukje bij beetje afgebroken. Dat levert minder stof en herrie op voor de patiënten in de nieuwbouw, die er vlak naast staat.

Oud-Sloop-Nieuw
Speciaal voor de reüniegroep van oud analisten van het Dijkzigt ziekenhuis heeft Galerie Ambro, rond de jaarwisseling 2020-2021, de besloten expositie Oud-Sloop-Nieuw georganiseerd met beelden van: