春晓 (Chūn Xiǎo) – รุ่งอรุณเหมันต์

นี่คือหนึ่งในบทกวีที่โด่งดังที่สุดของ เหมิง ห้าวหรัน (孟浩然) กวีเอกในสมัยราชวงศ์ถัง และเป็นบทกวีที่นิยมสอนกันในโรงเรียน:

บทกวี (ตัวย่อ) พร้อมคำอ่านพินอิน:

春眠不觉晓, Chūn mián bù jué xiǎo,

处处闻啼鸟。 Chù chù wén tí niǎo.

夜来风雨声, Yè lái fēng yǔ shēng,

花落知多少。 Huā luò zhī duō shǎo.

คำแปล:

หลับใหลยามวสันต์ มิได้รู้แจ้งอรุณรุ่ง, ทุกหนแห่งได้ยินเสียงนกร้องก้องกังวาน. 

ยามค่ำคืนมีเสียงลมและฝนพัดผ่าน, ดอกไม้ร่วงหล่นไปแล้วเท่าใดหนอ.


แบบทดสอบความเข้าใจบทกวี "春晓" (รุ่งอรุณเหมันต์)

คำชี้แจง: เลือกคำตอบที่ถูกต้องที่สุดเพียงข้อเดียว

ก. ความสุขและสดชื่น 

ข. ความเหงาและเศร้า 

ค. ความวุ่นวายและเร่งรีบ 

ง. ความโกรธและความไม่พอใจ

ก. ยามรุ่งอรุณของฤดูใบไม้ผลิ 

ข. ยามค่ำคืนในฤดูหนาว 

ค. กลางวันในฤดูร้อน 

ง. ยามพลบค่ำในฤดูใบไม้ร่วง

ก. เสียงนกร้อง 

ข. เสียงน้ำไหล 

ค. เสียงผู้คนพูดคุย 

ง. เสียงลมพัด

ก. มีลมพัดและฝนตก 

ข. มีแสงจันทร์สาดส่อง 

ค. มีงานเทศกาลเฉลิมฉลอง 

ง. มีหมอกลงจัด

ก. ดอกไม้ร่วงหล่น 

ข. แสงแดดสาดส่อง 

ค. ต้นไม้ผลิใบ 

ง. ผีเสื้อบินวน

ก. เหมิง ห้าวหรัน (孟浩然) 

ข. หลี่ ไป๋ (李白) 

ค. ตู้ ฝู่ (杜甫) 

ง. หวัง เหวย (王维)

ก. ราชวงศ์ถัง (Tang Dynasty) 

ข. ราชวงศ์ฮั่น (Han Dynasty) 

ค. ราชวงศ์ซ่ง (Song Dynasty) 

ง. ราชวงศ์หมิง (Ming Dynasty)

ก. กำลังนอนหลับ 

ข. กำลังเดินชมธรรมชาติ 

ค. กำลังเขียนบทกวี 

ง. กำลังทำสวน

ก. ไม่รู้ตัวว่าเช้าแล้ว 

ข. ยังไม่ตื่นเต็มที่ 

ค. เช้าตรู่ที่สดใส 

ง. ท้องฟ้ายังมืดอยู่

ก. ความไม่จีรังของความงามและเวลาที่ผ่านไป 

ข. ความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติ 

ค. การเริ่มต้นของฤดูกาลใหม่ 

ง. ความเสียหายจากพายุ