หลักสูตรและเนื้อหาเรียน รูปแบบประโยคภาษาจีนเบื้องต้น 

🔹 1. ประโยคบอกเล่า (肯定句 Kěndìng jù)

🔸 ความหมาย:

ประโยคบอกเล่า คือประโยคที่ใช้เพื่อ "บอกเล่า" หรือ "บอกข้อมูล" อย่างตรงไปตรงมา เช่น บอกว่าใครทำอะไร ที่ไหน อย่างไร หรือเมื่อไหร่ โดยไม่มีการปฏิเสธ

🔸 โครงสร้างพื้นฐานของประโยคบอกเล่าในภาษาจีน:

主语 + 谓语 + 宾语

Zhǔyǔ + Wèiyǔ + Bīnyǔ
 ประธาน + กริยา + กรรม

💡หมายเหตุ: ภาษาจีนมักมีโครงสร้างที่ค่อนข้างตรงไปตรงมา โดยตำแหน่งของคำมีความสำคัญมากกว่าการผันคำแบบภาษาไทยหรืออังกฤษ

🔸 ตัวอย่างประโยคบอกเล่า

✅ ตัวอย่างที่ 1

我学习汉语。
 Wǒ xuéxí hànyǔ.
 แปล: ฉันเรียนภาษาจีน

✅ ตัวอย่างที่ 2

他在学校工作。
 Tā zài xuéxiào gōngzuò.
 แปล: เขาทำงานที่โรงเรียน

โครงสร้างเพิ่มเติม:
 主语 + 在 + สถานที่ + 动词
 (ประธาน + อยู่ที่ + สถานที่ + กริยา)

✅ ตัวอย่างที่ 3

妈妈每天做饭。
 Māma měitiān zuò fàn.
 แปล: แม่ทำอาหารทุกวัน

🔹 2. ประโยคปฏิเสธ (否定句 Fǒudìng jù)

🔸 ความหมาย:

ประโยคปฏิเสธ คือประโยคที่ใช้ในการ “ปฏิเสธ” ว่าบุคคลนั้น ไม่ทำ บางสิ่งบางอย่าง หรือ ไม่มี บางสิ่ง เช่น "ฉันไม่กินข้าว" หรือ "เขาไม่มีหนังสือ"

ในภาษาจีนจะใช้คำว่า 不 (bù) และ 没 / 没有 (méi / méiyǒu) ในการสร้างประโยคปฏิเสธ ขึ้นอยู่กับลักษณะของการกระทำหรือเหตุการณ์นั้น ๆ


🔸 โครงสร้างพื้นฐานของประโยคปฏิเสธ

❶ ประธาน + 不 + กริยา + กรรม

ใช้เมื่อพูดถึงการ ไม่ทำ บางสิ่งใน “ปัจจุบันหรืออนาคต” เช่น ไม่กิน ไม่ดู ไม่ไป

❷ ประธาน + 没 / 没有 + กริยา + กรรม

ใช้เมื่อพูดถึงการ ไม่ได้ทำ บางสิ่งใน “อดีต” หรือ “ยังไม่เกิดขึ้น” เช่น ยังไม่ได้ไป ยังไม่ได้กิน

❸ ประธาน + 没有 + คำนาม

ใช้เมื่อต้องการบอกว่า ไม่มีสิ่งของ หรือไม่มีความเป็นเจ้าของ เช่น ไม่มีเงิน ไม่มีโทรศัพท์


🔸 ตัวอย่างประโยคปฏิเสธ

✅ ตัวอย่างที่ 1 — ใช้ 不 (bù)

我不吃肉。
 Wǒ bù chī ròu.
 แปล: ฉันไม่กินเนื้อ

– 我 (wǒ) = ฉัน
 – 不 (bù) = ไม่
 – 吃 (chī) = กิน
 – 肉 (ròu) = เนื้อ

ในที่นี้หมายถึง โดยปกติ ฉันไม่กินเนื้อเลย เช่น เป็นมังสวิรัติ


✅ ตัวอย่างที่ 2 — ใช้ 没 (méi)

我没去学校。
 Wǒ méi qù xuéxiào.
 แปล: ฉันไม่ได้ไปโรงเรียน

– 我 (wǒ) = ฉัน
 – 没 (méi) = ไม่ (ในอดีต)
 – 去 (qù) = ไป
 – 学校 (xuéxiào) = โรงเรียน

ประโยคนี้ใช้ปฏิเสธการกระทำในอดีต เช่น เมื่อเช้านี้ฉันไม่ได้ไปโรงเรียน


✅ ตัวอย่างที่ 3 — ใช้ 没有 (méiyǒu)

他没有手机。
 Tā méiyǒu shǒujī.
 แปล: เขาไม่มีโทรศัพท์มือถือ

– 他 (tā) = เขา
 – 没有 (méiyǒu) = ไม่มี
 – 手机 (shǒujī) = โทรศัพท์มือถือ

ในที่นี้หมายถึง เขาไม่มีสิ่งของนั้นอยู่ในครอบครอง


🔸 สรุปเนื้อหา

🔹 3. ประโยคคำถาม (疑问句 Yíwèn jù) — ใช้คำว่า “吗 (ma)”

🔸 ความหมาย:

ประโยคคำถามแบบใช้คำว่า 吗 (ma) คือประโยคคำถามแบบง่ายในภาษาจีน ซึ่งใช้เพียงแค่เติม 吗 ท้ายประโยคบอกเล่า เพื่อเปลี่ยนให้กลายเป็นประโยคคำถามที่ต้องการคำตอบว่า “ใช่/ไม่ใช่” หรือ “ใช่ไหม”

ลักษณะคำถามแบบนี้คล้ายกับการขึ้นเสียงสูงในภาษาไทยตอนท้ายประโยค เช่น
 – เธอไปไหม?
 – เขารู้หรือเปล่า?


🔸 โครงสร้างประโยคคำถามแบบใช่/ไม่ใช่

ประธาน + กริยา + กรรม + 吗？

เพียงแค่เติม 吗 (ma) ที่ท้ายประโยคบอกเล่าเท่านั้น ก็กลายเป็นประโยคคำถาม


🔸 ตัวอย่างประโยคคำถาม

✅ ตัวอย่างที่ 1

你喜欢中国菜吗？
 Nǐ xǐhuān Zhōngguó cài ma?
 แปล: คุณชอบอาหารจีนไหม?

– 你 (nǐ) = คุณ
 – 喜欢 (xǐhuān) = ชอบ
 – 中国菜 (Zhōngguó cài) = อาหารจีน
 – 吗 (ma) = ไหม / หรือเปล่า (ใช้เปลี่ยนให้เป็นคำถาม)

หากไม่มีคำว่า “吗” ประโยคจะหมายถึง “คุณชอบอาหารจีน” แต่พอใส่ “吗” ก็กลายเป็นคำถามทันที


✅ ตัวอย่างที่ 2

他是老师吗？
 Tā shì lǎoshī ma?
 แปล: เขาเป็นครูใช่ไหม?

– 他 (tā) = เขา
 – 是 (shì) = เป็น
 – 老师 (lǎoshī) = ครู
 – 吗 (ma) = ใช่ไหม?

เป็นคำถามที่ต้องการให้ผู้ตอบตอบว่า ใช่ หรือ ไม่ใช่


✅ ตัวอย่างที่ 3

你会说汉语吗？
 Nǐ huì shuō Hànyǔ ma?
 แปล: คุณสามารถพูดภาษาจีนได้ไหม?

– 你 (nǐ) = คุณ
 – 会说 (huì shuō) = สามารถพูด
 – 汉语 (Hànyǔ) = ภาษาจีน
 – 吗 (ma) = ไหม?

เหมาะกับการถามความสามารถ เช่น พูดได้ไหม ทำได้ไหม เป็นต้น


🔸 สรุปเนื้อหา

– ประโยคคำถามที่ใช้ “吗” เป็นประโยคคำถามแบบง่ายที่สุดในภาษาจีน
 – เพียงแค่เอา ประโยคบอกเล่า แล้วเติม 吗 ท้ายประโยค
 – ผู้ตอบจะตอบว่า “ใช่” (是的 shì de) หรือ “ไม่ใช่” (不是 bú shì) ก็ได้


🔹 4. ประโยคขอร้อง (祈使句 Qíshǐ jù) — ใช้คำว่า “请 (qǐng)”

🔸 ความหมาย:

ประโยคขอร้องคือประโยคที่ใช้ในการ ร้องขอ หรือเชิญชวน ให้ผู้อื่นทำบางสิ่งอย่างสุภาพ โดยเฉพาะเมื่อต้องการพูดให้สุภาพหรือแสดงความเคารพ
 ในภาษาจีนมักใช้คำว่า 请 (qǐng) ซึ่งมีความหมายว่า “กรุณา...” หรือ “โปรด...” อยู่หน้ากริยาเพื่อแสดงความสุภาพ


🔸 โครงสร้างประโยค

请 (qǐng) + กริยา + ส่วนอื่น ๆ

สามารถใช้กับกริยาใดก็ได้ เช่น:
 – 请坐 (โปรดนั่ง)
 – 请看 (กรุณาดู)
 – 请帮我 (กรุณาช่วยฉัน)


🔸 ตัวอย่างประโยคขอร้อง

✅ ตัวอย่างที่ 1

请帮我。
 Qǐng bāng wǒ.
 แปล: กรุณาช่วยฉัน

– 帮 (bāng) = ช่วย
 – 我 (wǒ) = ฉัน
 – 请 (qǐng) = กรุณา

เป็นประโยคสุภาพและเรียบง่ายที่ใช้ในสถานการณ์ทั่วไป เช่น ขอให้ใครช่วยถือของ หรือช่วยอธิบายบางอย่าง


✅ ตัวอย่างที่ 2

请坐这儿。
 Qǐng zuò zhèr.
 แปล: เชิญนั่งตรงนี้

– 坐 (zuò) = นั่ง
 – 这儿 (zhèr) = ตรงนี้
 – 请 (qǐng) = เชิญ / กรุณา

ใช้ในสถานการณ์สุภาพ เช่น ต้อนรับแขกหรือลูกค้า


✅ ตัวอย่างที่ 3

请说慢一点。
 Qǐng shuō màn yìdiǎn.
 แปล: กรุณาพูดช้าหน่อย

– 说 (shuō) = พูด
 – 慢一点 (màn yìdiǎn) = ช้าหน่อย
 – 请 (qǐng) = กรุณา

ใช้เมื่อฟังไม่ทันหรือพูดกับคนจีนแล้วอยากให้เขาพูดช้าลง


🔸 สรุปเนื้อหา

– คำว่า 请 (qǐng) คือคำแสดงความสุภาพ แปลว่า “กรุณา...” หรือ “โปรด...”
 – ใช้นำหน้ากริยาเพื่อขอร้องหรือเชิญชวนอย่างสุภาพ
 – เหมาะสำหรับใช้ในบทสนทนาในชีวิตประจำวัน สถานการณ์ทางการ หรือต่อผู้ใหญ่