Biets François  &  Libens Florine

1. Stamhuis, foto's, en situering op kaart

2.  Foto's van het gezin

3.  Foto's van de familie, bezigheden

3.1. Familie

3.2. Paarden

3.3. Agrarische bezigheden

3.4. Buurt

3.5. Communies

3.6. Fanfare

3.7. Oorlog, soldaat François Biets

4.  Stamboom

5.  Overlijden

6.  Verhalen

Lène Sanen :

Naast Florine en François woonden (tot na de overstroming van 1942) de zus van Florine, Irène Libens samen met haar man Everard Coart (zie stamhuis Coart Everard).  Voor mijn moeder, dochter van Irène Libens, was het dus "nonk François en tante Florine".  Mijn moeder (toen 11 jaar) verhuisde het jaar na de overstroming naar Neerlanden.  Maar geen 10 jaar later keerde ze terug naar Bevingen als echtgenote van Roger Sanen (zie stamhuis Sanen Edgard).  Heel vaak wou mama na de mis nog eens rap ingaan bij "tante Florine en nonk François".  Dat huis had voor mij een spannende sfeer: de aanwezigen, zeker nonk François en zijn zonen, als ze daar waren, konden hevig praten en discussiëren. Ik dacht vaak als kind: "Hebben die nu ruzie of niet?" Maar neen, dat was de felheid van hun persoonlijkheden. Ik zie nonk François nog zo voor me als een grote, oude man in zijn rood-bruine relaxzetel rechts naast de kachel bij het raam. Als hij niet praatte zag ik een oude man, maar hij sprak met heftigheid en vuur als er te discussiëren viel. Ook tante Florine herinner ik me als een kranige, felle oma. 

Een andere leuke herinnering was de kersttijd. Als we een paar weken voor kerst passeerden, stonden de drie koningen op verre afstand (op een hoge kast) van het "leeg" kribbeke opgesteld, de week erna iets korter bij, zo telkens wat korter bij tot Kerstmis...  Dan was het kribbeke gevuld met "Jezeke" met alle herders, koningen en engelen rond het stalletje.  Dat vond ik als kind een beetje magisch, een levend kerstverhaal.