Wesseling Nijmegen
In de Roerstraat die in de Zeeheldenbuurt van Nijmegen ligt woonde Gerrit Wesseling en zijn vrouw Elisabeth Geertruida (Bets) Peters, hij is een achterkleinkind in de 3e generatie van Simon Hendrik Wesseling en Tona Johanna Den Bleijker, zij hadden 2 zonen waarvan de jongste, die naar zijn vader was vernoemd, nog voor zijn eerste verjaardag overleed op 9 juni 1944 en hun tweede zoontje hebben ze Hendrik Nicolaas genoemd. Hieronder een foto van het jonge gezin. (met dank aan Coby Smit-Kremers, een nicht van de familie.)
Het verdriet was groot en het leven was moeilijk in de oorlogsjaren.
Tijdens de krijgshandelingen van najaar 1944 kwam Nijmegen herhaaldelijk onder vuur te liggen. Op 17 september werd het sein gegeven tot de Operatie Market Garden, die de verovering van Eindhoven, Nijmegen en Arnhem tot doel had. Als ze zou lukken, zouden de geallieerden in één klap aan de overkant van de grote rivieren staan. Kort na 17 september werd Nijmegen opnieuw door een bombardement getroffen. Vanaf 20 september, de dag dat Amerikaanse para's samen met het Britse leger de Nijmeegse Waalbruggen (verkeers- en spoorbrug) onbeschadigd in handen kregen, deden Duitse troepen al het mogelijke om de bruggen alsnog met bommen en granaten te vernielen. Op 2 oktober 1922 werd de Waalbrug (de verkeersbrug) door de Duitse Luftwaffe aangevallen. Tegelijk werden geallieerde posities en een landingsbaan bij Grave gebombardeerd.
De bommen vielen niet altijd op de plek waarvoor ze waren bestemd.
Op die tweede oktober 1944 viel in de avond een Duitse bom, die voor de brug bestemd was, op de kapokfabriek in de De Ruyterstraat (in de nabijheid van de Dobbelmannfabriek en drukkerij Thieme). De fabriek was tijdens de oorlogsjaren buiten bedrijf en werd aanvankelijk gebruikt voor opslag van aardappelen om vervolgens als schuilkelder te dienen.
Meer dan honderddertig mensen, waaronder ook Gerrit, zijn vrouw en hun zoontje Hendrikus Nicolaas, dachten onder het betondak veilig te zijn voor de gierende bommen. Door een voltreffer stortte de fabriek echter in, waardoor vele burgers, hele gezinnen zelfs, in de kelder het leven lieten. Helaas behoorde daar ook Gerrit, zijn vrouw en zoontje bij.
Ongeveer 45 mensen wisten direct te ontkomen omdat zij zich bij de ingang bevonden en een twaalftal werd in de loop van de nacht gered, maar uiteindeijk vonden 92 mensen de dood in de schuilkelder. Door de chaos in de stad duurde het relatief lang voordat reddingsploegen aanwezig waren. In de volgende dagen werd nog een aantal mensen uit de kelder gered, maar ook een aantal doden geborgen. Op 9 oktober werden er nog vijf lijken geborgen.
De Gelderlander noch het Nijmeegs Dagblad berichtte over de gebeurtenis. Alleen een oproep voor het geven van bloed en enkele overlijdensadvertenties voor de slachtoffers wijzen op de ramp.
De enige troost voor de rest van de familie is dat het gezin weer herenigd is, weliswaar niet hier op aarde maar dan toch zeker in het hiernamaals.