DAG 2

Ondanks dat we niet kamperen, komen we toch weer langzaam op gang. De gesprekken aan de grote ontbijttafel waren dan ook weer zeer boeiend ... tegen 9h30 beginnen we aan een eerste grote lus. Een lus die we moeten inkorten omdat we anders middenin een grote jachtpartij dreigen terecht te komen. Na overleg met een vriendelijke jager draaien we terug en snijden een uitloper van die lus af. Maar geen nood tracks genoeg!

Later op de dag rijden we terug richting thuis. We zouden tot 17h roadbooks rijden. Wanneer we bijna zo ver zijn, komen we een groep jagers tegemoet. Enkele onder hen zijn duidelijk niet blij met onze aanwezigheid aldaar en suggereren dat we maar in België moeten gaan rijden en wandelen al morrend verder. Met een van hen slaan we een praatje. Hij beweerde dat we gele plakkaten zouden zijn tegen gekomen waarop vermeld staat welke dagen er wordt gejaagd. Niets gezien. Tot dan kenden we alleen de rode borden die waarschuwen dat er wordt gejaagd, dus we leren weer iets bij. Diezelfde jager vertelde ons dat hun jacht er op zat, dat we "rustig" mochten verder rijden en dat we nog collega's zouden tegenkomen. Net toen we gingen vertrekken komt er plots een nieuwe jager aangewandeld. Helaas was deze man niet zo vriendelijk, integendeel hij beweerde "garde" te zijn en dat wij daar niet mochten rijden. Ik zei hem dat zijn collega dat al had uitgelegd, maar het ging er voor hem niet over dat al dan niet werd gejaagd. Hij beweerde bij hoog en laag dat wij niet het recht hadden om daar te rijden, ook al stond er nergens een verbodsbord! Hij nam ook foto's van alle nummerplaten en zou die foto's bewaren. Hij waarschuwde ons dat hij ons daar niet meer wilde zien ... Ik denk dat die man ongelijk had maar ben er niet tegenin gegaan, daar zou alleen toch maar zever van komen!

We rijden nog een laatste stevig stuk. Iets te stevig blijkt later. Dat spoor was zo diep dat mijn Defender er een lelijke bluts op de linker flank aan over houdt.