~ oktober 2014

Eind oktober de ganse dag rondlopen in een T-shirt in een prachtig herfstdecor, dat is wat je mag verwachten van een Indian Summer! Jammer dat we geen korte broek bij hadden.

Voor onze Indian Summer Tour kozen we dit jaar voor de Morvan, je weet nog wel het groene hart van Bourgogne.

We waren daar al eens gaan raaên in de Paasvakantie en in de zomer vorig jaar. Ik kan je verzekeren dat het daar in de herfst ook prachtig is! Zeker met het schitterende weer van de afgelopen dagen.

Gordon, Spannie, Lieven en Guy, mijn zoon Rik en ik hadden afgesproken op een parking langs de E19 om nadien af te spreken met Dirk en Carol in Noyers-sur-Serein. Omdat we mekaar weer kwijt gespeeld waren in Charleroi, hadden wij wat vertraging opgelopen maar dat vonden Dirk en Carol helemaal niet erg. Noyers is een mooi middeleeuws stadje, zeker een bezoekje waard.

Bij aankomst in Noyers hebben Dirk en Carol een leuke verrassing voor ons, een zelfontworpen sticker : IST 2014 MORVAN.

~ DAG 1 ~

Vlakbij Noyers start ons avontuur. De totale route is 350 km, meer dan genoeg om 4 dagen te vullen. De eerste 60 km waren nieuw voor iedereen. We volgen eigenlijk de vallei van de Serein met onderweg 4 leuke doorwadingen van diezelfde rivier. Een prachtige track met een enorm hoog gehalte onverhard, wel 95% schat ik!

Na een kleine 30 km rijden, het is dan 17h45, vinden we een geschikte bivakplaats in een bos op de rand van een groot veld en besluiten we om niet meer verder te rijden. Uiteindelijk was iedereen die ochtend zeer vroeg opgestaan. Tijd genoeg dus voor een uitgebreide apero. Lieven trakteert ons op een Italiaanse likeur op basis van citroenen. Een “ritueel” dat de volgende dagen wordt herhaald.

De oriëntering van onze kampplaats was ideaal. De volgende ochtend worden we wakker met een stralende zon in ons gezicht, zalig!

~ DAG 2 ~

Naar oude gewoonte komen we weer langzaam op gang. Eerst alles opruimen, afwassen, inpakken om uiteindelijk tegen 10h30 te vertrekken. We mogen de klok een uur terugdraaien en kunnen bijgevolg een uurtje langer rijden. We slagen er dan ook in om die dag 108 km roadbook te rijden.

Rond 16h30 komen we in de buurt van Bazoche en moet er een keuze gemaakt worden of we richting oosten of westen rijden. In beide richtingen ligt er namelijk een kampplaats van de vorige keren. De westelijke kampplaats ligt op 6 km in vogelvlucht, de oostelijke op 20 km.

Omdat we van plan waren om de noordkant van de lus te rijden, en om 's anderdaags geen stuk dubbel te moeten rijden, kiezen we voor de kampplaats in oostelijke richting.

We gaan er van uit dat het toch donker zal zijn als we zullen toekomen. Bovendien was die westelijke kampplaats moeilijk te vinden in het donker, hebben we vorige keer ondervonden.

Dus voor de verandering ook eens een tocht in het donker.

Op een bepaald moment, er moet dan nog een heel eind gereden worden, zegt Guy over de CB dat z'n koplampen zijn uitgevallen. Een gekend Defender fenomeen (lichtschakelaar defect) maar wreed lastig als ge door die dichtbegroeide paadjes van de Morvan moet rijden in het donker.

Spannie heeft een oplossing. Hij zal voor Guy rijden en z'n werklamp laten branden. Werkt perfect hoor ik Guy nog zeggen. Een half uurtje later gebeurt er in mijn ogen iets onwaarschijnlijk. Ook mijn koplampen vallen uit, hetzelfde probleem als bij Guy!

Intussen wordt het redelijk laat en ik slaag er maar niet in om die kampplaats te vinden. Het zag er helemaal anders uit dan wat ik in gedachten had. Uiteindelijk beslis ik om te voet op dat waypoint af te gaan met m'n gps in de hand. 300 meter verder komen Guy en ik op een plaats die dik ok lijkt. Genoeg vlakke plekjes voor de tentjes, een ruime stookplaats en voldoende droog hout te vinden. Ik vraag Guy daar te blijven en ik zal de anderen en de wagens gaan halen …

Het is dan 20h30. De tentjes worden snel opgezet, er wordt hout gezaagd en vuur gemaakt voor den BBQ. Als ik goed en wel aan het vuur zit met een frisse pint Zeunt hoor ik op de achtergrond klokken luiden en besef ik plots waarom die plaats niet overeen kwam met wat ik in gedachten had. We zaten dus op een totaal andere plaats, vlakbij de “Abbaye de la Pierre-Qui-Vire”.

~ DAg 3 ~

We starten de motoren weer pas tegen 10h30 onze motoren. Er moet eerst nog getankt worden. De gps leidt ons naar het dichtstbijzijnde tankstation, 12 km rijden over kleine landelijke kronkelwegen. Daar aangekomen blijkt er geen sprake meer te zijn van een tankstation. 5 km verder is er volgens de gps een ander tankstation. Daar toegekomen zelfde verhaal, triestige pompen staan daar werkloos weg te roesten. 8 km terug zou er volgens de oude uitbater een tankstation zijn bij een supermarkt. We hadden voor een keer toch eens naar Carol moeten luisteren. Zij had onderweg een reclamebordje gezien van een supermarkt en er stond iets op van 24/24h …

Enfin, de volgende keer moeten alle tanken gevuld worden voor we aan de roadbooks beginnen.

De route zelf begint met een leuke afdaling via een steile chemin creux die eindigt vlakbij die bewuste abdij. Daar beneden aan het riviertje staan enkele flinke sequoia's.

Tegen 's middag komen we toe op de barrage van het Lac de Saint Agnan. Spannie trakteert ons op een heerlijk middagmaal van tortellini con jamon met parmezaan en rucolapesto.

Tijdens het kokkerellen ontfermen Lieven en Gordon zich over het lichtschakelaar probleem. Na het inroepen van een hulplijn (merci Alain) is er een oplossing gevonden. Simpelweg een bruggetje leggen en de lichten branden weer!

We besluiten om het die avond niet te laat te maken. Rond 17h vinden we een geschikte bivakplaats voor onze laatste overnachting in de Morvan. Dirk en Carol trakteren ons na de bbq op een heerlijk nagerecht, op houtvuur bereide pudding.

~ DAG 4 ~

Laatste dag. We zouden graag nog wat rijden. De vorige dag reden we slechts een kleine 30 km roadbook. Dus we spreken af om eens wat vroeger te vertrekken. Voor 9h zijn we al aan 't rijden ! Ik hoopte Dirk, Carol en Gordon te trakteren met een blik op het prachtige Lac de Pannecière maar had al redelijk snel door dat dat niet meer zou lukken.

Daarom stelde ik voor om de lus rondom het Lac de Settons te doen. Een groot stuk daarvan hadden we zelf nog niet gereden, en ik herinnerde me enkele leuke stukken in het gedeelte dat we al wel gedaan hadden. We hebben ons dat niet beklaagd. Omdat het laatste stuk zo leuk was, rijden we door tot 16h. Het was een waardige afsluiter van een prachtige 4-daagse. Tegen 01h kwam ik moe maar voldaan thuis.

Waren er bij:

Gordon

Koen

Dirk & Carol

Guy & Lieven

Christiaan & Rik

~