~ DAG 2 ~
Naar oude gewoonte komen we weer langzaam op gang. Eerst alles opruimen, afwassen, inpakken om uiteindelijk tegen 10h30 te vertrekken. We mogen de klok een uur terugdraaien en kunnen bijgevolg een uurtje langer rijden. We slagen er dan ook in om die dag 108 km roadbook te rijden.
Rond 16h30 komen we in de buurt van Bazoche en moet er een keuze gemaakt worden of we richting oosten of westen rijden. In beide richtingen ligt er namelijk een kampplaats van de vorige keren. De westelijke kampplaats ligt op 6 km in vogelvlucht, de oostelijke op 20 km.
Omdat we van plan waren om de noordkant van de lus te rijden, en om 's anderdaags geen stuk dubbel te moeten rijden, kiezen we voor de kampplaats in oostelijke richting.
We gaan er van uit dat het toch donker zal zijn als we zullen toekomen. Bovendien was die westelijke kampplaats moeilijk te vinden in het donker, hebben we vorige keer ondervonden.
Dus voor de verandering ook eens een tocht in het donker.
Op een bepaald moment, er moet dan nog een heel eind gereden worden, zegt Guy over de CB dat z'n koplampen zijn uitgevallen. Een gekend Defender fenomeen (lichtschakelaar defect) maar wreed lastig als ge door die dichtbegroeide paadjes van de Morvan moet rijden in het donker.
Spannie heeft een oplossing. Hij zal voor Guy rijden en z'n werklamp laten branden. Werkt perfect hoor ik Guy nog zeggen. Een half uurtje later gebeurt er in mijn ogen iets onwaarschijnlijk. Ook mijn koplampen vallen uit, hetzelfde probleem als bij Guy!
Intussen wordt het redelijk laat en ik slaag er maar niet in om die kampplaats te vinden. Het zag er helemaal anders uit dan wat ik in gedachten had. Uiteindelijk beslis ik om te voet op dat waypoint af te gaan met m'n gps in de hand. 300 meter verder komen Guy en ik op een plaats die dik ok lijkt. Genoeg vlakke plekjes voor de tentjes, een ruime stookplaats en voldoende droog hout te vinden. Ik vraag Guy daar te blijven en ik zal de anderen en de wagens gaan halen …
Het is dan 20h30. De tentjes worden snel opgezet, er wordt hout gezaagd en vuur gemaakt voor den BBQ. Als ik goed en wel aan het vuur zit met een frisse pint Zeunt hoor ik op de achtergrond klokken luiden en besef ik plots waarom die plaats niet overeen kwam met wat ik in gedachten had. We zaten dus op een totaal andere plaats, vlakbij de “Abbaye de la Pierre-Qui-Vire”.
