Greenlanes, vrienden, bivouac, kampvuur ... de gekende ingrediënten voor een nieuw avontuur in noord Frankrijk. Het begint stilaan een traditie te worden. Dit keer zijn we niet in Joinville vertrokken maar meer naar het westen, in Bar-sur-Seine, gelegen in het departement Aube (10).

Net zoals de allereerste keer waren we met 3 defenders 110 onderweg: Joël en co Noortje (110SVX), Spannie en co Jacky (110TD4,dcpu) en ikzelf met co-piloot Steve (110TD5, sw). Bert (dcpu) kon dit keer spijtig genoeg niet meegaan wegens grootse verbouwingsplannen.

Op donderdag 1 april, tegen middernacht was iedereen toegekomen op de afgesproken plaats. Dit keer werd er met behulp van Mapsource en Google Earth en op goed geluk gezocht naar een geschikte overnachtingsplaats in de buurt van het startpunt van het eerste roadbook.

We vonden een mooie plek gelegen achter een standbeeld (Notre Dame des Vignes) boven op een heuvel en toch uit het zicht. Het standbeeld zelf zie je van ver staan als je door de vallei van de Seine rijdt.

Vrijdagmorgend 2 april. Verrassend mooi weer. Na een veel te korte nacht begonnen we aan het eerste roadbook dat zich volledig afspeelt in de “Côte des Bars”, de meeste zuidelijke regio van de Champagne streek, van Bar-sur-Seine naar Bar-sur-Aube, 71 km.

Je rijdt hier veel tussen de wijngaarden. Onderweg kom je regelmatig de typische “cadoles” tegen, stenen hutjes in de vorm van een iglo die de wijnboeren in de 19e eeuw maakten om zich te beschermen tegen extreme weersomstandigheden.

Een mooi maar overwegend soft roadbook. De doorwading van het riviertje “La Laignes” was zowat het spannendste wat we tegenkwamen. Breed was het niet echt, zo'n 20 meter, maar toch diep genoeg voor ons. De ondergrond was wel hard genoeg, kans op vastrijden was er niet.

Oorspronkelijk zouden we in Bar-sur-Aube via een roadbook naar Joinville rijden en onderweg een bivakplaats zoeken, maar omdat het intussen zo hard was beginnen regenen, vonden we het opportuun om een plaats te zoeken met een dak boven ons hoofd. Het scheelde niet veel of we waren weer in de abdij-ruïne terechtgekomen in de buurt van Grand. Ook het nemen van een kamer in de Ferme de Sossa werd overwogen. Uiteindelijk herinnerde we ons een grote schuur in de buurt van Joinville. Het roadbook Joinville² kwam er aan te pas om deze plaats terug te vinden.

Uiteindelijk bleek dit een goede beslissing. Die schuur was groot genoeg om alle defenders te stallen en kon iedereen dan nog een ruime slaapplek bieden.

Zaterdag 3 april. Verschillende mogelijkheden dienden zich aan om onze route verder te zetten. Er werd gekozen om dit keer af te zien om een vierde keer roadbook Joinville² te doen en roadbook Joinville – Saint Joire (61 km) te rijden. In het eerste gedeelte van dat roadbook rij je door grote bospartijen. Halfweg krijgen de kale hoogvlakten meer de bovenhand. We verlaten het departement Haute Marne en komen toe in het departement Meuse, regio Lorraine.

Het spannenste stuk komt hier meer op het einde, een stevige afdaling in de vallei van het riviertje “Ormançon”. We vonden het een te riskante onderneming om daar naar beneden te rijden. Het pad was redelijk vettig met veel bladeren ... en als je in't begin begint te schuiven en dan nog 300 meter verder moet ... Het was trouwens op dezelfde flank van die vallei, maar enkele honderden meters verder, waar ik in oktober 2008 een slippertje maakte op de laatse 30 meter van de helling, gelukkig zonder gevolgen. Toen dachten we nog dat we die helling tegenkwamen omdat we verkeerd gereden waren ... niet dus.

Deze helling blijkt 307 meter lang te zijn en gaat van 340 naar 285 meter hoogte, gemiddeld dus 18%.

Het logische vervolg op dit roadbook is Saint Joire – Commercy (43 km), “Le grand tour de Loraine”, een gelijkaardig roadbook als het vorige. Je rijdt er oa door het “Forêt de Palisse”. Daar werden we tegengehouden door een oudere man met een Landcruiser. Hij moest weten wat we aan het doen waren. Blijkbaar geven die mooi verzorgde roadbooks (in kleuren geprint) toch een goede indruk. Je kan er mee aantonen dat je niet “zomaar” door de bossen rijdt maar dat je een bepaalde “itérinaire” volgt. De man vertelde ons boseigenaar te zijn. Ik vroeg hem van welk stuk hij eigenaar was ... “tous les bois ici”, in totaal meer dan 300 hectaren! Hij was wel wat curieus maar uiteindelijk toch ook best vriendelijk.

Op het einde van dit roadbook, net voor Commercy, passeer je in Euville. Via een ander roadbook dat we vorige keer gereden hebben, kenden we daar een leuke bivakplaats, nm een oude steengroeve. Dus terug daarheen, zodat we onze tentjes weer niet hoefden op te zetten. Toen we daar toe kwamen, schrokken we wel even. Er stonden enorm veel auto's geparkeerd in de groeve en we hoorden muziek. Blijkbaar werd er in het gerenoveerde gedeelte een loto avond georganiseerd door de club “Rugby Centre Meuse”. Onwaarschijnlijk hoe populair zo'n bingo avond daar is. Waarschijnlijk valt er daar in de streek niet veel anders te beleven op zaterdagavond. We waagden het er toch maar op om daar te blijven. Als iedereen vertrokken was zouden we gaan slapen in het niet-gerenoveerde gedeelte. Ondertussen zouden we er een gezellige avond van maken rond een stevig kampvuur. We hadden onderweg al wat hout verzameld en op 't roofrack mee gepakt. En gezellig was het! Zo'n SVX heeft blijkbaar een goede stereo installatie aan boord. Van Johnny Cash tot nederlandse schlagers à la “ja dat is mooi mooi mooi man, het leven is één groot feest” ... brullen maar!

Na twaalven vertrokken zowat alle lotospelers. Plots stonden er enkele rugby-spelers rond ons kampvuur. Die waren verbaasd en hadden ons niet eerder gezien. Zij vertelden ons dat een van de voorwaarden tot het kunnen huren van de zaal het sluiten van de grote poort aan de ingang van de groeve is. Verdorie, we konden daar niet blijven. Die gasten vonden het wel tof wat wij daar deden ... maar we konden niet blijven, binnen 10 minuten ging de poort dicht! We ruimen alles op, pakken alles in, komt er daar terug één van die gasten af met het voorstel dat hij de poort wel zou dicht doen, de ketting er rond, maar het slot er niet op. Als wij 's morgen de groeve zouden verlaten moesten we hetzelfde doen, hij zou nadien het slot er wel komen ophangen ... oefff wat een geluk! Ik zag er geweldig tegen op om midden in de nacht na een aantal duitse halve liter pinten uit de Lidl en enkele biertjes uit Steve's biermand, naar een nieuwe overnachtingsplaats te gaan zoeken. Geweldig goed geslapen die nacht, lekker warm op de planché van de zolder ...

Zondag 4 april. De laatste dag maken we duidelijk de verkeerde keuze. Roadbook Boucq – Neuves Maisons. Verschikkelijk slecht roadbook! Was het omdat we 'm achterstevoren reden (en daar niet echt op voorzien is)? Omdat 'm uit een ander tijdschrift komt dan al diegene die we daarvoor al hadden gereden? Omdat ik de juiste kaarten niet in m'n gps geladen had? Ik weet het niet maar 't was moelijk om de juiste weg te vinden, veel verkeerd gereden. Het laatste gedeelte zag er echter veel belovend uit: bourbier, fossé, devers. We zijn er niet spijtig genoeg niet geraakt. Als we die roadbook ooit nog eens doen, wil hem eerst volledig uitzetten in mapsource. Anders begin ik er niet aan!

Wordt vervolgd ??? Ik hoop genoeg gegadigden te vinden voor een nieuwe editie in het najaar. Zolang er nog roadbooks zijn in de buurt van Joinville die we nog niet gedaan hebben, blijven we raaên ...