~ Augustus 2012 ~

Het moet zowat de dertiende keer geweest zijn dat ik met enkele Landrovervrienden naar noord Frankrijk trok. Iedereen was het er over eens dat het dit keer zowat de plezantste was. Waarom ... weet ik niet.

Nochtans begon ons roadbookavontuur wel met wat pech. Het begon al met een misverstand. De wandelstokken (Lieven en Guy) stonden op een parking langs de E19, Spannie en ik op een parking langs de E411. Op beide parkings hadden we ooit al wel eens afgesproken.

Maar geen probleem, alle wegen leiden immers naar ... Daigny.

We hadden met Joël, die een dag eerder vertrokken was, afgesproken op het terrein van Daigny . Daar zou ons avontuur starten. Omdat Spannie en ik met een kwartiertje voorsprong aankwamen, maakte we van de gelegenheid gebruik om enkele filmkes te maken van z'n zelf ontworpen tenttrailer op het terrein. Spannie wou nu eindelijk wel eens weten of z'n ontwerp in de praktijk ook deugde ... ongelofelijk waar die met gemak overal doorheen reed. Tijdens het roadbook rijden, dikwijls gedacht “nu gaat 'm ni volgen” ... niks van ... zelfs scherpe bochten werden mits wat manoeuvreren genomen ... knap!

Toen Lieven en Guy toekwamen, reden ze meteen ook even het terrein op. Ik stond nog op een heuveltje te filmen toen Spannie plots riep “den Defender van Lieven ligt op z'n zij” ...ola dat was toch efkens verschieten ... waarschijnlijk was het nog harder verschieten voor Lievens zoon Brent die de Def bestuurde. Foutje, iets te snel door een bochtje, bergje af, op de hoge flank van het spoor gereden met de rechtse kant, linker kant schuift in het spoor ... en hupsake.

Toch efkens mee bezig geweest om die Def terug op een vlak stuk te krijgen. Uiteindelijk bleek de schade beperkt tot een deukje in de linker wing, zelfs de spiegel was (deze keer) nog heel.

Enfin, nadien konden we er ferm om lachen.

De roadbooks zelf waren dit keer minder soft. Veel knappe stukken tegen gekomen. Bij momenten leek het wel op camel trophy, zeker die keer toen we de weg moesten herstellen. Achteraf bekeken heb ik daar wel wat risco's genomen. Onder m'n rechter achterwiel begon de kant af te brokkelen. Gelukkig niet in die geul geschoven, die was zeker 1 meter diep!

Maar zoals altijd, draait het niet alleen om het rijden zelf. De avonden rond het kampvuur zijn zeker zo plezant, om dan nog over de wandelstokken hun BBQ te zwijgen ...

Joël had voor de eerste overnachting al een tof plekje uitgezocht, midden in een groot loofbos en mét riviertje. Groot was dat riviertje niet maar het deed wel geweldig deugd om je wat te kunnen verfrissen na zo'n intense dag bij die temperaturen.

Ook de volgende dag vonden we een schitterende bivakplaats. Langs een kanaal dat achter den bocht via een tunnel door den berg liep. Grappig, 2 jaar geleden stonden we nog langs de andere kant te kijken midden op een roadbook. Alleen die vissers die aan de overkant kwamen zitten om 6h 's morgens waren er wat te veel aan. Wij lagen toen pas in onze nest ...

Heb me in alle geval weer geweldig geamuseerd.

Merci gasten!