Toen we 's middag aan onze picnic bezig waren langs de kant van een baantje met meerdere zijwegen, kwam er een man langs gereden die vroeg wat we aan het doen waren en of we geen vuur aan 't maken waren. Hij raadde ons dat ten stelligste af omdat er een beetje verder nog niet zo lang geleden drie mensen waren omgekomen door een ontplofte bom toen ze wat dorre taken aan het opstoken waren... Door vorst en dooi komen die (nog niet ontplofte) bommen nog steeds uit de grond naar boven!
Die man bleek eigenaar te zijn van een groot stuk van het bos aldaar. Een van de weggetjes die op dat punt het bos in gingen, lag er zeer vettig bij en was kapotgereden door bosbouwmachines. Om Brent een plezier te doen, vroeg ik die man of we daar door mochten rijden. Dat mocht maar dat zou ons niet lukken volgens hem. Uiteraard moesten wij dat toch eens proberen. Het was soms op 't randje maar iedereen geraakte er door!