~ April 2013 ~

Eindelijk is het er dan toch eens van gekomen! Na diverse tripjes in de omgeving van Charleville en Joinville zijn we (Lieven, Guy, Spannie, Joël en Christiaan) dit keer iets meer naar 't zuiden afgezakt. Het “Parc Naturel du Morvan”, het groene hart van Bourgogne was de bestemming voor onze 3de Paasrit.

Tijdens het paasdiner bij m'n ouders kreeg ik 's avond een telefoontje van Spannie. De uitlaat van z'n Lada Niva had het begeven en hij vroeg me de gegevens van enkele garages in de buurt van Vézelay op te zoeken. Kort na dat telefoontje kreeg ik een oproep van Joël. Ook hij was eerder vertrokken maar was intussen vastgereden. Wel vastgereden in stijl moet ik zeggen. De omgeving was daar zeer mooi. Als we hem daar niet moesten gaan lostrekken, hadden we waarschijnlijk de geologische merkwaardige “Roche Percée” gemist.

De Morvan, een gebied van 70 op 50 km heeft enorm veel te bieden. Het landschap is een afwisseling van beboste heuvels, met hagen omzoomde weilanden, stuwmeren …

Wat het offroaden betreft, lijken de mogelijkheden eindeloos. We hadden vijf opéénvolgende roadbooks, eigenlijk 4 routes die een grote lus vormen met halverwege een extra lus van 50 km die langs het “Lac de Settons” loopt.

We zijn vertrokken in Vézelay, een prachtig dorpje trouwens. Via Saulieu en Château Chinon zouden we in principe eindigen in Avallon wat ook zeer mooi schijnt te zijn. Helaas hebben we dat niet zelf kunnen constateren omdat de totale route van 292 km op 3 dagen blijkbaar iets te ambitieus was. Waarschijnlijk kun je dat wel in 3 dagen afmalen maar we hebben het blijkbaar rustig aan gedaan … er is dan ook zoveel te zien onderweg en soms gaat het gewoon traag owv de terreinomstandigheden! We zijn uiteindelijk al offroadend in Lormes beland en die extra lus hebben we overgeslagen … redenen genoeg dus om nog eens terug te komen!

We hebben eigenlijk zowat alle aspecten van het greenlanen tegen gekomen. Pittige hellingen en afdalingen, dikwijls bezaaid met grote rotsblokken, zeer bescheiden rivierdoorwadingen (zeg maar beekdoorwadingen), waterbakken en diepe sporen (soms duidelijk gemaakt door bosbouwmachines), prachtige holle wegen, ...

Het weer zat mee. Alle dagen behalve de laatste enorm veel zon. Geen regen gehad. 's Nacht was het wel koud, die extra slaapzak kwam goed van pas.

Wel spijtig dat de natuur dit voorjaar zoveel achterstand heeft opgelopen. Buiten bosanemonen en speenkruid was er nog niet zoveel te zien van de ontluikende natuur. Bloeiende koolzaadvelden zouden de plaatsjes nog mooier gemaakt hebben ...

Onwaarschijnlijk goed geamuseerd.

Volgend jaar waarschijnlijk terug om de route in omgekeerde richting te rijden en de extra lus langs het "Lac de Settons" te doen !