~ December 2017 ~
Zoals de traditie het wil, maken we tussen kerst en nieuwjaar de laatste trip van het jaar. Dit jaar trekken we daarvoor naar Frans Vlaanderen of Nord Pas-de-Calais voor de Fransen. Als uitvalsbasis kozen we Hostellerie de la Quenoeuille. We starten ons avontuur in Veurne met een eerste roadbook die richting Watten uitgaat en naadloos aansluit op een roadbook richting Ardres.
Die eerste roadbooks zijn niet echt spectaculair. Het landschap is nog vlak. Enkel in het begin passeren we een aantrekkelijk landschap net buiten Hondschoote. We rijden langs de "Becque de Hondschoote" en door de "Petites Moëres" met het mysterie van de honderden plastieken eenden die daar in die vijvers netjes op een rij liggen te dobberen. Geleidelijk aan wordt het landschap steeds meer heuvelachtiger en dus roadbookgewijs ook interessanter.
Le Moulin de Watten
Tegen 17h komen we langs de Chapelle saint Louis de Guémy waar we stoppen met roadbook rijden. Voor we naar het hotel rijden, wandelen we eerst nog naar de kapel, of toch wat daar van over blijft. Bij mooi weer heb je hier een prachtig zicht op de omgeving,maar dat was nu niet het geval.
De volgende dag begint met een wijziging van de plannen. We zouden de roadbooks langs de kust rijden, maar aangezien het weer niet echt mee zit, zien we daar van af. We rijden eerst wel even richting kust om het Fort Mahon in Ambleteuse te bekijken.
Nadien rijden we roadbook Raventhun - Réty richting binnenland. Tijdens dit roadbook kwamen we een boze man tegen die beweerde dat we over zijn privé weg reden. Hij kwam recht voor mijn wagen staan en zou alle nummerplaten noteren en doorgeven aan de Politie. Tijd voor een praatje ... Ik vertelde hem dat wij niet konden weten dat we over een privé weg reden, dat hij dat moest aangeven met een bord.
Hij vertelde dat ze een tijdje geleden een koe hadden moeten afmaken die gewond was geraakt toen ze werd opgejaagd door een grote groep 4x4-rijders ... Aan het einde (of het begin) van die weg is er ook een gîte gelegen waar veel Belgen met kinderen komen logeren. Het was volgens hem dus echt onverantwoord om daar te rijden. Heb hem uitgelegd dat wij geen cowboys zijn, geen rallycross rijden maar greenlanen en genieten van het landschap !
Hij vroeg me ook hoe wij daar terecht waren gekomen ... via tracks gevonden op het internet! Toen ik beloofde melding te maken van deze privé weg op de desbetreffende website verscheen er een grote smile op de man zijn gezicht, bedankte hij me zelfs en wenste ons nog een prettige vakantie toe!
Na dit roadbook rijden we verder door naar Nabringhen om daar nog een stuk te rijden van roadbook Sangatte - La Watinne, richting noorden, terug naar ons hotel.
Dag 3.
Het beloofd mooi weer te worden, dus besluiten we om vandaag richting kust te trekken om de twee Caps te bezoeken. Nog voor we aan de kust zijn, zien we ergens ten velde een Landrover Discovery staan die daar duidelijk niet meer op eigen kracht weg geraakt. We besluiten die man te gaan helpen, maar we treffen de wagen aan zonder chauffeur, niemand in de directe omgeving te bespeuren. Rudi laat een briefje achter met zijn telefoonnummer, maar nog voor hij weer terug gekeerd was, kwam er een pickup aangereden met verschillende personen in, waaronder de eigenaar van de disco en zijn (schoon?)vader. Het koppel was de avond tevoren van de weg geschoven. De ouders hadden het koppel en hun zoontje 's avond nog opgepikt maar zagen op dat moment af van een recovery omdat het al donker was en hard regende ...
Ik denk dat zowel de onfortuinlijke discorijder als zijn (schoon?)vader blij waren dat wij daar passeerden ... met die pickup op baanbanden had het niets geworden en was de kans groot om de disco te doen kantelen!
Wij hebben dat daar netjes en zonder ongelukken opgelost met Rudi's winch!
Wissant
Cap Blanc-Nez
Cap Griz-Nez
Dag 4
Opnieuw veel regen en wind. We rijden terug naar Nabringhen om het andere deel van roadbook Sangatte - La Watinne te rijden. Persoonlijk vind ik dit roadbook het mooiste. Na dit roadbook zouden we overstappen op een roadbook rond Cassel, maar dat deden we uiteindelijk niet. Via improvisatie zijn we zoveel mogelijk onverhard blijven doorrijden. Op die manier hebben we nog 32 km toegevoegd aan dat roadbook. Wanneer we in Bientques toekomen begint het donker te worden en besluiten we er mee op te houden.
We ronden onze vierdaagse af in Ieper. We zorgen er voor dat we het restaurant tijdig kunnen verlaten om naar de Last Post te gaan luisteren. Er is zelfs nog wat tijd over voor een kort bezoekje aan het marktplein met de wereldberoemde lakenhalle.
Na het officiële gedeelte van de ceremonie volgt er nog een extraatje. Rudi stapt op de agenten af die het verkeer moeten tegenhouden en vraagt ze dat nog even willen volhouden en dat wij met onze Britse bolides die om de hoek geparkeerd staan, een fotoshoot mogen houden onder de Menenpoort ... van een afsluiter gesproken ... de kers op de taart van een schitterend tripke!
Waren er bij:
Lieven & Chantal
Guy & Ria
Rudi & Christel
Dirk & Dianne
Chris, Gunhilde, Rik & Marie
~
