Czapliński h. Drogosław Variation



Czapliński herbu Drogosław odmiana


REF.: Niesiecki, Kaspar. Herbarz Polski. Kaspra Niesieckiego S.J. powiększony dodatkami z poźniejszych autorów, rękopismów, dowodów urzędowych i wydany przez Jana Nep. Bobrowicza. Tom III. Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1839. -

"Czapliński herbu Drogosław. O tych ani Paprocki, ani Okolski nie pisał: przecięż Paprocki o herb. fol. 40. namienia o Czaplińskim, że pod Skoworodkiem 1577. przerciwko Tatarom między inszemi mężnie stawał. Władysław będąc jedynakiem w domu ojcowskim, obrał sobie jednak dobrowolnie ubóstwo w zakonie naszym, w mortyfikacyach, któremi trapił ciało swoje, przyostrzejszy na siebie, z tem się dawszy słyszeć: radbym prawi wszystkie siły moje wydystylował, żebym przynamniej jedną z nich droplą gust Boski ukontentował. Umarł w Kaliszu w r. 1638. wieku swego 23. Marcina wspomina konstytucya w roku 1611. Jan w Zmudzi, paweł w Sandomierskiem w roku 1632. (Porządek Elekcyi),którego dwie córki, Zofia z Balcerem Niewiarowskim. Druga z Anzelmem Pikarskim cześnikiem Łomżyńskim dożywotnie zmówione. Zacharyasz 1648. Sebastyan 1705. Jan Kazimierz w województwie Kaliskiem w roku 1697. (Ks. R. in MS.) przydaje, że Janowi Czaplińskiemu za heroiczne jego pod czas Chocimskiej pierwszej dzieła, kiedy szyki Tureckie nie raz odważ łamał, herb Drogosław tak odmieniono, że na hełmie miasto piąciu piór strusich, które pospolicie nad tym herbem składają, rękę mu zbrojną wyniesiono: bodaj to nie o tym konstytucya w roku 1638.

Jerzy Czapliński na zjezdzie pod Olkinikami obywateli W. Ks. Lit. w roku 1700. pisał się z województwa Mińskiego. Józef Czapliński pisał się na elekcyą Stanisława Augusta Króla z powiatu Orszańskiego. - (Heraldyka Wielądka.)" - pg. 173.



REF.: Boniecki, Adam. Herbarz polski. Część I. Wiadommości-historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Tom III. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1900. -

"CZAPLIŃSKI Jan otrzymał szlachectwo 1634 r., o czem konstytucya z 1638 r. wspomina (V. L.). Herb jego Drogosław z tą odmiana, ze w szczycie hełmu nie pióra strusie, a ręka zbrojna z mieczem." - pg. 273-275.



REF.: Ostrowski, Juliusz Hr.Księga Herbowa Rodów Polskich. Cz.1 Zeszyt XV & Zeszyt VIII. Warszawa: Jósef Sikorski, 1903. -

"Czapliński I cz. Drogosław odm. - W polu czerwonem nad barkiem półpierścienia srebrnego strzała żeleźem w górę. Nad hełmem w koronie ręka zbrojna z mieczem. Nobilitowani w r. 1634: Jan Czapliński otrzymał potwierdzenie szlachectwa w r. 1638. Vol Leg. III. 973.; Ms. Księdza Rutki.; Czarn.



REF.: Uruski, Seweryn. Rodzina Herbarz Szlachty Polskiej. Tom II. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1905. -

"CZAPLIŃSKI h. DROGOSŁAW odm. Odmiana herbu - na hełmie w koronie w miejsce pięciu strusich ramię w zbroi z mieczem w ręku. Tę odmianę herbową wraz z szlachectwem otrymał w 1634 r., a zatwierdzenie nobilitacyi w 1638 r., Jan, dowódca Lisowczyków, który w czasie wyprawy Władysława IV do Moskwy chlubnie się odznaczył, a 1621 r. walczył pod Chocimem przeciw Turkom, i w prusach przeciw Szwedom 1626-1628 r.

Gabryel, syn Marcina, i inni wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1843-1866 r." - p. 359-360.