Czaplic h. Kierdeja

Czaplic herbu Kierdeja

Also known as Чаплин (Czaplin)

"Общий Гербовчикъ дворянцкицчъ родовъ Всероссийцкия Империй"

Общему Гербовнику дворянских родов Всероссийской Империи. (1797-1917)

Ogólne Herbarz książęcy rodzin Imperium Rosyjskiego.

General Armorial of the princely families of the Russian Empire.

Russian Armorial -

Чаплин:

ОГ, ч. 5, # 25 * "Щипгъ, раздѣленпный перпендику лярно па двѣ часши имѣешъ правую голкубаго, а лѣвую краснаго цвѣша, изъ коихъ въ голубомъ полѣ изображепы одпа падъ дпугою шри серебреныя лилiи. Щишъ увѣнчачъ обыкновеникыъ дворацскимъ шлемомъ съ дворяискою на немъ короною и шремя сшроусовыми перъями. Намешъ на щишѣ голубый, подложеубый золошомъ.

Фамилiя Чаплиныхъ происходишъ ошъ быѣхавшаго къ Великому князю Михаилу тверскому изъ Польши мужа чесшна Шляхшича Чаплинскаго, коего пошомки прозвиные Чаплины многie Российскому Пресшолу служили Сшольниками, Воеводами и въ иныхъ чинахъ, и жалованы были ошъ Государей бъ 7155/1647 и другихъ годахъ помѣсшьями. Все сiе доказывешся справкою Пазряднаго Архива и родословной Чаплиныхъ."

AN ENGLISH TRANSLATION CAN BE FOUND HERE:

REF.: Mandich, Donald R. and Joseph A. Placek. Russian Heraldry and Nobility. Boynton Beach, Florida: Dramco Publishers, 1992. -

Blazons pg. 38 -

“CHAPLIN A: Per pale azure and gules, on the dexter palewise three fleurs-de-lis argent. M: Azure lined or. C: Rising from a ducal coronet or, a plume of ostrich feathers argent.”

Genealogical notes - pg. 242

"CHAPLIN (Tchapline) This family is decended from an honorable man, the gentryman Chaplinsky (Czaplinsky), who departed from Poland to serve the great prince Mikhail of Tver. His decendants were called Chaplin, and many of them served the Russian throne as stolniks, as viovodes, and in other positions and were granted fiefdoms in 1647 and other years. (Note: This family’s arms are the same as that of the Polish clan Kierdeja where the family name appears as Czaplic.)”

Чаплины - Википедия

Ród Czapliców - Wikipedia

Kierdeja coat of arms - Wikipedia

Kierdeja (herb szlachecki) - Wikipedia

"Mikhail Yaroslavich (Russian: Михаил Ярославич) (1271-1318) Also known as Michael of Tver, was a Prince of Tver from 1285 who ruled as Grand Prince of Vladimir from 1304 until 1314 and again from 1315-1318. He is counted among the saints of the Russian Orthodox Church." - Wikipedia

Mikhail Yaroslavich of Tver - Wikipedia

Michał Jarosławicz Twerski - Wikipedia

Михаил Ярославич Тверской - Википедия

REF.: Paprocki, Bartosz. Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584; wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego. Kraków: Biblioteka Polska, 1858.

"Oklejnocie KIERDEJA tamże w Rusi nabytym, co swpomina Długosz temi słowy: Hoc insigne et talia arma, Ludovicus tunc Poloniae et Hungariae rex obsedens castrum Bels, illis contulit, genus ruthenicum, viri bellicosi in ea domo; mają być trzy lelie w pól pola błękitnego, drugie pół pola czerwonego.

Jest dom możny w rusi, który od herbu tego ma nazwisko Kierdejowie, wiele ich przywileja różne możnymi senatory opowiedaja, także historye, jako Kromer w księgach dwudziestych temi słowy: In Russia vero Risco sive Gregorius Kierdejus, Nossum ducem russum, Svidrigelonis partruum, qui luscum non ita pridem interciperat, profligavit atque cepit, etc. etc.

Hrycka Kierdeja kasztelanem lwowskim wspominają przywileje koronne, w roku 1436. Czytaj Przyłuskiego statut skięgi 5, kap. 3.

Tenże potem był wojewodą podolskim, o czem świadczą przywileja różne.

W tym wieku jest dom rozrodzony tych Kierdejów, mężowie sławni bywali za wieku mego.

Dom Czapliców starodawny, majętny i zasłużony był wieku mego r. p.; na dworze królów polskich znacznymi bywali.

Hoskich dom starodawny i możny, ci wszyscy od jednego przodka idą, tylko po wsiach różne nazwiska mają. O czem szerzej w historyi czytać będziesz, gdzie się posługi ich wspominać będą." - p. 700.

REF.: Niesiecki, Kaspar. Herbarz Polski. Kaspra Niesieckiego S.J. powiększony dodatkami z poźniejszych autorów, rękopismów, dowodów urzędowych i wydany przez Jana Nep. Bobrowicza. Tom III. Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1839. -

"Czaplic herbu Kierdeja, w Kijowskiem i Wołyńskiem województwach, ba i w Litwie. Bazyli Czaplic Szpanowski, który według ustawy sejmu Wileńskiego powinien był wystawić dziesięć koni na expedycyą wojenną, z tych dóbr, które miał w ziemi Wołyńskiej w roku 1528. Metryka Wołyńska. Piotr zaś i Kadyan Czaplicowie pięć koni. Tenże uproszony na przyjacielską ugodę od książąt Koreckich, piąciu braci dzielił ojczystą ich fortunż. Okolski tom. 1. f. 549. Córka jego czyli siostra Marya z książęciem Koreckim Bohuszem wojewodą Wołyńskim, starostą Łuckim w kontrakty małżeńskie weszła. Piotr czy Jakób kasztelan Kijowski, podobno miał za sobą Liniewską sędziankę Łucką. Teodora Czaplicowna, Jerzego książęcia Wiśniowieckiego kasztelana Kijowskiego małżonka, fundowała OO. Dominikanów i z mężem w Busku. Okolski in Russia Florida. Jan wojski Wołyński w roku 1583. Alexander, Marcin, Jerzy sędzia kapturowy Wołyński. Jędrzej Krzysztof w roku 1632. Samuel, Jan, Hieronim w województwie Witebskiem w roku 1674. Jędrzej kapitan królewski i Władysław w Wołyńskiem. Teodor sędzia ziemski Łucki, zostawił trzech synów: Marcina podkomorzego Kijowskiego posłem był na konwokacyą 1696. z Katarzyny Sieniucianki, córka jego Teodora z Tobiaszem Iwanickim zmówiona: Krzysztofa podstolego Kijowskiego: Jerzego podkomorzego Kijowskiego za tym zda mi się była Anna Niemierzycowna z której potomstwo Gryzelda zakonnica u wszystkich ŚŚ. we Lwowie: z synów zaś jeden Gabryel w zakonie Ś. Dominika, drugi kanonik Łucki, Anna Jędrzeja książęcia Czetwertyńskiego małżonka. Eufrozyna Daniela Borejka. Stanisław dziedzic na Haliczanach stolnik Owrucki, miał za sobą Lukowikę Gołuchowską podkoniuszankę Litewska, która primo voto była za Lubienieckim chorążym Łomżyńskim. Jędrzej stolnik Wołyński starosta Krzemienczucki, podwojewodzy sądowy Kijowski, deputat na trybunał koronny. Alexander i Józef dziedziczy na Witoniżu 1715.

Na zjezdzie walnym obywateli W. Ks. Lit. pod Olkinikami w r. 1700. pisali się, Kazimierz z posiatu Lidzkiego, Floryan z województwa Witebskiego, Michał z powiatu Pińskiego Czaplicowie. Jan Czaplic podkomorzy Chełmiński, Benedykt koniuszy powiatu Pińskiego, koło roku 1763. Joachim Czaplic podpisał akt konfederacyi generalnej W. Ks. Lit. w Wilnie dnia 28. Kwietnia roku 1764. Michał z Szpanowa Czaplic z województwa Kijowskiego. Benedykt Szpanowski Czaplic koniuszy powiatu Pińskiego pisali się na elekcyą Stanisława Augusta Króla. Celestyn z Szpanowa Czaplic łowczy wielki koronny, orderów Orła białego i S. Stanisława kavaler, syn Ignacego podstolego Wyszodrodzkiego i Franciszki Piaskowskiej malżonków. Mąż ten w zdaniach swoich roztropny, wielekrotnie na różne funkcye publiczne poświęcał się dla ojczyzny, już to na poselskie, deputachie, toż marszałkiem sejmowym był w roku 1766. także w radzie nieustającej i komissyach różnych dopełniał obowiązki, ten z malżonką swoją Anną Piotra Drzewickiego i Maryanny z Wiśniewskich chorążanki Lit. córką, podkomorzanką Krzemieniecką, zostawują potomstwo córek dwie. Pierwsza Tekla, za książęciem Antonim Jablonowskim kasztelanem Krakowskim. Druga Teresa za Franciszkeimj Xawerym Wojną starostą Stanisławowskim. - Heraldyka Wielądka." - pg. 171-172.

REF.: Boniecki, Adam. Herbarz polski. Część I. Wiadommości-historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Tom III. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1900. -

"CZAPLICOWIE v. KAPLICOWIE. Andrzej Czaplic otrzymał od Kazimierza Wielkiego 1357 r. za licze z dawna zasługi dworzysko w Kołbajowicach i cztery dworzyszcza w Pohorcach (AGZ. X.). Iwaszko, alias Czaplic z Pohorca. ma potwierdzone w 1421 r. przez Władysława Jagiełłę pierwotne nadania (Bibl. Kras. Dypl.).

W 1415 r. bracia, Iwan i Hryćko Czaplice z Pohorzec, zaświadczają szlachectwo Fila z Letyna (Col. Ep. XV.). Iwanek Kaplicz z Nahorzec z braćmi: Mikitą i Hryćkiem, otrzymali od Jagiełły 1403 r. (?) potwierdzenie własności Nahorzec i przywileju kzięcia Lwa (Proch). Iwanek Caplicz świadczy 1424 r. Przemyślu (AGZ. VII.).

CZAPLICOWIE (CZAPLIC) h. KIERDEJA pisali się ze Szpanowa, dziedzictwa swego. Jacko i Andrzej, bracia Czaplicowie, świadkowie 1464 r. przy sprzedaży dworzyska oziereńskiego (Arch. Sang.). Janko zamienił Holcze na Międzyrzecze z ks. Ostrogskim w 1466 r., przyczem świadczy brat jego rodzony Fedko, a wspomnieni i inni bracia. Wdowa Janka Tacyanna i córki: Marya Michnowa Omeljańska i Biełucka Iwaszkowa Ochrenowiczowa, potwierdzają w 1486 i 1487 roku zamianę Holczy (Ibid.).

O dobra Holcze ma spór z ks. Ostrogskim Mikita Czaplic 1494 r. (ML. 6 f. 8). Tenże Mikita otrzymał Myków ze starostwa łuckiego, o czem rewizya tegoż starostwa z 1552 r. poucza (Arch. I. Z. R. VII. 1). Otrzymał również w 1502 r. Radochów w powiecie łuckim (ML. 5 f. 310 i 351). Syn jego, Wasil Mikitycz, ma sprawę z Sanguszką 1533 r. Żonaty z Nastazyą Iwanówną Chreptowiczówną, której król Zygmunt przysądził w 1528 r. trzecią część Cztwertni i Lubohoszczy (ML. 8 f. 294 i 26 f. 94). W tym ostatnim roku Wasil dostardzał na potrzeby wojenne 28 koni (Akta III.). Jego córką zapewne była Marya Wasilewna Czaplanka alias Czaplicówna, żona ks. Bohusza Koreckiego, wojewody wołynskiego 1576 r. (Kniaź.).

Grzegorz Wasilewicz Czaplic 1571 r. (Op. Łuc. 2045). Tenże Grzegorz wykonał w 1569 r. przysięgę wierności, po przyłączeniu Wołynia do Korony. Żona jego Korota Rejówna, której w 1567 r. zapisał Miłostowo i zastawił w 2000 kóp groszy Oleksin, Pawłowszczyznę, Poroszkowszczyznę, pół Szpanowa i drugiego Oleksina (Op. Łuc. 2043 i 2093). Lew Fedorowicz sprzedał w 1533 r. Migów Gasztołdowej (ML. 2).

Kadyan i Iwaszko, bracia, otrzymali 1475 r. od Kazimierza Jag. 14 kóp gr. z myta łuckiego (ML. 4 f. 338). Iwaszko, ziemianin wołyński 1510 r. (ML. 8 f. 595). Syn jego Hryćko Iwaszkowicz Czaplic 1514 r. (Arch. Sang.). Piotr i Kadyan, bracia, dostarczali na ekspedycye wojenne w 1528 r. pięć koni (Akta XIII. i Arch. Zbor. Kok. I.). Kadyana druga żona Maryna; z pierwszej miał synów: Fedora, Iwana, i Grzegorza, którzy w 1571 r. zawarli między sobą ulład (Op. Łuc. 2045 i 2036). Grzegorz, żonaty z Heleną Jeło-Malińską, 2-o v. Pawłową Pilawską (Woł. VI. C. f. 258).

Fedor, świadek na zapisie Hornostaja 1568 r. (Arch. I. Z. Ros. I.), sędzia ziemski łucki 1581 r., właściciel Szpanowa, Zaborowa i Mokwina (Jabł.), a na mocy działu z 1571 r. Ponebyla i Poroszkowszczyzny (Stecki), pozostawił synów: Marcina, Adama, Jana, Mikołaja i Jerzego, których symienia w testamencie swoim brat ich stryjeczny, Konstanty Fedorowicz, w 1601 r. (Arch. Zbor. Dok. I.). Synowie Fiedora: Marcin, Adam, Mikołaj i Jerzy, zeznali w 1612 r. dział dóbr ojczystych i po wuju Jerzym Kierdegu Mylskim. Marcin wziął Hłupanan, Adam Milostów, Płoskę i Myków, Mikołaj Ponebyl, Rohaczów, Komaczów, Jerzy Kisielin i Dmitrowce.

Mikołaj z żony, Barbary z Kozierad Bohowitymównej, miał trzech synów: Jana w zakonie Bazylianów, Józefa, biskupa łuckiego dyzunickiego, który z działu 1632 r. wziął Kosmaczów, Mikołaja e Krzysztofa Onufrego, którzy wsięli Ponebyl i Poroszkowszczyznę. Krzysztof zmarły 1669 r., miał syna Mikołaja Jacentego Dominikanina i córkę Joannę, 1-o v. Bieniewską, 2-o v. Hulewiczową (Stecki).

Po Jerzym, sędzim kapturowym wołyńskim 1632 r. (Arch. I. Z. Ros. II.1), szedł syn Kostanty, który procesował Mikuliczów w 1688 r. o Daniczewo (Bracł. XIV. f. 681).

Piotr Iwanowicz Czaplic, dworzanin hospodarski, rozgranicza dobra ostrogskie w 1541 r. (Arch. Sang.). Ten sam pewno Piotr, brat Kadyana, miał dwóch synów: Jana, wojskiego łuckiego 1568 r., kasztelana kijowskiego 1589 r., żonatego z Heleną Bołbasówną, córką Grzegorza, 1-o v. Wasilową Siemaszkową (Arch. I. Z. Ros. VII. 1) i Fedora.

Iwan wykonał przysięgę wierności 1569 r., po przyłączeniu Wołynia do Korony. W 1562 r. dopełnił z bratem Fedorem działu dóbr Szpanowa, Płoski, Mykowa, Okeksina, Rusiwla, Sakowszczyzny i Sozowa (Op. Łuc. 2036). W 1577 r. był właścicielem Młynowa i Koniuchów, w powiecie słodzimierskim, a 1570 r. Milatyna (Jabł. f. 18 i 74). Córka jego Fedora za Janem Bokijem Pieczychwosckim, podkomorzym włodzimierskim 1597 r. (Bibl. Warsz. IV. 1888 r. Zesz. 563).

Fedor, brat kasztelana, miał syna Konstantego, nad którym opiekę sprawował stryj jego Jan, o czem swpomina w swoim testamencie, sporządzonym 1601 r. (Arch. Zbor. Do, I.). Mikołaj, syn Konstantego, procesuje Mikuliczów 1638 r. (Bracł. XIV. f. 681).

Po jednym z synów Fedora, sęcziego ziemskiego łuckiego, szli: Jerzy, Andrzej i Alekander, dziedzice Kisielina i Bereska w 1640 r. (Arch. I. Z. Ros. I. 6). Aleksander i Andrzej pisali się z województwem wołyńskiem na elekcyę Jana Kazimierza.

Aleksander jako aryanin i żona jego Anna z Rupniowskich (Gr. Krak. z 1653 r.) utracili Kisielin w 1660 r. W 1669 r. Aleksander, major regimentu niemieckiego, kwituje Sapiehę (Sig. 3 f. 166 i M. 210 f. 24).

Jerzy, żonaty 1647 r, z Izabellą Grabowską (Kij. VI. C. f. 126). Prawdopodobnie jego synami byli: Andrzej i Adam, z których pierwszy sprzedał połowę Haliczam bratu stryjecznemu Marcyanowi 1660 r. (Woł. VII. A. F. 538).

Andrzej na Beresku, starosta horodelski 1651 r., żonaty z Maryanną z Obodeńskich, 1-o v. Woroniczową (Kij. V. f. 47), pozostawił synów: Marcyana v. Marcina, Maksymiliana i Władysława, oraz córki: Anne, krystynę i Aleksandrę. Wymienione dzieci zyskały wyrok banicya na Samuela Leszczyńskiego 1654 r. (Woł. VII. D. f. 2). Marcin, jerzy i Mikołaj z wojesództwem wołyńskiem, a Jan i Samuel z województwem witebskiem, podpisali eleckyę króla Michała.

Aleksandra, 1-o v. Zacharyaszowa kaszowska, 2-o v. Janowa Hulewiczowa, 3-o v. Mikołajowa Poniatowska (Bracł. XV. f. 1141). Władysław i Aleksandra pozwali 1684 r. córki matki swej z następnego jej małżeństwa z Jarosławe, Pociejem, o zwrot kosztowności (Woł. IX. f. 451). Władysław i Andrzej, kapitan w regimencie drólewskim, pisali się z województwem wołyńskiem na elekcyę Jana III-go.

Marcyna, podstoli kijowski 1663 r., ożeniony z Barbarą Niemiryczóną (Zap. Lub, 47 f. 942), nabył od brata swojego stryjeczno-rodzonego Andrzeja, połowę haliczan i innych dóbr w 1660 r. (Woł. VII. f. 538). W 1664 r. Marcyan był deputatem na trybunał lubelski (Zap. Lubl 48 f. 774), a w 1676 r. podkomorzym kijowskim. Syn jego jerzy Andrzej (Zap. Lubl 60 f. 576), dziedzic Nowego Dworu, chorąży usarski, starosta krzemieńczugski, podwojewodzy kijowski i stolnik owrucki 1698 r., stolnik wołyński 1703 r., podkomorzy kijowski 1170 roku, pułkownik drólewski 1711 r., ożeniony z Franciszką Lenkiewiczówną, podkomorzanką mozyrską (Bracł. XV. f. 1133), pozostawił synów: Marcyana v. Marcina, starostę drzemieńczugskiego, Aleksandra, Aloizego i Gabryela, w zakonie Dominikanów Augustyna, którzy procesują się z Kisielem 1729 r. (Woł. XII. f. 96). Siostra ich Konstancya, 1-o v. za Sołtykiem, 2-o v. za Jarockim 1731 r. (Bracł. XVI. f. 354 i 564). Zdaje się, że Jerzy miał braci: Andrzeja i Dominika, oraz siestrę Konstancyę, żonę 1-o v. Piotra Podhorodeńskiego, 2-o v. Mołodecką (Bracł. XIV. f. 1045). Marcyan otrzymał w 1726 r. konsens królewski, na ustąpienie starostwa krzemieńczugskiego Lenkiewiczom (Sig. 20). Pozostał jednak starostą był nimi jeszcze w 1738 r. W 1718 r. był i łowczym żytomierskim. W 1740 r. został księdzem i wówczas przestał być łowczym i starostą. Aleksander, łowczy owricki 1738 r., następnie żytomierski, umarł w 1762 r.

Katarzyna z ks. Sokolskich za N. Czaplicem 1598 r. Fedora za ks. Jerzym Wiśniowieckim 1619 r. (Woł. 1 f. 13 i 449 i IV. f. 2; Kij. III. A. f. 420). Katarzyna, wdowa po Andrzeju Wołyńcu 1628 r. (Woł. V. B. f. 258).

Adam i Andrzej ze Szpanowa, procesowani przez Kozińską 1627 r. (Woł. V. A. f. 149). Józef, nominat władyka łucki i ostrogski 1650 r., zatwierdzony przez Jana Kazimierza na władyctwie 6-go Lutego t. r., umarł w 1654 r. Krzysztof procesowany przez Zamoyskiego 1654 r. (Woł. XII. A. f. 101).

W województwie sitebskiem Eliasz Jakóbowicz, świadek na zapisie Chocimskiego 1594 r. (Istr. Jur. Mat. XX). Hieronim, Jan i Samuel, pisali się z województwem witebskiem na elekcyę Jana III-go. Hieronim, podstoli witebski 1697 roku, podczaszy 1698 r., w końcu pisarz ziemski 1700 r. W 1698 r. otrzymał myto mostowe w Zamołoczu (Ist. Jur. Mat. XXI). Jan i Samuel wzięci do niewoli przy zdobyciu Witebsta 1654 r., trzymani byli w Kazaniu 1655 r. (Akta XIII). Samuel, syn Stanisława, podczaszy witebski 1687 r. Michał Kazimierz, administrator hibernowy wijewództwa witebskiego 1708 r. (Ist. Jur. Mat. XX). Eufrozyna, 1-o v. za Danielem Borjką, 2-o v. za Stanisławem Horbowskim 1688 r. (Bracł. XIV. f. 681). Andrzej, wojski słodzimierski 1676 r., żonaty z Dorotą Suchodolską 1698 r. (Zap. Lub. 65 f. 32). Adam, z żony Zofii Morsztynównej, zostawił córkę Annę, żonę Stefana Łabęckiego, której, jako aryance, dobra skonfiskowano 1701 r, (Gr. Krak.). Stanisław, stolnik owrucki 1710 r., żonaty z Ludwiką Gołuchowską 1721 r, (Bracł. XV. f. 1761). Anna za Stefanem Błędowskim 1675 r. (Kętrz. f. 481). Teofila z Szostakowskich, wdowa po Kazimierzu 1680 r. (Woł. IX. f. 34).

Piotr Jozafat, żonaty 1698 r. z Anastazyą Turówną, a Krzysztof ze Szpanowa 1699 r. z Heleną Duszewską (Sap. III). Jan, pisarz grodzki kowieński 1720 r. Adam, łowczy żytomierski 1748 r. Antoni, miecznik owrucki 1746 r. N., mianowany podstolim kijowskim 1700 r., zmarły 1732 r., miał dwóch synów: Ignacego i Józefa (Czerniech. f. 992).

Celestyn, sny Ignacego i Franciszki z Piaskowskich, podczaszy kijowski 1746 r. i podstarości łucki 1753 dr., podkomorzy łucki 1765 r., łowczy wielki koronny 1773 r., kawaler orderu Sw. Stanisława 1767 r., a Orła Białego 1775 r., konsyliarz rady nieustającej 1779 r., komisarz komisyi wojskowej obojga narodów 1792 r. (DW. 95 f. 323 i 108 f. 399). W 1768 r. otrzymał starostwo dubieńskie, które odstąpił Chołoniewskim 1769 roku. Z lowczostwa koronnego rezygnował w 1784 r. Kandydat do podkanclerstwa 1780 r. (MP.). W 1766 r. nabył Szmyski, a 1773 r. Hulsk od Lubomirskiego, w 1780 r. Borowe od Oborskiego (DW. 87 f. 1001; 90 f. 232 i 96 f. 239). Z Anny Drzewieckiej, podkomorzanki krzemienieckiej, córki jego: Tekla za ks. Antonim Jabłonowskim, kasztelanem krakowskim, zmarła 1820 ruku w Rzymie i tam pochowana u Św. Michała i Teresa za Franciszkiem Ksawerym Woyną, starostą stanisławowskim (DW. 100 f. 1103).

Józef podstolic kijowski, a skarbnik żytomierski, z Maryanny Wiśniewskiej miał syna Michała, skarbnika mścisławskiego 1750 r., miecznika owruckiego 1766 r., podstolego żytommierskiego 1769 r., który zeznał w 1778 r. zapis dożywocia z żoną, Joanną Lubańską, cześnikówną liwską (DW. 94 f. 930 i 101 f. 1207). Z niej syn Feliks i córki: Anna i Franciszka, którym stryj ich Celestyn odstąpił 1788 r. część swoją na Strzemigrodzie (M. 301 f. 128).

Celestyn, Michał i Benedykt, koniuszy i poseł piński, podpisali elekcyę Stanisława Augusta. Joachim w powiecie lidzkim 1764 r. (V. L.). Wincenty 1785 r. i Joachim, szanbelanowie Stanisław Augusta.

Antoni, syn Sebastynana z Maryanny Rogowskiej i Floryan, syn Tomasza z Elżbiety Rydzewskiej, wnukowie Tomasza, dziedzica Chmielszcza 1772 roku, udowodnili pochodzenie swoje szlacheckie w Królestwie w latach 1842 i 1843 (A. b. Her.)." - pg. 269-272.

REF.: Uruski, Seweryn. Rodzina Herbarz Szlachty Polskiej. Tom II. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1905. -

"CZAPLIC h. KIERDEJA. Senator w rodzinie, Iwan kasztelan kijowski 1589-1600 r.

Pisali się ze Szpanowa, a niekiedy Szpanowskimi. Paprocki zowie ich domem dawnym, majętnym i zasłużonym. Kojałowicz zaś wywodzi od Kierdeja Caryka (hana v. murzy tatarskiego), który, osiadłszy na Rusi, przyjął z chrztem poddaństwo książąt tego kraju. To pochodzenie tatarskie tak Czapliców jak i innych domów, herbu Kierdeja, jakkolwiek niepoparte żadnym historycznym dowodem, musi mieć przecież zasadę, gdy nietylko tradycya, ale i dawniejsi heraldycy o niej zgodnie wspominają. Iwaszko w r. 1421 dostał od króla Władysława Jagiełły zatwierdzenie przywileju na wieś Podgórze, lub też Podhorce nad Dnistrem, danego jego przodkowm. Z potomków tego Iwaszki: Piotr i Kadyan pięciu, a Bazyli 28 zbrojnych konnych winni bli dostawiać na potrzeby wojenne 1528 r. Bazyli założył na Wołyniu w 1530 r. wieś Oleksiniec Mały; jego córka Marya była żoną Bohusza ks. Koreckiego. Piotr wyznaczony był z sejmu 1554 r. do osądzenia zaległych spraw w województwie podolskiem; miał on dwóch synów, Fedora i Iwana, wojskiego łuckiego, a od 1589 r. dasztelana kijowskiego, żonatego z Heleną Bołbasówną. Kadyan pozostawił synów: Grzegorza, żonatego z Heleną Jeło-Malińską, Iwana i Fedora. Fedor, dziedzic dóbr Szpanowa, sędzia ziemski łucki 1580 r., miał synów: Marcian, Jana, Adama, Mikołaja i Jerzego; z nich Mikołaj poślubił Barbarę Bohowitynównę i z niej posostawił synów: Józefa, bisjupa łuckiego dyzunickiego 1630 r., Mikołaja i Onufrego, a Jerzy, sędzia kapturowy wołyński 1632 r., miał syna Konstantego.

Andrzej, starosta horodelski, dziedzic dóbr Beresko, duputat do konstytucyi e zapłaty wojska z sejmu 1653 r., z żony Marynanny Obodenskiej miał synów: Marcyana v. Marcina, Władysława, który podpisał elekcyę 1674 r. z wojew. wołyńskiem, i córkę Aleksandrę 1v. Kaszowską, a 2v. za Janem Hulewiczem. Z nich Marcyan, dziedzic dóbr Haliczany, podstoli kijowski 1663 r., deputat na trybunał lubelski, a ostatnio 1676 r. podkomorzy kijowski, z żony Barbary Niemirycz pozostawił syna Jerzego, podwojewodzego kijowskiego i stolnika owruckiego 1698 r., a od 1710 r. podkomorzego kijowskiego, po którym z żony Franciszki Lenkiewicz córka Konstancya Sołtyk i synowie: Marcyan, Aleksander i Augustyn, Dominikanin.

Marcyan, łowczy żytomierski 1718 ruku, starosta krzemieńdzugski, 1726 r., złożył te urzedy i został księdzem, a Aleksander, łowczy owricki 1738 r., a od 1752 r. łowczy żytomierski, um. 1762 r.

Krzysztof, podstoli kijowski 1700 r., z żony heleny Duszewskiej, miał synów, Ignacego i Józefa. Józef, skarbnik żytomierski 1732 r., poślubił Maryannę Wiśniewską i z niej pozostawił syna Michała. skarbnika mścisławskiego 1750 r., miecznika owruckiego i marszałka sejmu 1766 r., na którym bronił reform Czartoryskich, a ostatnio 1769 r. podstolego żytomierskiego, po którym z zony Joanny Lubańskiej, cześnikówny liwskiej, syn Feliks i córki, Anna i Franciszka.

Ignacy, starszy syn Krzysztofa i Heleny Duszewskiej, podstoli wyszogrodzki, z żony Franciszki Piaskowskiej, pozostawił syna Celestyna, podczaszego kijowskiego 1746 r., podstarostę 1753., a w 1765 r. podkomorzego łuckiego, starostę dubieńskiego, a ostatnio 1773 r. łowczego wielkiego koronnego, kawalera orderów św. Stanisława i Orła Białego, konsyliarza Rady Nieustającej, po którym z żony Anny Drzewieckiej, podkomorzanki krzemienieckiej, córki: Tekla za Antonim ks. Jabłonowskim, kasztelanem krakowskim, i Teresa, żona Franciszka Wojny, starosty stanisławowskiego.

Andrzej, kapitan regimentu królewskiego, z wojew. wołyńskeim, Heronim, Jan i Samuel z wojew. witebskiem podpisali elekcyę 1674 r. Heronim, podczaszy 1698 r., a następnie pisarz ziemski witebski 1700 r. Andrzej, wojski włodzimierski 1690 r., był żonatym z Dorotą Suchodolską. Jan, cześnik kowieński 1717 r. Stanisław, stolnik owrucki 1724 r., poślubił Ludwikę Gołuchowską. Adam, łowczy żytomierski 1750 r. Benedykt, koniuszy piński, Celestyn, podczasy kijowski, i Michał podpisali elekcyę 1764 r. z wojew. kijowskiem. Joachim, szambelan królewski 1788 r.

Z innych członków rodziny. Michał, syn Stanisława z synami, Janem i Wincentym, Stanisław, syn Andrzeja, z synem Michałem, i inni wylegitymowani w Cesarstwie 1861 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej. Justyn, generał-major wojsk ros. 1863 roku.

Po Tomaszu, dziedzicu dóbr Chmieliszcze 1772 r., sny Sebastyan z żony Maryanny Rogowskiej pozostawił syna Antoniego, obywatela m. Chełma, wylegitymowanego w Królestwie 1842 r.; z tej linii Floryan, syn Tomasza i Elżbiety z Rydzewskiech, wylegitymowany w Królestwie 1843 r.

CZAPLIC h. KOŚCIESZA odm. v. STRZAŁA SOWITA. Herb Kościesza a tą odmianą, że i spodnia część laski zakończoną jest strałą.

Podług Kojałowicza tego herbu są Czaplicowie, którzy z Wołynia przesiedlili się na Ruś Białą, a ztąd na Litwe. Samuelo, syn Łukasza, z synem Heronimem około 1670 r. Samuel i Jan, ziemianie witebscy 1677 r. Kazimierz, Floryan i Michał podpisali konfederacyę olkienicką 1700 roku. Adam, syn Adama, zasiadający w sądach gub. wileńskiej 1845 r." - p. 355-357.

Link to Strzala Sowita - Googlebooks

REF.: Wijuk Kojałowicz, Wojciech. Ks. Wojciecha Wijuka Kojałowicza herbarz rycerstwa W. X. Litewskiego tak zwany Compendium czyli O klejnotach albo herbach, których familie stanu rycerskiego w prowincyach Wielkiego Xięstwa Litewskiego zażywają. Krakow: Drukarni "Czasu" R. Kluczyckiego i Spółki pod rarządem Józefa Łakocińskiego, 1897. - pg. 296

"Ma być takim ksztaltem.

Ten herb przyniesiony jest do wojewodztwa Witepskiego z Wolynia; vżywa do dom Czapliców.

Łukasz Czaplic zośtawił Samuela syna.

Samuela syn Hieronim Czaplic."

"It has to be such a shape. This coat of arms is brought to the province of Witepski from Wolyn; comes to the house of Czapliców.

Łukasz Czaplic, son of Samuel.

Samuela son of Hieronim Czaplic."

REF.: Starykoń, S. J. i Michal Dmowski. Wykazy Polskich Rodzin Szlacheckich w opracowaniu... Tom II. Warszawa, 1936. - pg.33 -

CZAPLIC ob. SZPANOWSKI h. KIERDEJA 1524; kijowskie, witebskie, wołyńskie (ML., Br., Bon., Pp.). ...

CZAPLICA h.---, 1575; łucki (ML., Bon.)."

REF.: Slawomir Gorzynski - Jerzy Kochanowski, Herby szlachty polskiej, Warszawa 1992.

Czaplic, Dzius, Dziusza, Girdziewicz, Girsztowt, Hoscil, Hoscki, Hojski, Hubczyc, Jarmund, Jarmundowicz, Kierdej, Kiernicki, Kosecki, Kotowski, Dozinski, Krzywiecki, Krzywicki, Mniszynski, Pohorecki, Szpanowski, Wielhorski

see also: CZAPLICKI h. KIERDEJA odm. - aka CZAPLICKI h. CZAPLICKI