Wprowadzenie Bogurodzicy do Świątyni
Post date: Nov 30, 2015 7:37:19 PM
- autor: ks. Konstanty Bondaruk (za: cerkiew.pl) - Święto należy do wielkich świąt nieruchomych i obchodzone jest 21 listopada/4 grudnia. Poświęcone ono jest znanemu jedynie z tradycji wydarzeniu. Tradycja głosi, że gdy Maria ukończyła trzy lata, jej rodzice zgodnie z obietnicą postanowili poświęcić ją Bogu. W otoczeniu krewnych, rówieśnic i znajomych Maria uroczyście wprowadzona została do świątyni jerozolimskiej. Ku zdumieniu obecnych trzyletnia dziewczynka bez niczyjej pomocy weszła po 15 wysokich stopniach prosto w objęcia arcykapłana Zachariasza. Arcykapłan kierowany tajemnym znakiem Bożym wprowadził Marię do Świętego Świętych, gdzie sam wchodzić mógł tylko raz do roku. Rodzice z radością i przeczuciem niebywałej roli, jaką odegra ich córka, powrócili do domu... Maria pozostała przy świątyni, oddając się bez reszty modlitwie i pracy, umacniając się w wierze i wzrastając w mądrości. Z upodobaniem czytała Pismo Święte, wyszywała szaty kapłańskie i opiekowała się biednymi oraz kalekami. Postanowiła przy tym zawsze pozostawać dziewicą. Z błogosławieństwa i za radą arcykapłana powierzona została, gdy przyszła pora opuszczenia świątyni, opiece sędziwego już wówczas Józefa. Wraz z nim zamieszkała w Nazarecie, trwając w czystości i pomnażając liczne cnoty. Święto Wprowadzenia Bogurodzicy do Świątyni zwraca naszą uwagę na znaczenie świątyni w wychowaniu dzieci. Maria złożyła Bogu w ofierze swe dzieciństwo, najpiękniejszy okres życia. Przykład Joachima i Anny, którzy podobnie złożyli Bogu w ofierze swą rodzicielską miłość, ukazuje rodzicom obowiązek wychowywania dzieci przy cerkwi. Wszystkie dzieci powinny od najmłodszych lat uczęszczać na nabożeństwa i lekcje religii, uczyć się, przysposabiać do pożytecznych prac, rozwijać duch pobożności i bojaźń Bożą. Święto Wprowadzenia Bogurodzicy do Świątyni ustanowione zostało prawdopodobnie w IV w. Z tego okresu pochodzą najstarsze homilie na to święto św. Grzegorza z Nyssy. Tradycja mówi, że cesarzowa Helena zbudowała świątynię pw. Wprowadzenia, co wskazuje na upowszechnienie się święta nieco wcześniej. Święto ma 1 dzień przedświąteczny i 4 poświąteczne.
W przeddzień święta sprawowane jest nabożeństwo całonocnego czuwania z litiją. W sticherach zawarty jest opis wprowadzenia do świątyni wraz ze znaczeniem tego wydarzenia. Matka Boża przychodzi, by przygotować się do oczekującego ją zadania. W jej osobie doszło do pojednania z Bogiem i przebóstwienia natury ludzkiej. W paremijach wyrażone są następujące myśli: w pierwszej (Wj 40, 1-5, 9-10, 34-35) mowa jest o urządzeniu Przybytku Świętego i jego poświęceniu. W drugiej (1 Krl 7, 51,8,1,3, 7,9-11) słyszymy o przeniesieniu Arki Przymierza do świątyni Salomona. Zarówno Przybytek, jak i świątynia jerozolimska były figurą Matki Bożej, w której zamieszkał Bóg. Trzecia paremija opowiada o tajemniczej bramie widzianej przez proroka Ezechiela (Ez 43,27, 44,1-4).
Istota święta wyrażona jest w troparionie "Dzisiaj wstępne okazanie Bożej dobroci i wstępne objawienie zbawienia ludzi. W Bożej świątyni uroczyście zjawia się Dziewica i wszystkim już teraz głosi Chrystusa. I my donośnie zawołajmy: Raduj się, wypełnienie Opatrzności Stwórcy!" (Dnies błohowolenija Bożija predobrażenije i czełowiekom spasienija propowiedanije. W chramie Bożim, jasno Diewa jawlajetsia i Christa wsiem predwozwieszczajet. Toj i my wieległasno wozopiim. Radujsia smotrenija Ziżditielewa ispołnienije).
W kanonie święta oprócz widzialnej strony wprowadzenia Marii do świątyni podkreśla się, że Bóg wyraził swe upodobanie dla Marii w samej uroczystości jej ofiarowania. Dla naocznych świadków stało się jasne, że nie jest to zwyczajne dziecko, lecz wybranka Boża, która zapoczątkowała wylanie wielkich łask na całą ludzkość. Na kanonie od tego dnia cerkiew śpiewa "Chrystus się rodzi - sławcie", wskazując tym samym, że zbliża się wielkie święto - Narodzenie Chrystusa.
Podczas Liturgii wygłasza się, ten sam prokimenon, co w dzień Narodzenia Bogurodzicy (Łk 1,46-47) Lekcja apostolska zawiera fragment Listu Apostoła Pawła do Hebrajczyków (9, 1-7). Mowa jest w nim o Przybytku Świętym będącym figurą Matki Bożej. Ewangelia wg Łukasza (10, 38-42; 11, 27-28) jest identyczna z tą, którą odczytuje się w Święto Narodzenia Bogurodzicy.
Zamiast "Zaprawdę godnym" (Dostojno jest) śpiewa się "zadostojnik" z refrenem "Aniołowie widząc wstępowanie Najczystszej zdziwili się, jak z chwałą weszła Ona do Świętego Świętych." (Anhieli wchożdzienije Preczystyja zriaszcze udiwiszasia, kako Diewa wnidie wo Swiataja Swiatych).
Niniejszy tekst jest fragmentem książki "Nauka o nabożeństwach prawosławnych" ks. Konstantego Bondaruka. Została ona wydana przez diecezję białostocko-gdańską w 1987 r.
redakcja - Anna Czerewacka, Ewa Siegień