Post date: Jul 12, 2014 5:54:28 PM
- autor: metr. Antoni Bloom (za: cerkiew.pl) - Dziś (12.07) czcimy pamięć ap. ap. Piotra i Pawła. Różnica między nimi jest kolosalna. Apostoł Piotr był od samego początku wiernym uczniem Chrystusa, był świadkiem wszystkiego, co działo się wokół Jezusa od początku Jego nauczania. Tymczasem, apostoł Paweł był wrogiem Chrystusa, jego przeciwnikiem. On nie wierzył w Niego jak w Mesjasza lecz uważał go za fałszywego proroka, a swoją misję rozpoczął jako prześladowca chrześcijan. Co więc zmieniło się w obu apostołach? Pierwsi uczniowie byli ludźmi, którzy znali Chrystusa od samego początku, prawdopodobnie nawet nie tylko od samego początku Jego nauczania, Jego służenia światu, a jeszcze wcześniej. Wiemy na przykład, że Bartłomiej żył w Kanie Galilejskiej, kilka kilometrów od miejsca, gdzie narodził się Chrystus. Podobnie inni apostołowie całe swoje dzieciństwo i młodość spędzili niedaleko. Apostoł Piotr wyróżnił się tym, że jako pierwszy ogłosił Chrystusa Synem Bożym, Bogiem, który przyszedł cieleśnie na ziemię po to, aby być wcieleniem Bożej miłości i oddać swoje życie dla zbawienia świata. Apostoł Paweł był prześladowcą, ale był też świadkiem o Chrystusie, i świadkiem czegoś nadzwyczajnie ważnego: tego, że człowiek, który wcześniej nie wierzył w Chrystusa, nienawidził go, prześladował, nagle spotkał się twarzą w twarz ze zmartwychwstałym Chrystusem. Wszyscy apostołowie byli świadkami życia, ukrzyżowania i śmierci Chrystusowej. Oni też spotkali Chrystusa od razu po zmartwychwstaniu. Natomiast apostoł Paweł spotkał Go później niż pozostali i to spotkanie całkowicie go odmieniło. Pozostałe swoje życie poświęcił on na to, żeby obwieszczać, jak sam mówił, Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. Zmartwychwstanie Chrystusa postrzegał on jako najważniejsze wydarzenie nie tylko swojego życia, ale i całego życia świata. Mówił, że jeśli nie zmartwychwstał Chrystus to nasza wiara jest daremną, i my jesteśmy najbardziej nieszczęśliwymi ludźmi ze wszystkich (1 Кор.15:14). Zrozumieć to można łatwo: wszak jeśli Chrystus by nie zmartwychwstał, to znaczyło by, że my żyjemy w kłamstwie i fantazji, że żyjemy w świecie nierealnym, w świecie jakiegoś majaczenia.
Oto, dwóch apostołów których wspominamy. Postawa apostoła Piotra nie była nieskazitelna od początku, podobnie jak działania apostoła Pawła. Wszyscy apostołowie byli tylko ludźmi i kiedy Chrystusa pojmano w sadzie Getsemańskim, objął ich strach i uciekli. Piotr nawet się Go wyrzekł. Potem jednak okazali się nieustraszonymi głosicielami nauki Chrystusa – ani męki, ani krzyż, ani ukrzyżowanie, ani więzienie – nic nie mogło ich odłączyć od miłości do Chrystusa. Nauczali, i to nauczanie rzeczywiście okazało się tym, czym nazywał je apostoł Paweł: nasza wiara zwyciężyła świat.
Teraz i my świętujemy ich dzień, pamiętając o tym, że radykalny prześladowca i wierzący od początku spotkali się w jednej, jedynej wierze o zwycięstwie Chrystusa – Krzyżem i Zmartwychwstaniem.
Tłum. Agnieszka Szuścik
Na podstawie: pravoslavie.ru