De Zin van Het Leven
Door Alfred Adler [1931]
Individual Psychology has paid attention to this subject for a long time. It is not the first time that I say something about it. Previously3 I have tried with others, to solve this eternal question which appears impossible. Also, today I cannot present everything we know so far or offer a final solution. However, we Individual Psychologists have made a great step forward in regard to this question. We will not stop applying this insight we have gained from our experiences. Earlier, it was already important to me to show that Individual Psychology as a holistic approach tries to determine the why, the direction, and the meaning of an action from the given, unalterable conditions of our existence on earth.
For all Individual Psychologists it has become self-evident that we want to understand the meaning of life, we cannot overlook the fundamental aspects of the human condition. We have summarized these aspects in three groups,4 based on how man relates to life’s possibilities, which calls for a determined functioning of the mind, a determined attitude which repeats itself as if under compulsion. No doubt many variations can be found in the different solutions. What happens if we attempt an incorrect solution, or if maybe whole generations attempt wrong solutions? Does this mistake remain unpunished, can we transgress against logical tasks without experiencing miserable, unpleasant consequences? The trial and error development of mankind has resulted in definite answers to these questions.
To mention a few, we talk about problems of gaining security in life, of hygiene and health, how to deal with climate, etc. These questions arise and show what is important for our further exploration: that there are correct and incorrect solutions, that a possibly completely correct solution exists, which mankind can never reach, because the task is an eternal problem, for which we can only strive to find a solution. If we extend this view, we conclude that a gruesome logic rules, namely, that all those are threatened in their personal existence who do not find a correct solution to the fundamental tasks of life. To these belong, for instance, the question of labor, division of work, organization of work, ownership, etc.
Here we deal with a socio-psychological problem with a clearly psychological, scientific observation. To solve the relationship between man and earth correctly, we must find an improved solution for the problem of labor, not only because a single person could never produce all he needs for his existence, but also because a unanimous spirit of understanding the necessities must pervade everyone. In another aspect of life we come to the same conclusion. Man cannot and has never lived in isolation; it has always been an absolute hypothesis that man created group living.
One of the most important and convincing examples is ... Lees verder
DE ZIN VAN HET BESTAAN
Cfr de visie van De visie van Adler [1931]
Het is een geblaseerde traditie om te stellen dat de zin van het leven niet onder woorden kan gebracht worden, dat het een soort diepe wijsheid is die enkel door dichters en filosofen, en dan nog maar vaag en onvolledig, kan benaderd worden. Of, als het wel verwoord wordt, dat er evenveel stellingen als auteurs zijn, zodat je uiteindelijk nog steeds de vrije keus hebt. Dit soort uitspraken zijn overigens typisch voor mensen die zichzelf en hun levensstijl ook liever niet vastpinnen op een te concrete omschrijving van de levenszin, zodat de keuzes, die ze eerder intuïtief en op basis van compromissen gemaakt hebben, ook niet contesteerbaar zijn.
Wie echter de ontwikkeling zowel van de kosmologie als van de geesteswetenschappen in de twintigste eeuw gevolgd heeft en volgt, weet dat er thans meer dan voldoende duidelijke en objectiveerbare gegevens zijn om de zin van ons bestaan op een bevattelijke en bruikbare manier te omschrijven.
Men kan de zin van leven en bestaan op twee manieren benaderen: (1) vanuit het objectieve standpunt van de kosmische evolutie, en (2) vanuit het subjectieve standpunt van de dieptepsychologie.
1. Objectief wordt de zin van het bestaan omschreven als: zich inspannen om de systemen van het heelal, beginnende met de systemen rondom zich, steeds beter te doen functioneren, d.w.z. tot een grotere integratie te brengen, en er zelf tot een grotere integratie mee te komen. Voor de mens komt er een bewuste dimensie bij: zich van deze levenszin tenvolle bewust zijn, d.w.z. weten, voelen en doen, bewust participeren aan deze interactie, die, op het hoogste niveau, samenvalt met het begrip liefde.
De conclusie van deze benadering is: de zin van het leven is het doen ontstaan en verbeteren van andere systemen (zijn = doen zijn). Deze fundamenteelste natuurwet vertoont een opvallende parallel met Einsteins E=mc2, waarbij massa voor bestaan staat, en energie voor doen bestaan. De hoogste manier om dit te doen is de bewuste, die pas vanaf de hogere metazoa, en vooral in de mens, tot uiting komt.
2. Subjectief bestaat de zin van het leven uiteraard in het vervullen van zijn behoeften als mens. De studies hieromtrent, die begonnen met dieptepsychologie en thans verdergezet worden door de cognitieve psychotherapie en de integratieve psychologie, tonen aan dat die diepste menselijke behoeften, als zij erin slagen zich te vertalen naar realistische en niet-neurotische concrete objectieven, uiteindelijk maar tenvolle en duurzaam kunnen bevredigd worden in een liefdesrelatie, en in het algemeen in levensactiviteiten waarin men zich tenvolle inzet voor het goed functioneren van de anderen en het geheel, en hier tenvolle van bewust is en tevens voor gewaardeerd wordt.
Deze beide benaderingen, de objectieve zowel als de subjectieve, leiden blijkbaar tot hetzelfde besluit. Dit is dan ook, met de grootst mogelijke waarschijnlijkheid die thans kan bereikt worden, de zin van het bestaan. Hierin worden uiteraard geen uitspraken gedaan over leven na de dood en andere buitennatuurlijke fenomenen, die in de huidige stand van de wetenschap nog steeds tot het domein der oncontroleerbare hypothesen behoren.
(Bron)