الإجهاض طبيعي 

خلينا نتكلم عن "موت الجنين"، محتاجين يكون الكلام فى الموضوع ده أسهل من كدة و نبدأ نتكلم عنه اكتر. كتير بنسمع انه لازم نخبى خبر الحمل. فكره  اتنقلت من جيل لجيل في الثقافة الشرق اوسطية. السبب وراء الفكره بيكون الخوف من ان الحمل ميكملش لاى اسباب صحيه و يحصل اجهاض. بس ليه؟ ليه نضطر نخبى فرحتنا و خبر من احلى الاخبار اللى بنسمعها فى حياتنا. ليه نمنع الناس انها تفرح معانا و يدعوا لنا بالخير؟

انا كنت حامل لاول مره فى ٢٠١٣ و ماجبتش طفلي الأول غير في  ٢٠١٥. فى السنتين دول، حصل حمل ٣ او ٤ مرات. او عشان ابقى صريحه، انا بطلت اعد هما كام مره. لغايه ما حصلت المعجزه و جبت اول طفل سنه ٢٠١٥. فى كل مره كنت 

بحمل، عمرى ما فكرت اخبي الخبر عن اهلى و اصحابى بالعكس كنت ببقى مبسوطه و متحمسه و عايزه اشارك الخبر مع كل الناس. 

بس افتكر بعد تانى او تالت مره يموت الجنين، واحد كبير من عيلتى اقترح انى ابطل اقول خبر حملى لحد بعد كده. وافقت بس من جوايا كنت حاسه ان دى مش شخصيتى. بس كنت مقتنعه ان نصيحته دى هى انسب حاجه تتعمل و اكتر 

حاجه مريحه لأن الناس مش بتبقى عارفه تتعامل ازاى لما يشوفوا حد بيعانى.

خلينا واقعيين، الناس مش بيعرفوا المفروض يقولوا ايه فى المواقف اللى زى دى. اخر حاجه ببقى محتاجها هى اني احس بشفقه او اشوف الفضول فى عنيهم عشان يعرفوا تفاصيل اللى حصل. كل اللى كنت محتاجاه هو ان حد يبص لي و يقولى "انا مش قادر اتخيل انتى حاسه ب ايه دلوقتي، بس انا هنا جنبك و انا أسف انك بتمرى بكل ده" بس هو ده كل اللى محتاجه اسمعه، مش ده كل اللى احنامحتاجين نسمعه من اقرب ناس لينا؟ محتاجين نحس انهم جنبنا و ف ظهرنا فى المواقف الصعبه.. محتاجين نحس براحه فى الكلام معاهم من غير لوم او عتاب او اسئله مش هتفيد بحاجه.

بعد اول طفل ليا، خسرت حمل تاني و هو جنين بسبب انشقاق فى العمود الفقرى. سميناها مدينة و ده كان الوقت اللى أكتشفت فيه انى لسه مش عارفه اتجاوز المرحله الصعبه اللى مريت بيها. حتى و مدينة لسه متولدتش، انا قررت اسميها وادفنها زي ما أي أم في مكانى كانت هتعمل. دايما بحب افتكرها و اخد وقتى فى الزعل عشان التجارب الصعبه و الصدمات عمر ما كان حلها التجاهل. و كل مره بفتكر فيها التجارب الصعبه دى بقعد مع نفسى و اسأل انا اتعلمت ايه من ده كله؟ انا اتعلمت اعرف اخد 

نفس و اقبل قدرى زى ما هو،اتعلمت اقف و ادافع عن نفسي و اهم شئ اتعلمته هو ازاى احزن. الحزن شئ كل الناس بتخاف منه و دايما بنحاول نكتم حزننا و ننسى الموضوع عشان اتربينا فى مجتمعنا اننا نبقى اقوياء و تعدى اى ازمه. من اكتر الجمل اللى كنت بسمعها من اى حد بيواسينى هى "انتى قويه و هتبقى كويسة". اوقات كتير كنت ببقى محتاجه اصرخ و اقولهم ايوه انا قويه بس مكنتش مستعده للى 

حصل ده! ايوه انا قويه بس لسه من حقي ازعل و اعيط. و ده الوقت اللى اتعلمت فيه ازاى ادافع عن نفسى. اتعلمت اقول ازاى إنى محتاجه مساحه، طلبت من عيلتى يبطلوايتكلموا عن الاطفال، طلبت منهم يسمحوا ليا اعيط و اخرج اى مشاعر جوايا. العياط 

مش حاجه سيئه بالعكس، من حق كل انسان انه يعيط و انه يكون لوحده و انه يطلع اى مشاعر سلبيه جواه ب اى طريقه، ممكن الطريقه دى تكون تمشيه بليل او 

انك تنفردي بنفسك او تدفنى راسك فى المخده و تعيطى. اهم حاجه الصوت الداخلى اللى جواكى يخرج. و احزنى على قد ما انتى محتاجه و متنسيش تتنفسى!! 

ناس كتير بتنسى انه حتى الانبياء كانوا بيمروا بتجارب صعبه و بيحزنوا. لو الانبياء بكوا و ممنعوش نفسهم من 

احتياجهم للبكاء و الحزن فاحنا كمان من حقنا نبكى و نحزن. 

مهمه من مهام حياتى هى انى اتكلم عن خساره الاطفال و الإجهاض. عايزه كل الستات ميحسوش بالوحده. حوالى ١٠-٢٠٪؜ من حالات الحمل بتنتهي بخساره الجنين. و دى نسبة الاجهاض اللى بيحصل بعد معرفة ان فيه الحمل. ممكن الرقم يكون اكبر و تكون فيه حالات اجهاض اكتر بس بتحصل مع امهات لسه حتى مش مدركين ان كان فيه حمل. اللى بحاول اوصله، ان الاجهاض شئ طبيعى و بيحصل كتير ومش حاجة محرج بالمره!

متسمحيش لاى حد يشكك فيكى او يحسسك بالذنب او يحسسك انك قليله لمجرد ان حصلك اجهاض. لازم 

دايما تثقى ف ربنا و ان ده قدرك اللى مكتوبلك. 

انا قررت احول كل الافكار السلبيه لافكار ايجابيه وأقول لنفسي اني عندى دلوقتي اطفال كتير فى الجنه مستنيين لحظة وصولى. 

انا مؤمنه ان الستات اللى مروا بمراحل زي دى محظوظين. ربنا بيحبهم و خصصلهم مكان فى الجنه هما وأولادهم من غير تعب و ارهاق التربيه. 

لو انتى واحده من الامهات المحظوظين اللى حصلهم اجهاض، ارجوكى خليكى فاكره انك مش لوحدك. كتير مننا 

خسروا اطفالهم، اتكلمي عن الموضوع و شاركيه مع صحباتك لو حابه تعملى ده. شاركى تجربتك مع ناس بتمر بنفس التجربه، كل ما تتكلمى فى الموضوع اكتر، كل ماهنقدر نخلى الموضوع عادى و مسموح نتكلم فيه اكتر. لما بتلاقى ناس بيمروا بنفس تجربتنا بيساعدونا نتخطاها، التجربه بتكون اهون و حزننا بيقل بالتدريج. هنحس اننا مش لوحدنا و ان فى ناس مرت باللى احنا فيه ده يبقى احنا نقدر نتخطى المرحله الصعبه دي زيهم. 

كل حاجه بتحصل لسبب، بس ربنا العالم بالاسباب. و أول ما نقابل اطفالنا فى الجنه هنتقبل خسارتنا اللى خسرناها فى الدنيا. 

كنت حابه اكتب اخر نصيحه لكل أم خسرت طفلها، ارجوكى متتردديش تزورى طبيب او اخصائى نفسى. مفيش اى حرج فى طلب المساعده و الفضفضه بكل مشاعرك و افكارك مع حد متخصص. و لو مش مرتاحه فى الكلام مع حد متخصص، ممكن تتكلمى مع صديقة أو اى حد بتثقي فيه بس حد يكون قادر يسمع و يفهم و يقدر من غير لوم او عتاب او كلام سلبى.

لو محتاج لمساعدة في تخطي مشكلة نفسية بتمر بيها أو حابب تشارك معانا قصتك مع المرض التفسي، حملة راحة بالك تهمنا بتوفر مستشارين نفسيين فاهمين لغتك وثقافتك عشان يساعدوك توصل لحلول لمشكلتك من قبل ماتسوء. كلم حملة راحة بالك تهمنا بمؤسسة رضا لخدمات الوافدين والمهاجرين الجدد على 

(916) 500-4299

أو تواصل معانا ومع مجموعات الدعم النفسي على بلوج راحة بالك تهمنا

bit.ly/Rahet-Bali

1/20/2022