δ υπολογισμοί με διαλύματα

ΛΥΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ 20

Πόσα λίτρα διαλύματος υδροχλωρίου 2Μ αντιδρούν πλήρως με 21,2 g ανθρακικού νατρίου; Δίνονται: Na = 23, C = 12, O = 16

ΛΥΣΗ

Η χημική εξίσωση που περιγράφει η άσκηση είναι:

2HCl + 1Na₂CO₃ → 1NaCl + 1CO₂ + 1H₂O

V = ?L 21,2 g

2 M

Μετατρέπουμε τα g Na₂CO₃ σε mol.

M_r = 2^.23 + 12 + 3^.16 = 46 + 12 + 48 = 106

n = m/M_r => n = 21,2/106 => n = 0,2 mol

από την στοιχειομετρία της αντίδρασης υπολογίζουμε τα mol HCl

2HCl + 1Na₂CO₃ → 2NaCl + 1CO₂ + 1H₂O

2 mol 1 mol

x mol 0,2 mol

x^.1 = 1^.0,2 => x = 0,4 mol HCl

Το HCl είναι διάλυμα. Για να βρω τον όγκο του

χρησιμοποιώ τον τύπο

c = n/V => V = n/c =>

V = 0,4/2 => V = 0,2 L

ΛΥΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ 29

Σε 200ml νερού διαλύουμε 4 g ΝαΟΗ χωρίς μεταβολή του όγκου (δηλαδή ο όγκος του διαλύματος που προκύπτει είναι πάλι 200 ml).

α. Να βρείτε πόσα mol ΝαΟΗ διαλύθηκαν στο νερό.

β. Ποια είναι η Μolarity του διαλύματος που προέκυψε;

γ. Ποια είναι η ελάχιστη ποστότητα σε ml, διαλύματος HCl 0,2 M μπρορεί να εξουδετερώσει πλήρως το παραπάνω διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου;

δ. Ποια είναι η συγκέντρωση (Molarity) του άλατος που θα προκύψει όταν θα έχει γίνει πλήρης αντίδραση του οξέος και της βάσης;

Δίνονται οι σχετικές ατομικές μάζες: Η = 1, Ο = 16, Να = 23, Cl = 35,5

ΛΥΣΗ

α. Βρίσκουμε τη σχετική μοριακή μάζα του ΝαΟΗ

Μ_r = 23 + 16 + 1 = 40

n = m/M_r => n = 0,4/40 => n = 0,01 mol ΝαΟΗ

β. Ο όγκος του διαλύματος είναι 200ml = 0,2 L.

c = n/V => c = 0,01mol/0,2L => c = 0,05 M

γ. Για να είναι ελάχιστη η ποσότητα του διαλύματος ΗCl θα πρέπει να επαρκεί ίσα ίσα για να γίνει η εξουδετέρωση (να μην περισσέψει δηλαδή HCl).Πρώτα θα βρούμε πόσα mol ΗCl αντιδρούν με την ποσότητα ΝαΟΗ που διαθέτουμε.

Γράφουμε τη χημική αντίδραση μεταξύ του ΝαΟΗ και του HCl

Παράδειγμα 21

Tι όγκος 0,5Μ υδροχλωρικού οξέος θα το εξουδετέρωνε ακριβώς ένα διάλυμα 25 ml διαλύματος υδροξειδίου του νατρίου0,1Μ,;:

ΛΥΣΗ

NaOH (aq) + HCl (aq) → NaCl (aq) + H₂O (l)

είναι φανερό ότι 1 mol υδροξειδίου του νατρίου αντιδρά με 1 mol υδροχλωρικού οξέος για να δώσει 1 mol χλωριούχου νατρίου και 1 γραμμομόριο (mol) νερού.

Υπολογίσουμε τα mol 25ml διαλύματος υδροξειδίου του νατρίου 0,1Μ

n=C*V=0,1*(25 : 1000) = 0,0025 mol υδροξειδίου του νατρίου.

Σύμφωνα με την εξίσωση, απαιτείται ίσος αριθμός mol υδροχλωρικού οξέος για εξουδετέρωση

0,0025 mol.

Υπολογίζουμε τον όγκο του διαλύματος (Vo) HCl συγκέντρωσης Co=0,5M

Co=n/Vo è Vo=n/Co= (0,0025 / 0,5) =0,005 lt =5ml

Επομένως, 5 ml διαλύματος 0,5Μ υδροχλωρικού οξέος θα εξουδετερώσουν 25 ml διαλύματος 0,1Μ υδροξειδίου του νατρίου.

x = 0,01 mol HCl

y = 0,01 mol ΝαCl (άλας)

Για να βρούμε τον όγκο του διαλύματος ΗCl εφαρμόζουμε τη σχέση:

c = n/V => V = n/c => V = 0,01/0,2 => V = 0,05 L = 50 ml διαλύματος HCl

δ. Το ΝαCl που έχει προκύψει βρίσκεται σε όγκο 200 ml + 50 ml = 250 ml = 0,25 L. Άρα η συγκέντρωσή του είναι: c = n/V => c = 0,01 mol/0,25 L => C = 0,04 M.

ΛΥΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ 30

41 L αέριας ΝΗ₃ μετρημένα σε θερμοκρασία θ = 27 °C και πίεση P = 1,2 atm διαλύονται πλήρως σε νερό και σχηματίζεται διάλυμα Δ₁ όγκου 5 L.

α) Να υπολογιστεί ο αριθμός mol της ΝΗ₃ στις παραπάνωσυνθήκες.

β) Να υπολογιστεί η Molarity του διαλύματος Δ₁.

γ) Το διάλυμα Δ₁ το χωρίζουμε σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος πουέχει όγκο 2 L αραιώνονται και προκύπτει διάλυμα Δ₂ όγκου 5 L.

Να υπολογιστεί η Molarity του διαλύματος Δ₂

δ) Τα υπόλοιπα 3 L του διαλύματος Δ₁ εξουδετερώνονται πλήρως με διάλυμα H₂SO₄ περιεκτικότητας 4,9 % m/v . Να υπολογιστείο όγκος του διαλύματος H₂SO₄ που απαιτείται.

Δίνονται: R = 0,082 atm L mol^–1 K^–1 και οι σχετικές ατομικέςμάζες: Η=1, S=32, O=16.

ΛΥΣΗ:

α) Για να υπολογίσουμε τη Molarity του διαλύματος πρέπει να βρούμε πόσα mol αμμωνίας διαθέτουμε. Επειδή η αμμωνία είναι αέριο, χρησιμοποιούμε την καταστατική εξίσωση:

PV = nRT => 1,2^.41 = n^.0,082 ^. (27+273) => n = 2 mol

Η συγκέντρωση του διαλύματος που προκυπτει αν διαλύσουμε την παραπάνω ποσότητα αμμωνίας σε νερό είναι c = n/V => c = 2mol/5L => c = 0,4 M.

β) Με την αραίωση η ποσότητα διαλυμένης ουσίας παραμάνει σταθερή. Επομένως ισχύει ότι:

n_αρχ = n_τελ => c_αρχV_αρχ = c_τελV_τελ => 0,4^.2 = c_τελ^.5 => c_τελ = 0,8/5 => c_τελ = 0,16 Μ.

γ) Η υπόλοιπη ποσότητα αμμωνίας (δηλαδή τα υπόλοιπα 3L συγκέντρωσης 0,4 Μ) αντιδρούν με διάλυμα H₂SO₄ σύμφωνα με τη χημική εξίσωση:΅

2ΝΗ₃ + H₂SO₄ -> (NH₄)₂SO₄

Η ποσότητα αμμωνίας που διαθέτουμε, εκφρασμένη σε mol είναι n = cV => n = 0,4^.3L => n = 1,2 mol

Έστω ότι έχουμε x mol από το H₂SO₄

H άσκηση δίνει: 1,2 mol ΝΗ₃ αντιδρούν με x mol H₂SO₄

Η αντίδραση δίνει:2 mol NH₃ αντιδρούν με 1 mol H₂SO₄

2x = 1,2^.1 => x = 1,2/2 => x = 0,6 mol H₂SO₄

Η σχετική μοριακή μάζα του H₂SO₄ είναι Μ_r = 2 + 32 + 4^.16 = 98

n = m/M_r => m = n^.M_r => m = 0,6^.98 => m = 58,8 g H₂SO₄

Το διάλυμα H₂SO₄ έχει περιεκτικότητα 4,9%w/v. Επομένως:

100ml διαλύματος περιέχουν 4,9 g διαλυμένης ουσίας

x ml διαλύματος περιέχουν 58,8 g διαλυμένης ουσίας

4,9^.x = 58,8^.100 => x = 5880/4,9 => x = 1200 ml διαλύματος.

ΛΥΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ 31

Αέρια ΝΗ₃ μετρημένα σε θερμοκρασία θ = 27 °C και πίεση P = 1,2 atm διαλύονται πλήρως σε νερό και σχηματίζεται διάλυμα Δ₁ όγκου 5 L και συγκέντρωσης 2Μ.

α) Να υπολογιστεί η μάζα και ο όγκος της αέριας ΝΗ₃ στις παραπάνω συνθήκες.

β) Το διάλυμα Δ₁ το χωρίζουμε σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος που έχει όγκο 2 L αραιώνονται και προκύπτει διάλυμα Δ₂συγκέντρωσης 0,25 Μ. Να υπολογιστεί ο όγκος του νερού που προστέθηκε.

δ) Τα υπόλοιπα 3 L του διαλύματος Δ₁ εξουδετερώνονται πλήρως με διάλυμα HCl συγκέντρωσης 1,5 Μ . Να υπολογιστεί ο όγκος του διαλύματος HCl που χρησιμοποιήθηκε.

Δίνονται: R = 0,082 atm L mol^–1 K^–1 και οι σχετικές ατομικές μάζες: Η=1, N=14, Cl=35,5

ΛΥΣΗ:

α)

Αφού το διάλυμα που σχηματίζεται έχει συγκέντρωση 2Μ και όγκο 5 L τα mol της αμμωνίας είναι n = cV => n = 2^.5 => n = 10 mol.

n = m/M_r Η σχετική μοριακή μάζα της αμμωνίας είναι Μ_r = 14 + 3 = 17

Άρα: m = n^. M_r => m = 10^.17 => m = 170 g.

Για να βρούμε τον όγκο της αέριας αμμωνίας χρησιμοποιούμε καταστατική εξίσωση:

PV = nRT => V = nRT/P => V = 10^.0,082^.(27+273)/1,2 => V = 205 L.

β) Με την αραίωση η ποσότητα διαλυμένης ουσίας παραμάνει σταθερή. Επομένως ισχύει ότι:

n_αρχ = n_τελ => c_αρχV_αρχ = c_τελV_τελ => 2^.2 = V_τελ^.0,25 => c_τελ = 4/0,25 => V_τελ = 16 L.

Άρα το νερό που προσθέσαμε είναι 16L = 2L = 14L.

γ) Η υπόλοιπη ποσότητα αμμωνίας (δηλαδή τα υπόλοιπα 3L συγκέντρωσης 2Μ) αντιδρούν με διάλυμα HCl σύμφωνα με τη χημική εξίσωση:΅

ΝΗ₃ + HCl -> NH₄Cl

Η ποσότητα αμμωνίας που διαθέτουμε, εκφρασμένη σε mol είναι n = cV => n = 2^.3L => n = 6 mol

Έστω ότι έχουμε x mol από το HCl

H άσκηση δίνει: 6 mol ΝΗ₃ αντιδρούν με x mol HCl

Η αντίδραση δίνει:1 mol NH₃ αντιδρούν με 1 mol HCl

x = 6^.1 => x = 6 mol HCl

To διάλυμα HCl έχει συγκέντρωση 1,5 Μ. Επομένως:

n = cV => V = n/c => V = 6/1,5 => V = 4L.

ΛΥΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ 22

ΛΥΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ 23

Ποια ποσότητα διαλύματος αμμωνίας (NH ₃ ) περιεκτικότητας 9,35 % w/w αντιδρά πλήρως με 250 mℓ διαλύματος υδροχλωρικού οξέος (HCℓ) 1,6 M;

Δίνονται Ar: H = 1, N = 14

ΛΥΣΗ

NH ₃ Mr =17

Τα moℓes του HCℓ είναι: n=c*V=1.6*0.25=0.4mol HCl

Γράφουμε τη χημική εξίσωση:

NH ₃ + HCℓ NH ₄ Cℓ

1 moℓ 1 moℓ 1 moℓ

x 1 0,4 moℓ

Δηλαδή,

x 1 = 0,4 moℓ

Η μάζα της καθαρής NH₃ είναι:

m= n * Mr = 17 0.4. = 6.8g

Από την % w/w περιεκτικότητα υπολογίζουμε την ποσότητα του διαλύματος που

αντιδρά:

Σε 100 g διαλύματος περιέχονται 9,35 g NH ₃

Σε x 2 g διαλύματος περιέχονται 6,8 g NH ₃

Δηλαδή,

X2=100*6.8/9.35 = 73,27 g διαλύματος ΝΗ₃

ΛΥΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ 24

Σε 400 g νερού διαλύονται 20 g υδροξειδίου του νατρίου (NaOH), οπότε προκύπτει διάλυμα με πυκνότητα 1,04 g/mL. Να υπολογίσετε

Α)τη συγκέντρωση του διαλύματος,

Β) την %w/v περιεκτικότητα του διαλύματος. Δίνονται: Να = 23, Ο = 16, Η = 1.

ΛΥΣΗ

Α) 400 g H₂O + 20 g NaOH = 420 g δ/τος

420 g δ/τος περιέχουν 20 g διαλ. ουσία

Μετατρέπουμε τη μάζα του δ/τος σε ml με τον τύπο της πυκνότητας

d = m/V => V = m/d => V = 420/1,04 =>

V = 403,84 ml

μετατρέπουμε τα 20 g ΝαΟΗ σε mol.

M_r = 23 + 16 + 1 = 40 g/mol

n = m/M_r => n = 20/40 => n = 0,5 mol

c = n/V =>c = 0,5/0,40384 =>c = 1,238 M

β) Υπολογισμός περιεκτικότητας %w/v

403,84 ml διαλύματος περιέχουν 20 g δ.ο.

100 ml διαλύματος περιέχουν x g δ.ο.

x = 4,95 % w/v

ΛΥΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ 25

ΛΥΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ 32

Σε 400 ml διαλύματος Δ₁ υδροξειδίου του ασβεστίου διαβιβάζονται 4,48 L αερίου υδροχλωρίου μετρημένα σε S.T.P συνθήκες και προκύπτει ουδέτερο διάλυμα Δ₂ 400ml.

Να υπολογίσετε :

α) την συγκέντρωση του διαλύματος Δ₁

β) την % w/v περιεκτικότητα του διαλύματος Δ₂.

ΛΥΣΗ:

4,48 L = 4,48/22,4 mol = 0,2 mol HCl

Το HCl αντιδρά με το Ca(OH)₂ σύμφωνα με την εξίσωση:

x = 0,04 mol NH₃

γ. Εφαρμόζουμε την καταστατική εξίσωση, αφού προηγουμένως έχουμε μετατρέψει τη

θερμοκρασία σε βαθμούς Κ:

Τ = 27 + 273 => Τ = 300 Κ

PV = nRT => 2V = 0,04. 0,082. 300 => V = 0,492 L NH₃

δ. Από την κατάταξη που έχουμε κάνει βρίσκουμε ότι:

y = 0,02 mol (NH₄)₂SO₄

M_r = (14 + 4x1)x2 + 32 + 16x4 = 36 + 32 + 64 = 132

m = nM_r => m = 0,02x132 => m = 2,64 g (NH₄)₂SO₄

ΛΥΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ 28

2x = 0,2 => x = 0,1 mol Ca(OH)₂

2y = 0,2 => y = 0,1 mol CaCl₂

Το Δ₁ είναι 400 ml = 0,4 L και περιέχει 0,1 mol Ca(OH)₂. Επομένως έχει συγκέντρωση:

c = n/V => c = 0,1 mol/0,4 L => c = 0,25 M.

Το Δ₂ έχει όγκο επίσης 400 ml = 0,4 L και περιέχει 0,1 mol CaCl₂. Άρα περιέχει m = nM_r g από το CaCl₂. Θα υπολογίσουμε την Μ_r του CaCl₂:

Μ_r = 40 + 2x35,5 = 40 + 71 = 111.

m = 0,1x111 = 11,1 g.

400 ml διαλύματος περιέχουν 11,1 g CaCl₂

100 ml διαλύματος περιεχουν x g CaCl₂

400x = 1100 => x = 2,775 g. Επομένως το διάλυμα είναι 2,775 % w/v σε CaCl₂.

ΛΥΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ 27

Σε 200 ml διαλύματος θειικού οξέος 0,1 Μ διαβιβάζουμε αέρια αμμωνία, οπότε πραγματοποιείται η παρακάτω χημική αντίδραση:

H₂SO₄ + 2ΝΗ₃ => (NH₄)₂SO₄

Να βρείτε:

α. Πόσα mol θειικού οξέος περιείχε το αρχικό διάλυμα.

β. Πόσα mol αμμωνίας πήραν μέρος στην παραπάνω εξουδετέρωση.

γ. Πόσα L αμμωνίας μετρημένα σε 20⁰C και πίεση 2 atm αντέδρασαν.

δ. Πόσα g άλατος παράγονται.

Δίνονται οι σχετικές ατομικές μαζες: H = 1, O = 16, N = 14, S = 32

Η παγκόσμια σταθερά των αερίων είναι R = 0,082 L atm/K mol

ΛΥΣΗ

α. Για το θειικό οξύ έχουμε: n = cV => n = 0,1x0,2 => n = 0,02 mol.

β.

ΛΥΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ 26

Να υπολογίσετε :

α) την συγκέντρωση του διαλύματος Δ₁

β) την % w/v περιεκτικότητα του διαλύματος Δ₂.

Δίνονται οι σχετικές ατομικές μάζες Ca=40 , Cl=35,5.

ΛΥΣΗ:

4,48 L = 4,48/22,4 mol = 0,2 mol HCl

Το HCl αντιδρά με το Ca(OH)₂ σύμφωνα με την εξίσωση:

2x = 0,2 => x = 0,1 mol Ca(OH)₂

2y = 0,2 => y = 0,1 mol CaCl₂

Το Δ₁ είναι 400 ml = 0,4 L και περιέχει 0,1 mol Ca(OH)₂. Επομένως έχει συγκέντρωση:

c = n/V => c = 0,1 mol/0,4 L => c = 0,25 M.

Μ_r = 40 + 2x35,5 = 40 + 71 = 111.

m = 0,1x111 = 11,1 g.

400 ml διαλύματος περιέχουν 11,1 g CaCl₂

100 ml διαλύματος περιεχουν x g CaCl₂

400x = 1100 => x = 2,775 g. Επομένως το διάλυμα είναι 2,775 % w/v σε CaCl₂.

ΛΥΜΕΝΗ ΑΣΚΗΣΗ 33 (διάλυμα αραίωση αντίδραση )

Σε νερό διαλύονται 5,6 L αερίου ΗCl μετρημένα σε S.T.P. και σχηματίζονται 500 mL υδατικού διαλύματος Δ.

α. Ποια είναι η συγκέντρωση του Δ;

β. Σε 200 mL του Δ προσθέτουμε 300 mL νερού. Ποια η συγκέντρωση του Δ1 που προκύπτει;

γ. 200 mL του Δ αναμιγνύονται με 400 mL διαλύματος Δ2 ΗCl 1,5 M και προκύπτει διάλυμα Δ3. Ποια η συγκέντρωση του Δ3;

δ. 100 mL του Δ αντιδρούν με την απαιτούμενη ποσότητα Ca(OH)2. Πόσα g άλατος σχηματίζονται;

Δίνονται: ΑrCa = 40, ArCl = 35,5.

ΛΥΣΗ

α. Yπολογίζουμε τα mol του HCl: HCl

n=V/22.4= 5,6L/22.4(L/mol)

n =0,25mol

Ο όγκος του διαλύματος είναι: V = 500 mL = 0,5 L

Άρα η συγκέντρωση είναι: HCl C=n/V=0.25/0.5= 0,5mol/Là c = 0,5M

β.Το Δ1 έχει όγκο: V1 = V + VH2O = 0,2 L + 0,3 L = 0,5 L

Tα mol του HCl είναι ίδια στο αρχικό:

N=CV= 0,5M 0,2L=0.1mol

και στο τελικό διάλυμα, άρα c1 =n/V=0.1mol/0.5L= 0,2M

γ.Το Δ3 έχει όγκο: V3 = V + V2 = 0,2 L + 0,4 L = 0,6 L

Για τα mol του HCl ισχύει:

cV+ c2 V2=ct*Vt à 0.5*0.2+1.5*0.4=ct*0.6 ct=7/6M

δ. Yπολογίζουμε τα mol του HCl που αντιδρούν: n=c*v=0.5*0.1=0.05mol

H χημική εξίσωση της αντίδρασης είναι:

2HCl + Ca(OH)2 àCaCl2 + 2H2O

Aπό τη στοιχειομετρία της αντίδρασης έχουμε:

2 mol HCl δίνουν 1 mol CaCl2.

0,05 mol HCl δίνουν x; mol CaCl2.

x = 0,025 mol CaCl2

MrCaCl2 = ArCa + 2ArCl = 40 + 2 · 35,5 = 111

mCaCl2 = nCaCl2 · MrCaCl2 = 0,025 mol · 111 g/mol = 2,775 g

222 Δίνεται η αντίδραση Mg + 2HCl ® MgCl₂ + H₂.

Αν καταναλώθηκαν 2L διαλύματος HCl 0,1Μ να βρεθούν:

A. Πόσα mol και γραμμάρια Mg αντέδρασαν.

B. Πόσα mol και γραμμάρια MgCl₂παράχθηκαν

C. Πόσα mol και μόρια αέριου Η₂ παράχθηκαν ;

D. Ποιος ο όγκος του αέριου Η₂ που παράχθηκε σε STP .

223 Δίνεται η αντίδραση 2Al + 6HBr ® 2Al Br₃ +3H₂

Αν καταναλώθηκαν 2 L διαλύματος HBr 0,3 Μ να βρεθούν:

A. Πόσα mol και γραμμάρια Al αντέδρασαν;

B. Πόσα mol και γραμμάρια AlBr₃παράχθηκαν.

C. Πόσα mol και μόρια αέριου Η₂ παράχθηκαν;

D. Ποιος ο όγκος του αέριου Η₂ που παράχθηκε σε STP.

E. Ποιος όγκος αέριου Η₂ παράχθηκε σε πίεση 8,2 atm και θερμοκρασία 127°C.

224 Δίνεται η αντίδραση 2Al + 3H₂SO₄ ® Al₂(SO₄)₃ + 3H₂.

Αν καταναλώθηκαν 200 mL διαλύματος H₂SO₄ 3 Μ να βρεθούν:

A. Πόσα mol και γραμμάρια Al αντέδρασαν;

B. Πόσα mol και γραμμάρια Al₂(SO₄)₃ παράχθηκαν;

C. Πόσα mol και μόρια αέριου Η₂ παράχθηκαν;

D. Ποιος όγκος αέριου Η₂ παράχθηκε σε πίεση 8,2 atm και θερμοκρασία 327°C.

225 Δίνεται η αντίδραση CaI₂ + H₂SO₄ ® CaSO₄ ¯ + 2ΗΙ.

Αν καταναλώθηκαν 400 mL διαλύματος H₂SO₄ 49% w/ v να βρεθούν:

A. Πόσα mol CaI₂ αντέδρασαν; Αν το CaI₂ περιέχεται σε διάλυμα ποιος ο όγκος διαλύματος CaI₂ 4Μ χρειάστηκε για να αντιδράσει πλήρως;

B. Πόσα mol και γραμμάρια ίζημα CaSO₄ παράχθηκαν;

C. Πόσα mol και μόρια αέριου ΗΙ παράχθηκαν;

D. Ποιος ο όγκος του αέριου ΗΙ που παράχθηκε σε STP.

226 Δίνεται η αντίδραση 3ΝaBr + H₃PO₄ ® Na₃PO₄ + 3HBr

Αν καταναλώθηκαν 800 mL διαλύματος H₃PO₄ 0,5Μ να βρεθούν:

A. Πόσα mol και γραμμάρια ΝαBr αντέδρασαν;

B. Πόσα mol και γραμμάρια Na₃PO₄ παράχθηκαν;

C. Πόσα mol και μόρια αέριου ΗBr παράχθηκαν;

D. Ποιος όγκος αέριου ΗBr παράχθηκε σε πίεση 8,2 atm και θερμοκρασία 327 °C.

227 Δίνεται η αντίδραση (NH₄)₂SO₄+2NaOH®2NH₃+2H₂O+ Na₂SO₄

Αν καταναλώθηκαν 500 mL διαλύματος (NH₄)₂SO₄ 4Μ να βρεθούν:

A. Πόσα mol και γραμμάρια ΝαΟΗ αντέδρασαν;

B. Πόσα mol και γραμμάρια Νa₂SO₄ παράχθηκαν;

C. Πόσα mol και μόρια αέριας ΝΗ₃ παράχθηκαν;

D. Ποιος ο όγκος του αέριας ΝΗ₃ που παράχθηκε σε STP.

228 Δίνεται η αντίδραση Zn+2HCl®ZnCl₂+H₂

Αν καταναλώθηκαν 500 mL διαλύματος HCl 1,6Μ να βρεθούν:

A. Πόσα mol και γραμμάρια Ζn αντέδρασαν;

B. Πόσα mol και g ZnCl₂ παράχθηκαν; Αν ο όγκος του διαλύματος ποια η συγκέντρωση C του διαλύματος σε ZnCl₂

C. Πόσα mol και μόρια αέριου Η₂ παράχθηκαν;

D. Ποιος ο όγκος του αέριου Η₂ που παράχθηκε σε STP.

229 Δίνεται η αντίδραση 2Al + 6HI ® 2Al I₃ +3H₂

Αν καταναλώθηκαν 2 L διαλύματος HI 0,6 Μ να βρεθούν:

A. Πόσα mol και γραμμάρια Al αντέδρασαν;

B. Πόσα mol και γραμμάρια AlI₃ παράχθηκαν ; Αν ο όγκος και η μάζα του διαλύματος δεν ποιες είναι οι % w/v και συγκέντρωση του διαλύματος σε AlI₃

C. Πόσα mol και μόρια αέριου Η₂ παράχθηκαν;

D. Ποιος όγκος αέριου Η₂ παράχθηκε σε πίεση 8,2 atm και θερμοκρασία 627°C.

230 Για την εξουδετέρωση 50mL διαλύματος ΗΝΟ₃ περιεκτικότητας 12,6%w/v χρησιμοποιήθηκε η κατάλληλη ποσότητα διαλύματος ΚΟΗ 11,2% w/v.

A. αΠόσα mol ΗΝΟ₃ περιείχε το διάλυμα ΗΝΟ₃ που εξουδετερώθηκε;

B. Πόσα mL καταναλώθηκαν από το παραπάνω διάλυμα ΚΟΗ;

231 Δίνεται η αντίδραση Fe + 2HCl ® FeCl₂ + H₂.

Αν καταναλώθηκαν 2L διαλύματος HCl 0,4 Μ να βρεθούν:

A. Πόσα mol και g του Fe αντέδρασαν.

B. Πόσα mol και γραμμάρια FeCl₂ παράχθηκαν ;

C. Πόσα mol και μόρια αέριου Η₂ παράχθηκαν;

D. Ποιος ο όγκος του αέριου Η₂ που παράχθηκε σε STP.

232 Δίνεται η αντίδραση Al₂(CO₃)₃+3H₂SO₄ ®Al₂(SO₄)₃+3CO₂+3H₂O.

Αν καταναλώθηκαν 600 mL διαλύματος H₂SO₄ 9,8% w/ v να βρεθούν:

A. Ποιος όγκος διαλύματος Al₂(CO₃)₃ 0,1 Μ χρειάστηκε για να αντιδράσει πλήρως;

B. Πόσα γραμμάρια Al₂(SO₄)₃ παράχθηκαν;

C. Πόσα mol και μόρια αέριου CO₂ παράχθηκαν;

D. Ποιος ο όγκος του αέριου CO₂ που παράχθηκε σε STP.

233 Δίνεται η αντίδραση Al + 3H₂SO₄ ® Al₂(SO₄)₃ + 3H₂.

Αν καταναλώθηκαν 200 mL διαλύματος H₂SO₄ 1,5Μ να βρεθούν:

α) Αν ο όγκος του διαλύματος δεν έχει αλλάξει ποια η % w/ v περιεκτικότητα του διαλύματος Al₂(SO₄)₃;

β) Πόσα mol και γραμμάρια Al αντέδρασαν;

γ) Πόσα mol και μόρια αέριου Η₂ παράχθηκαν;

δ) Ποιος όγκος αέριου Η₂ παράχθηκε σε πίεση 8,2 atm και θερμοκρασία 427°C.

234 Δίνεται η αντίδραση MgI₂ + 2HNO₃ ® Mg(NO₃)₂ + 2HI

Αν καταναλώθηκαν 200 mL διαλύματος HNO₃ 2Μ να βρεθούν:

α) Πόσα mol και γραμμάρια Mg(NO₃)₂ παράχθηκαν;

β) Πόσα mol και μόρια αέριου HI παράχθηκαν;

γ) Ποιος ο όγκος του αέριου HI παράχθηκε σε STP

δ) Πόσα mol και g του MgI₂αντέδρασαν ;

235 220mL διαλύματος Δ₁ NaOH εξουδετερώνονται από 20mL διαλύματος Δ₂ H₂SO₄ 0,5Μ.

α) Να γράψετε τη χημική εξίσωση της εξουδετέρωσης.

β) Να υπολογίσετε τον αριθμό mol του Η₂SO₄ που περιέχονται στο διάλυμα Δ₂.

γ) Να υπολογίσετε τη συγκέντρωση του διαλύματος Δ₁.

236 Κατά την εξουδετέρωση 40mL ενός διαλύματος ΚΟΗ περιεκτικότητας 11,2% w/v με ένα διάλυμα H₂SO₄ προέκυψε ένα ουδέτερο διάλυμα. α)Να υπολογίσετε τη μάζα σε g και τον αριθμό mol του ΚΟΗ που περιείχε το αρχικό διάλυμα. β)Να γράψετε τη χημική εξίσωση της εξουδετέρωσης και με βάση αυτή να υπολογίσετε τον αριθμό mol του οξέος που καταναλώθηκε και τον αριθμό mol του άλατος που προέκυψε μετά την εξουδετέρωση.

237 Σε 500mL διαλύματος Ca(OH)₂ διαβιβάσαμε 1,12L αέριου HCl σε STP και προέκυψε ένα ουδέτερο διάλυμα Δ όγκου 500mL. α)Ποια ήταν η συγκέντρωση %W/V του αρχικού διαλύματος Ca(OH)₂; β)Ποια είναι η περιεκτικότητα % w/v του διαλύματος που προέκυψε τελικά;

238 Για να εξουδετερωθούν 250mL ενός διαλύματος Δ₁ H₂SO₄ καταναλώθηκαν 150mL διαλύματος Δ₂ ΚΟΗ 11,2%w/v. α)Πόσα mol διαλυμένης ουσίας περιείχε το καθένα από τα διαλύματα Δ₁ και Δ₂ και ποια ήταν η συγκέντρωση του διαλύματος Δ₁; β)Πόση είναι η συγκέντρωση του τελικού διαλύματος και πόση θα είναι η μάζα του στερεού υπολείμματος που θα προκύψει, αν απoμακρύνουμε με εξάτμιση όλη την ποσότητα του νερού;

239 11,2g στερεού ΚΟΗ διαλύονται στο νερό, οπότε προκύπτει διάλυμα ∆1 όγκου 400mL .

α. Να υπολογιστεί η %W/V περιεκτικότητα και η συγκέντρωση του διαλύματος ∆1 .

β. 100ml από το διάλυμα ∆1 αραιώνονται σε τελικό όγκο 500ml , οπότε προκύπτει

διάλυμα ∆2 . Ποια είναι η % W/V περιεκτικότητα και η συγκέντρωση του διαλύματος ∆2 ;

γ. Τα υπόλοιπα 300ml από το διάλυμα ∆1 αναμιγνύονται με ορισμένο όγκο διαλύματος ∆3 ΚΟΗ συγκέντρωσης 2Μ , οπότε προκύπτει διάλυμα περιεκτικότητας 5,6 % W/ V.

Να υπολογιστεί ο όγκος του διαλύματος ∆3 .

240 Κατά την εξουδετέρωση 40mL ενός διαλύματος ΚΟΗ περιεκτικότητας 11,2% w/v με ένα διάλυμα H₂SO₄ προέκυψε ένα ουδέτερο διάλυμα συγκέντρωσης 0,25Μ.

α) Να υπολογίσετε τη μάζα σε g και τον αριθμό mol του ΚΟΗ που περιείχε το αρχικό διάλυμα.

β) Να γράψετε τη χημική εξίσωση της εξουδετέρωσης και με βάση αυτή να υπολογίσετε τον αριθμό mol του οξέος που καταναλώθηκε και τον αριθμό mol του άλατος που προέκυψε μετά την εξουδετέρωση.

γ) Να υπολογίσετε τη συγκέντρωση του διαλύματος H₂SO₄ που χρησιμοποιήθηκε κατά την εξουδετέρωση.

241 . Σε 500mL διαλύματος Ca(OH)₂ διαβιβάσαμε 1,12L αέριου HCl σε STP και προέκυψε ένα ουδέτερο διάλυμα Δ όγκου 500mL.

α) Ποια ήταν η συγκέντρωση του αρχικού διαλύματος Ca(OH)₂;

β) Ποια είναι η περιεκτικότητα % w/v του διαλύματος που προέκυψε τελικά;

242 Για να εξουδετερωθούν 250mL ενός διαλύματος Δ₁ H₂SO₄ καταναλώθηκαν 150mL διαλύματος Δ₂ ΚΟΗ 0,2Μ.

α) Πόσα mol διαλυμένης ουσίας περιείχε το καθένα από τα διαλύματα Δ₁ και Δ₂ και ποια ήταν η συγκέντρωση του διαλύματος Δ₁;

β) Πόση είναι η μοριακή συγκέντρωση του τελικού διαλύματος και πόση θα είναι η μάζα του στερεού υπολείμματος που θα προκύψει, αν απoμακρύνουμε με εξάτμιση όλη την ποσότητα του νερού;

243 Σε ένα ποτήρι με νερό ρίχνουμε μια ποσότητα Ca(OH)₂ (ασβέστη). Ανακατεύουμε καλά το μείγμα και στη συνέχεια το αφήνουμε για λίγα λεπτά μέχρι να καθιζήσει όλη η ποσότητα του αδιάλυτου Ca(OH)₂. Από το διαυγές διάλυμα που βρίσκεται πάνω από το ίζημα παίρνουμε με ένα σιφώνι 250mL, το ρίχνουμε σε μία κωνική φιάλη και το εξουδετερώνουμε με διάλυμα HCl 3,65%w/v. Για την εξουδετέρωση αυτή καταναλώνουμε 20mL διαλύματος. Να βρεθούν:

α) η διαλυτότητα σε g/L του Ca(OH)₂

β) ο όγκος ενός κορεσμένου διαλύματος Ca(OH)₂, που μπορεί να εξουδετερώσει την ίδια ποσότητα ΗΝΟ₃, με αυτή που εξουδετερώνεται από 20mL διαλύματος ΚΟΗ, 1Μ.

244 . Διαθέτουμε τρία διαλύματα οξέων:

Δ₁: διάλυμα Η₂SO₄ συγκέντρωσης C₁.

Δ₂: διάλυμα ΗNO₃ συγκέντρωσης C₂.

Δ₃: διάλυμα Η₃PO₄ συγκέντρωσης C₃.

i) Διαπιστώθηκε ότι για την εξουδετέρωση 10mL καθενός από τα τρία αυτά διαλύματα καταναλώθηκε ίδια ποσότητα από ένα διάλυμα ΚΟΗ. Η διαπίστωση αυτή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι:

α. C₁ < C₂ < C₃ γ. C₂ < C₁ < C₃

β. C₃ < C₁ < C₂ δ. C₁ = C₂ = C₃.

ii) Αν τα τρία παραπάνω διαλύματα Δ₁, Δ₂ και Δ₃ είχαν την ίδια συγκέντρωση C, τότε οι όγκοι αυτών V₁, V₂ και V₃ αντίστοιχα που θα εξουδετέρωναν την ίδια ποσότητα ΚΟΗ, θα συνδέονταν με τις σχέσεις:

α. = = V₃ γ. = V₂ =

β. 2V₁ = 3V₂ = V₃ δ. 2V₁ = V₂ = 3V₃.

245 Σε τέσσερα μπουκάλια ενός εργαστηρίου περιέχονται τα υγρά Α, Β, Γ και Δ όπου:

Α: 400mL διαλύματος ΗΝΟ₃ περιέχουν 12.3g

Β: 25g H₂SO₄ περιεκτικότητας 98% w/w

Γ: 100mL διαλύματος Η₃ΡΟ₄ περιεκτικότητας 9,8% w/v

Δ: 500g διαλύματος ΗBr περιεκτικότητας 6,28% w/w

α) Να υπολογίσετε τον αριθμό mol του οξέος, που περιέχεται σε κάθε διάλυμα.

β) Να διατάξετε τα οξέα Α, Β, Γ και Δ ανάλογα με την ποσότητα του ΝaΟΗ που μπορούν να εξουδετερώσουν, ξεκινώντας από το οξύ που αντιδρά με τη μικρότερη ποσότητα ΝaΟΗ.

1.................... , 2.................. , 3..................... , 4....................

246 .Για να εξουδετερωθούν 50mL ενός διαλύματος κάποιου οξέος Α, συγκέντρωσης 0,2Μ, καταναλώθηκαν 20mL από ένα διάλυμα NaOH1Μ.

i) Το οξύ Α μπορεί να είναι:

α. το θειικό οξύ

β. το νιτρικό οξύ

γ. το υδροχλώριο

δ. το φωσφορικό οξύ

Βάλτε σε κύκλο το γράμμα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση και αιτιολογήστε την επιλογή σας.

ii) Υπολογίστε τον όγκο ΝΗ₃ που απαιτείται σε πρότυπες συνθήκες για την εξουδετέρωση άλλων 50mL από το παραπάνω διάλυμα του οξέος Α.

247 α την εξουδετέρωση 50mL ενός διαλύματος Δ ΗΝΟ₃, χρησιμοποιήθηκαν 2,8g οξειδίου του ασβεστίου.

α) Ποια είναι η μοριακή κατ’ όγκο συγκέντρωση του διαλύματος Δ;

β) Πόσα g του καθενός από τα οξείδια Na₂O και BaO εξουδετερώνουν από 50mL του διαλύματος Δ;

248 Αναμείχθηκαν 40mL ενός διαλύματος Δ₁ ΚΟΗ, με 60mL διαλύματος Δ₂ ΗΝΟ₃ και αραιώθηκε το διάλυμα που προέκυψε με 300mL νερό. Για να εξουδετερωθούν 100mL από το αραιωμένο διάλυμα Δ₃, καταναλώσαμε 5mL από το διάλυμα Δ₁.