2 juni 2013
Als we na het ontbijt onze spullen inpakken wordt er op de deur geklopt. Guiseppe staat voor de deur met 2 broodjes. Voor onderweg. Zodra we klaar zijn met onze rugzakken gaan we naar het restaurant om onze rekening te voldoen. We worden verzocht om mee te lopen naar de keuken. Hier krijgen we een korte demonstratie hoe Anna de steenoven gebruikt.
Er ligt brood in, vlees, van alles. Dit is Anna’s domein. Ze glimlacht alleen maar, en heeft er zichtbaar plezier in. Beiden nemen hartstochtelijk afscheid van ons, en dan vraagt Guiseppe welke wijn Jack het liefste drinkt, wit of rood. Als Jack rood antwoordt krijgen we ook nog een fles wijn van hem mee.
Dat hebben we nog nooit meegemaakt, wat een fijne lieve mensen.
Buiten maakt Guiseppe nog een paar foto’s van ons, voor zijn eigen archief.
La Vecchia Quercia zal altijd in onze gedachten blijven.
Het is inmiddels al 10:30 u als we vertrekken onder een stralend zonnetje en ……. hebben we voor de eerste keer dit jaar de afritsbare wandelbroeken aan. Verdwalen kan vandaag niet, want Guiseppe heeft ook delen van landkaarten voor ons geprint. De tocht verloopt voorspoedig.
We wandelen langs geurende jasmijn. Bij een kerkje treffen we een Nederlands echtpaar dat ook dezelfde route loopt, echter tot Monterotondo. Ze zijn bang dat het laatste stuk naar Rome te druk is. Het zijn Joop en Hilde uit Houten ( provincie Utrecht) en ze vertellen dat ze 2 jaar geleden het eerste gedeelte van San Ellero naar Assisi gelopen hebben. Ongeveer in de zelfde periode. Wij ook, maar we hebben elkaar destijds toch niet ontmoet. Maar dat kan natuurlijk, één dag vroeger of later en je ziet mekaar niet. Na een leuk gesprek over wederzijdse ervaringen over de wandelroute gaan we verder.
Het is een korte etappe, weldra zien we Poggio Mirteto al op een heuvel liggen. Guiseppe heeft voor ons bij agriturismo Murene een kamer gereserveerd, maar waar ligt dit? We lopen Poggio Mirteto door een poort naar binnen en komen in de bekende wirwar van typisch Italiaanse straatjes, trappetjes, poortjes. Maar geen bordjes of andere verwijzingen.
Een behulpzame jongedame brengt uitkomst. Al duurt het even voordat we elkaar begrijpen.
De Via Colle Ballone ligt ten zuiden van Poggio Mirteto. En ze wil ons best wel brengen, wat we ook deze keer zeer vriendelijk vinden, maar natuurlijk afwijzen. We gaan te voet.
We lopen terug naar de poort waar we het plaatsje binnenkwamen. Hier komen we Joop en Hilde weer tegen. Ze hebben niets gereserveerd, wel nog contact gehad met de agriturismo Murene maar daar konden ze niet meer terecht. Ze proberen ergens in het dorp onderdak te vinden.
Wij vervolgen de route die de jongedame ons gewezen heeft en lopen op een licht stijgende weg die bij de etappe van morgen hoort. Als we op een drukke verkeersweg uitkomen vinden we geen aanknopingspunt. Maar we zien een gezin dat op het punt staat weg te rijden en Jack vraagt aan hen of ze ons kunnen helpen. Zo ervaren we dat de jeugd in Italië inmiddels ook Engelse les krijgt. De dochter weet ons fijn uit leggen hoe we moeten lopen. Een half uurtje later bereiken we ons overnachtingsadres. En hier is het feest. We beseffen dat het zondag is. Door het wandelen sta je daar niet meer bij stil.
Een groot Italiaans familiefeest, waarschijnlijk de 1e Hl. Communie van enkele kinderen. Ze boffen, want het is fantastisch weer.
De kamer die we krijgen is erg smal, wel hoog! En er hoort een mooie grote badkamer bij.
Het feest is om 18:00 u gedaan. Wij eten ’s avonds pasta en salade.
Meer foto's:
Lees verder Poggio Mirteto - Farfa