18 mei 2013
We ontbijten op het Piazza del Comune dat centraal in Assisi ligt, en nemen wat broodjes mee voor onderweg.
Om ca. 09:00 u gaan we op pad.
Via de Piazza Mateotti lopen we naar de Porta Cappuccini. Hier verlaten we Assisi. Direct na de poort nemen we een laan waar hoge cypressen langs staan. Rechts van ons zien we Monte Subassio liggen.
Het is toch een “pukkel” waar we overheen moeten. Onze mooie laan wordt een steil steenachtig pad. We weten gelijk waar we aan begonnen zijn. Onderweg treffen we een groepje scholieren die ook in dezelfde richting lopen, bergop dus. Het is zonnig, mooi wandelweer. Het pad wordt vlakker, stijgt minder en komt uit op een asfaltweg. Deze weg leidt ons naar een klooster dat ingeklemd ligt tussen 2 hellingen, het Eremo delle Carceri.
Het klooster trekt veel bezoekers. Een vriendelijke pater heet ons welkom. We mogen de rugzakken even in een ruimte plaatsen waar een non bloemstukken maakt. Jack herkent leeuwenbekjes, en de non maakt ons duidelijk dat deze op zijn Italiaans “bocca leone” heten. Als je er over nadenkt is het wel logisch. Franciscus bezocht deze plek ook vaak, al stond er destijds alleen maar een klein kerkje bij enkele grotten. Het was een plek om in stilte te bidden en mediteren. Het klooster werd later gebouwd. We verkennen het complex, en houden daarna een korte eetpauze bij een kraampje bij de ingang.
De tocht gaat verder over een verharde weg die we even later weer verlaten bij een stijgend bospad. Het aanvankelijk brede pad wordt een smal slingerend paadje. We verlaten de bossen en komen uit op de bergweide die serene rust uitstraalt. Hier is het prachtig, en zeker nu bij deze goede weersomstandigheden.
Het paadje eindigt bij een landweg. We passeren een hut en volgen het pad dat gemarkeerd is met wit/rode tekens.
We zien grazende koeien, die zich geen schonere wei kunnen wensen. En dat terwijl in Nederland steeds meer koeien het hele jaar op stal staan. De melk die de koeien hier boven op de berg leveren zal zeker van uitstekende kwaliteit zijn.
Bij een uitzichtpunt staan we even stil en zien rechts beneden van ons Assisi liggen, en realiseren dat we toch wel op een aardige hoogte zitten. Maar we zijn nog niet op de top. Hoge masten leiden ons naar het hoogste punt waar een observatorium ligt. Hier ontmoeten we een Italiaans stel dat onderweg is van Spello naar Assisi. Ze zijn blij ons te zien, ze zitten dus op het goede pad.
Om het observatorium staat een hek, waar binnen een schaapskudde loopt. We lopen verder en gaan bij een merkwaardig beeld dat de wind moet voorstellen door een smalle doorgang.
Zo smal dat we telkens onze rugzak moeten afdoen. Poortjes of stegelkes kennen ze hier niet. We komen langs een trechtervormige verzakking in de helling en vervolgens bij een waterbak waar we pauze houden.
Even maar, want er naderen een aantal paarden die dorstig zijn en dus in galop naar de bak komen. Dus gaan wij rap verder. We moeten omlaag over de alpenwei en dat blijkt niet zo makkelijk. Stap voor stap gaan we voorzichtig naar beneden, maar dan zijn we opeens onze wit/rode tekens kwijt. We komen uit op een smal pad, maar is dit wel het goede? Het kompas brengt uitkomst, en als we inderdaad bij de Fuente Bregno komen weten we dat we weer goed zitten. We moeten verder naar beneden over een bospad waar geen einde aan lijkt te komen, maar uiteindelijk eindigt dit pad bij een steenachtig pad dat verder afdaalt richting Spello.
Het is een pad waar het onaangenaam over lopen is, bij iedere stap moet je goed uitkijken om omzwikken te voorkomen. We bereiken Spello dat we via een poort binnenlopen. We hebben gereserveerd bij Il Cacciatore, een fijn hotel met vriendelijk personeel. Nadat we ons opgefrist hebben verkennen we het plaatsje en drinken iets op een pleintje.
’s Avonds eten we op het terras van ons hotel, waar we een prachtig uitzicht hebben over het dal en de achterliggende heuvels. Aan een tafeltje naast ons zit een Duitse dame, we vermoeden dat zij ook wandelend onderweg is. De ober werkt zich zelf in de nesten door uitvoerig tekst en uitleg te geven over de maaltijden. En hierdoor loopt de wachttijd behoorlijk op.
Na een vermoeiende, maar mooie dag, gaan we op tijd naar bed.
Lees verder Spello - Montefalco