Farfa - Montelibretti

4 juni 2013

We zijn op tijd uit bed, zodat we vóór 07:30 u in de kapel aanwezig zijn.

Alle zustertjes ( ze zijn echt allemaal klein, kleiner dan Tiny) zijn tijdens de dienst aanwezig. Daar gaan we althans van uit. Er zijn er 11, waarvan er één achter het orgel plaats neemt. De Hl. Mis wordt opgedragen door 3 geestelijken, waarvan er 2 vermoeid uit hun ogen kijken. Joop en Hilde zijn er ook. Het wordt een fijne dienst, waarbij de zustertjes veel zingen. Één lied is letterlijk een beetje te hoog gegrepen, de hoge noten worden niet gehaald. Maar we vinden het fijn dat we dit mee kunnen maken, het is toch anders. Het is wel moeilijk is om een gebed, zoals het Onze Vader, in het Nederlands mee te bidden terwijl de andere aanwezigen dit in het Italiaans doen. We hebben dit gebed in onze jonge jaren er ingestampt gekregen, maar nu lukt het niet. Na de dienst krijgen we een sober ontbijt, maar er is voldoende. De 3 geestelijken daarentegen worden zeer goed verzorgd! Naast het brood met beleg etc. krijgen zij ook nog yoghurt en fruit. "Kijk eens", zegt Hilde, "De heren hebben kopjes met een gouden randje". Ze worden letterlijk in de watten gelegd!

Om 09:15 u vertrekken we. We hebben genoten van ons verblijf in dit bijzondere en gastvrije oord. We verlaten het complex langs het kloostergedeelte waar de zustertjes zelf verblijven.

Meteen buiten Farfa klopt er iets niet, we missen een hek dat we zouden moeten openen en sluiten. Misschien is het hek weg. We gaan over een bospad omhoog, en net zoals vaker horen we een koekoek. We volgen rode markeringen en via een steil gedeelte waar men touwen heeft gespannen komen we bij een karrenspoor dat we naar links volgen. Hier is het weer vlak.

Het karrenspoor wordt een grindpad eindigt bij een plek die Quattro Venti heet. Hier nemen we de asfaltweg naar Fara dat op een heuvel ligt. In Fara lopen we door naar de bar Belvédere, waar we een schitterend wijds panorama voorgeschoteld krijgen.

Het is zonnig, we zien het landschap waar we de komende dagen zullen verblijven, onderweg naar Rome. Dan gaat de GSM van Jack over, het is de eigenaresse van B&B Greengarden in Rome die belt. We kunnen niet terecht in haar B&B, vanwege onduidelijke redenen. Ze probeert wel iets te regelen voor ons. Oké, we horen het wel, en gaan verder. Of beter gezegd we moeten een stukje terug en dan een afslag nemen bij een bushalte. We bevinden ons nu op fijn dalend pad dat naar ’t dorp Canneto loopt. We passeren onderweg enkele drinkbakken en een mooi kapelletje.

In Canneto aangekomen kopen we in een ouderwets kruidenierswinkeltje croissants en yoghurt. En we vullen onze watervoorraad aan. Onder een olijfboom bij een kerk gaan we lekker eten. Het leven is zo gek nog niet, hier in Italië. Een half uurtje later zijn we weer op weg. Dan komen we weer in conflict met onze routegids. Er klopt iets niet, niet elke weg heet Via Roma. En er is geen kruispunt. Jack bestudeert de kaart en we besluiten de hoofdweg te volgen. Dan zou het goed moeten komen, en achteraf blijkt dit te kloppen. We komen bij een brug over een rivier en even later lopen we onder een superstrada door. Dan bereiken we een verkeersweg en zien Joop en Hilde aan de overzijde. Het is al gauw duidelijk dat er zich hier ook iets niet geheel duidelijk is. Joop vertelt dat hij het graspad dat omschreven staat niet kan vinden. Na enig overleg besluit Jack om toch te willen kijken hoe de situatie ter plaatse is. Joop gaat mee, en de dames willen natuurlijk ook niet alleen achter blijven. En, we komen er uit. Via een pad langs een olijfboomgaard, dat op het einde rechts steil omhoog gaat komen we uit op een landweg.

Gelukkig, want anders hadden we een flink eind moeten omlopen. We lopen samen verder en dan ziet Jack plots een slang over het pad kruipen. En een flinke, het beest is ruim 1 mtr lang! Maar ongetwijfeld was het dier ook van ons geschrokken, want in no time is hij verdwenen tussen het gras en de struiken. Ons grindpad is inmiddels een asfaltweg geworden en we komen langs een begraafplaats.

Voor ons zien we Montelibretti liggen, weer zo’n historisch plaatsje op een heuvel. Dat betekent dat we weer moeten klimmen. En dit laatste stuk is nog redelijk pittig, maar dan staan we voor de stadsmuur waar we de weg naar rechts volgen. We komen langs enkele keuvelende oudere dames die ons vriendelijk begroeten. Via enkel trappen bereiken we een plein. En dan zijn we even de weg kwijt. Een politieagent wijst ons de weg, waarna we weer een rondje lopen ( langs de eerder genoemde dames). Uiteindelijk komen we toch op onze bestemming. Joop en Hilde hebben onderdak in een B&B buiten het dorp; wij moeten nog een eindje doorlopen. Na nogmaals geïnformeerd te hebben vinden we de eindbestemming van de dag.

En weer iets moois: het is nagenoeg een compleet appartement. Slaapkamer, badkamer, keuken.

Helaas begint het tegen 18:00 u weer te regenen. We hadden graag teruggelopen naar het historische gedeelte, maar dat is niet te doen met de regen. Dus besluiten we voor de afwisseling naar een pizzaria te gaan. Daar zijn er altijd genoeg van.

Het wordt pizzaria Rosy. Leuk, vriendelijk en goed.

Lees verder Montelibretti - Monterotondo