Poggio Bustone - Rieti

27 mei 2013         

Vanuit onze kamer hebben we een mooi uitzicht op het Rietidal, waar we de komende dagen vertoeven.

Na het ontbijt neemt Feliciano van La Locanda Francescana, hartstochtelijk afscheid van ons. Hij is in orde, een prima vent.

Daarna in de albergo van Emisa, we bedanken haar voor de goede zorgen.

Vandaag boffen we, het is goed weer. We verlaten Poggio Bustone over een voetpad dat naar Cantalice leidt. 

Een wegwijzer geeft aan dat het nog 117 km tot Rome is. Maar of dat ook voor onze route geldt?

Emisa heeft ons verteld dat we de gele stippen moeten volgen, een goede tip! We komen vandaag langs het Santuario della Foresta, en daar willen we vóór 12:00 u zijn. Want op dat tijdstip gaat het dicht. De landweg waar we aanvankelijk op lopen wordt een smal voetpad dat door een hellingbos slingert. In het dorpje San Liberato nemen we een landweggetje en lopen omhoog, maar dan horen we iemand roepen. We zien een oudere inwoner boven in een kamer staan die wijst dat we te ver zijn doorgelopen. We hebben een afslag achter een paar huizen gemist! We zwaaien terug naar de oplettende man.

Het pad achter de huizen gaat omhoog, even later gaan we verder over een smal pad dat langs een berghelling loopt.

Soms is het een tikkeltje gevaarlijk, omdat op plaatsen de ondergrond is weggestroomd door de overvloedige regenval. We moeten dus oppassen en de stokken goed gebruiken. Even voorbij een drinkbak eindigt het pad bij een verharde weg die we volgen naar Cantalice. 

In dit dorp, dat tegen een bergwand ligt, moeten we trappen op en passeren een kerk. We volgen steeds de trappen maar krijgen het idee dat we in een doolhof zijn beland. Het is allemaal smal, we lopen onder poortjes en doorgangetjes. Opeens zien we een bordje met het opschrift Piazza del Popole, hetgeen betekent dat we goed zitten. Via een grote poort verlaten we het dorp en komen op een brede asfaltweg die over een heuvelrug loopt.

We genieten van de mooie vergezichten, zien bergen waarvan de toppen onder de sneeuw liggen. Desondanks lopen we toch stevig door.

We passeren het dorp S. Felice en komen even later op een landweg die een dalend keienpad wordt. Helaas, hier kunnen we geen tempo maken. Het pad eindigt bij een verharde weg, die we maar kort volgen, want we moeten verder omhoog over een stijgend modderig pad.

We zijn er bijna, maar….... helaas. Al ploeterend horen we de klok van het klooster 12 uur slaan. Jammer, geen stempel dus, en we zijn zo dichtbij. Vijf minuten later staan we voor het Santuario della Foresta. 

We houden hier pauze en bezoeken het kerkje. Vanuit een deur in de kerk kunnen we de “breviergang” zien, waar het nu stil is.

Vlak bij de ingang zien we een mooie groep beelden in de tuin. Jack loopt er naar toe, terwijl Tiny zich amuseert met een loslopende kat. Drie kwartier later verlaten we het rustig gelegen klooster.

We volgen een weg die in een boog langs de mooie tuin loopt, met wijngaard, fruitbomen en groenten. Via een dalende asfaltweg bereiken we Rieti. Bij het station van deze grotere stad zien we een plattegrond, dus vinden we snel ons onderkomen: hotel Europa.

In Rieti bezoeken we de Cattedrale di Santa Maria Assunta met een indrukwekkend altaar. In het stadje bevindt zich ook het geografische centrum van Italië ( zoals men zegt). Maar deze plek op een klein pleintje kan ons niet imponeren. Iets buiten het centrum ligt een kerk gewijd aan Franciscus, en die bezoeken we even. Jammer, deze kerk is onderkomen, ruikt muf en heeft beschimmelde muren. Rieti heeft waarschijnlijk te veel Godshuizen.

Bij een brug over de rivier Velino zien we een ijskraam. En vandaag is zo’n dag dat we er wel zin in hebben, de eerste van dit jaar. Heerlijk.

Meer foto's:

Lees verder   Rieti - Greccio