ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Προς Γαλάτας επιστολή Απ. Παύλου, κεφ 5: Ο Απόστολος μιλά για εννέα καρπούς του Αγίου Πνεύματος:

Πρώτος καρπός είναι μια λέξη πού εκφράζει την ουσία του χριστιανισμού. Είναι η αγάπη. Αγάπη όχι στα λόγια αλλά στην πράξη. Πρότυπο αγάπης είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ή εσταυρωμένη Αγάπη, αγάπη πού φτάνει μέχρι θυσίας σταυρικής.

Δεύτερος καρπός του αγίου Πνεύματος, λέει ό απόστολος Παύλος, είναι η χαρά. Πράγματι, όπου υπάρχει αγάπη ακολουθεί η χαρά.

Μετά τη χαρά, ως φυσικό αποτέλεσμα, έρχεται η ειρήνη. Όποιος ζει με τον Θεό, αυτός ειρηνεύει με τον ουράνιο Πατέρα, ειρηνεύει με τον πλησίον, ειρηνεύει προ παντός με τη συνείδηση του, δεν αισθάνεται τύψεις. Πρώτη λοιπόν Τριάς, αγία τριάς των καρπών αυτών, είναι «αγάπη, χαρά, ειρήνη».

Δευτέρα τριάς μακροθυμία, χρηστότης, αγαθοσύνη.

Τι σημαίνει μακροθυμία, Όταν κάποιος σου κάνη κακό, να μην εφαρμόσεις το εβραϊκό δίκαιο όφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος (Εξ. 21,24), αλλά να ανέχεσαι και να ελπίζεις, ότι κι ό μεγαλύτερος κακούργος μπορεί να μεταβληθεί σε αγαθό άνθρωπο.

Ο άλλος καρπός είναι η χρηστότης, δηλαδή η πλατειά καρδιά, σαν τον ουρανό, πού αγκαλιάζει όλο τον κόσμο ανεξαιρέτως.

Ο τρίτος καρπός της δευτέρας τριάδος είναι η αγαθοσύνη, δηλαδή το καλό όχι μόνο θεωρητικώς αλλά και πρακτικώς, όχι μόνο δυνάμει αλλά και ενεργεία στη ζωή μας.

Και τέλος ή τρίτη τριάδα των καρπών. Πίστις. Πίστις όχι με τη συνηθισμένη έννοια αλλά με την πρώτη σημασία. Άνθρωπος πίστεως είναι ό άξιος εμπιστοσύνης, ο αξιόπιστος. Αυτός λέει «το ναι ναι» και «το ου ου» (Ματθ.5,37 κ.ά.), το φως φως και το σκότος σκότος (πρλ. Ήσ. 5,20), την ήμερα ήμερα και τη νύχτα. Αυτός είναι σταθερός και ειλικρινής.

Ωραίος καρπός ακόμα είναι η πραότης, πού έχει σχέση με την ταπείνωση το ήρεμο και ησύχιο πρόσωπο, πού μοιάζει με γαλήνια θάλασσα.

Και τελευταίος καρπός είναι η εγκράτεια, πού την ύμνησαν οι πατέρες της Εκκλησίας. Η πιο μεγάλη νίκη είναι να νικήσουμε τον εαυτό μας, τις κακίες και τα πάθη μας.

ΣΤΑ ΙΤΑΛΙΚΑ:

I frutti dello Spirito Santo : San Paolo, nella Lettera ai Galati (5,22), elenca nove frutti dello Spirito Santo.

carità (o l’amore), gioia, pace, pazienza, benevolenza (o la gentilezza), la bontà,mitezza (o la dolcezza), la fede e la continenza (o auto-controllo).

carità(o amore): La carità è l’amore di Dio e del prossimo, senza alcun pensiero di ricevere qualcosa in cambio. Non è una sensazione di “caldo e al sicuro”, tuttavia; carità, si esprime in azioni concrete verso Dio e verso il nostro prossimo.

Gioia: La gioia non è emozionale, nel senso che noi comunemente pensiamo di gioia; piuttosto, è lo stato di essere indisturbati dalle cose negative della vita.

Pace: La pace è una tranquillità nella nostra anima che viene per affidarsi a Dio. Invece di trovarmi in mezzo alle ansie per il futuro, i cristiani, per impulso dello Spirito Santo, si fidano di Dio per trovare Pace.

Pazienza: La pazienza è la capacità di sopportare le imperfezioni di altre persone, attraverso la conoscenza delle nostre imperfezioni e il nostro bisogno di misericordia e il perdono di Dio.

Gentilezza: La gentilezza è la volontà di dare ad altri cose che vanno oltre quello che noi li possediamo.

Bontà: La bontà è l’evitare il male e l’abbraccio di ciò che è giusto, anche a scapito di uno di fama terrena e fortuna.

Mitezza (dolcezza): Per essere miti nel comportamento è quello di perdonare, piuttosto che arrabbiati, dolcezza piuttosto che fame di vendetta. La persona gentile è mite; come Cristo stesso, che ha detto

Fede: La fede, come un frutto dello Spirito Santo, significa vivere la nostra vita secondo la volontà di Dio in ogni momento.

Continenza: Continenza è auto-controllo o temperanza. Ciò non significa negare se stessi quello che ci vuole o anche necessariamente ciò che si vuole (a patto che ciò che si vuole è qualcosa di buono); piuttosto, è l’esercizio di moderazione in tutte le cose.