ΚΙΝΗΤΡΟ

ΚΙΝΗΤΡΟ:

Το κίνητρο είναι η δύναμη που ωθεί τον άνθρωπο σε κάποια δραστηριότητα. Τα “κίνητρα”, εμφανίζονται χωρίς κάποια συνειδητή προσπάθεια εκ μέρους του ανθρώπου. Πηγή τους είναι συνήθως το ασυνείδητο.

Στο Χριστιανισμό καμιά πράξη δε σώζει αυτόματα, μαγικά, μηχανικά.

Δεν υπάρχει δηλαδή κατάλογος καλών και κακών πράξεων, αλλά κάθε πράξη θα αξιολογηθεί θετικά αν έγινε με κίνητρο και κριτήριο την ΑΓΑΠΗ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Και θα αποδοκιμαστεί αν έγινε με κριτήριο τη διασφάλιση του ατομικισμού, του εγωισμού και του συμφέροντος.

Για παράδειγμα: Η προσευχή είναι μια δραστηριότητα καλή.

Είναι όμως πάντα καλή; Εξαρτάται από τα κίνητρα και τον προσανατολισμό του προσευχομένου.

Π.χ. Η παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου.

Τον Φαρισαίο δεν βαρύνει κανένα αμάρτημα, καμία ανηθικότητα. Παρόλα αυτά αποδοκιμάζεται από το Χριστό επειδή τυλίχτηκε στο ατομικιστικό σάβανο της «ηθικότητας» και της «ευσέβειάς» του και απορρίπτει τους άλλους. Ενώ, αντίθετα, ο Τελώνης, με χίλια δυο παραπτώματα, σώζεται, επειδή ο προσανατολισμός που δίνει στην ύπαρξή του είναι η μεταστροφή και η συνάντηση με τον άλλον.

Ο Χριστιανισμός, λοιπόν, δεν έχει έτοιμα ηθικά συνταγολόγια. Και γι’ αυτό είναι επαναστατικός μέσα στις κοινωνίες που συνήθως επαναπαύονται στην τήρηση εξωτερικών τύπων.

Για κάθε δραστηριότητα που κάνουμε το κύριο κίνητρό της πρέπει να είναι η αγάπη.