ΤΡΙΧΕΡΟΥΣΑ ΠΑΝΑΓΙΑ

Η Παναγία η Τριχερούσα, αποτελούσε οικογενειακό κειμήλιο του Αγίου Ιωάννη Δαμασκηνού, ο οποίος τη φύλαγε στο παρεκκλήσι του σπιτιού του. Εκείνος ήταν σύμβουλος του Ουάλιδ, τα χρόνια 705-15, χαλίφη της Συρίας, για όλα τα αναγκαία θέματα, που απασχολούσαν τους Χριστιανούς της περιοχής του.

Όταν ξέσπασε η εικονομαχία, στα χρόνια του Αυτοκράτορα Λέων Γ’ Ίσαυρο, ο Ιωάννης Δαμασκηνός, με τα συγγράμματά του, κατατρόπωσε την αίρεση της εικονομαχίας. Ο Λέων Γ’, για να τον ξεφορτωθεί, τον συκοφάντησε στον Ουάλιδ, ότι θα του έγραφε ο Ιωάννης για να του παραδώσει τη Δαμασκό. Τότε ο χαλίφης εξοργίστηκε και διέταξε να συλλάβουν και να κόψουν το δεξί χέρι του Δαμασκηνού στην κεντρική πλατεία. Η διαταγή του εκτελέστηκε και τελικά έδωσαν στον Ιωάννη το χέρι του.

Εκείνος γύρισε σπίτι του και προσευχήθηκε στην εικόνα της Παναγίας να τον γιατρέψει, ώστε να συνεχίσει το έργο του, κατά της αίρεσης της εικονομαχίας. Μετά από λίγο, καθώς ήταν ταλαιπωρημένος και εξουθενωμένος αποκοιμήθηκε και είδε στο όνειρό του, την Παναγία μέσα από την εικόνα του να του λέει πως το χέρι του γιατρεύτηκε. Πράγματι, όταν ξύπνησε το χέρι του βρισκόταν στη θέση του και ήταν υγιέστατο. Από τη χαρά του, φρόντισε και έβαλε ένα χάλκινο ομοίωμα του χεριού του, στο κάτω αριστερό μέρος της εικόνας.

Σήμερα, η εικόνα βρίσκεται στην Ιερά Μονή Χιλανδρίου. Εκεί έφτασε τον 15ο αιώνα, από την Σερβία, όπου όταν κατάλαβαν ότι θα υποτάσονταν στους Τούρκους, οι Σέρβοι μοναχοί, έδεσαν την εικόνα στην πλάτη ενός γαϊδάρου, που άφησαν ελεύθερο να τον οδηγήσει όπου ήθελε. Έτσι το γαϊδουράκι έφτασε στη Μονή Χιλανδρίου, όπου το υποδέχτηκαν πανηγυρικά με τιμές και πολλές λιτανείες, μόλις τοποθετήθηκε η εικόνα στο Ιερό του Μοναστηρίου, εκείνο πέθανε.

-Στράτος

ΙΤΑΛΙΚΑ: STORIA DEL TERZO MANO

Il racconto che segue, riferito a Giovanni Damasceno, spiega la presenza della terza mano, visibile sulla icona. Esso è tratto dalla “Vita” del Santo scritta, sembra, da un certo Giovanni e risalente al X secolo. Si fonda su un fatto reale, ossia sull’energica lotta del Santo in difesa delle immagini sacre dopo il decreto iconoclastico emanato tra il 726 ed il 730 dall’imperatore Leone Isaurico che vieta la venerazione delle immagini. Negli anni successivi, quando l’iconoclastia divenne più severa, S. Giovanni Damasceno scrisse una serie di lettere ampiamente diffuse che difendevano l’uso delle immagini nel culto cristiano.

Imperatore Leone, molto irritato da tale atteggiamento, aveva cercato di punire il Damasceno il quale, però, si trovava in territorio arabo, fuori dunque della sua giurisdizione e anche perché San Giovanni Damasceno, un devoto cristiano, fu capo cancelliere del Califfo di Damasco in quel tempo.

Trovò così uno stratagemma: Nel 730 il Califfo ricevette una lettera nella calligrafia di S. Giovanni, indirizzata all’imperatore Leone, che offriva di tradire Damasco. Il Califfo Hisham decretò che la mano che scriveva la lettera dovesse essere recisa al polso.

Il Califfo, che pure aveva in grande stima la famiglia dell’accusato, prese sul serio la notizia: fece mozzare la mano destra di Giovanni e dette ordine di appenderla sulla piazza pubblica a scopo dissuasivo. Venuta la sera – prosegue il racconto -, Giovanni si recò in chiesa, dove si prostrò davanti all’immagine della Madre di Dio;Venuta la sera – prosegue il racconto -, Detta la preghiera, Giovanni si addormentò. La Madre di Dio gli apparve in sogno dicendo:

«La tua mano è guarita, adempi senza indugio il voto che hai fatto nella tua preghiera».

Destandosi, Giovanni si accorse di essere guarito. (https://immaculate.one/la-madonna-del-giorno-25-luglio-madre-di-dio-delle-tre-mani-monastero-di-hilandar-monte-athos-macedonia-grecia#.Yh_VNOhBxac)