Η γλώσσα του σώματος

δε μιλά, φωνάζει

Αιμιλία Φλωρά (Β'4)

Η γλώσσα του σώματος είναι μορφή μη λεκτικής επικοινωνίας, που περιλαμβάνει τη στάση του σώματος, τις χειρονομίες, τις εκφράσεις του προσώπου και τις κινήσεις των ματιών.

Στη σύγχρονη πραγματικότητα, η οποία χαρακτηρίζεται από τον γρήγορο ρυθμό ζωής και την αγχώδη καθημερινότητα, οι άνθρωποι παραμελούν την ουσιαστική επικοινωνία που δεν περιορίζεται στα όρια των λέξεων, αλλά κρύβεται πίσω από τις αυθόρμητες κινήσεις του σώματος. Σύμφωνα με έρευνες, η γλώσσα του σώματος αντιπροσωπεύει το 65% του μηνύματος που στέλνουμε, ενώ μόνο το 7% είναι η λεκτική επικοινωνία (φράσεις, λέξεις) και το 28% η ένταση της φωνής μας (χρωματισμός, τόνος, χροιά). Επίσης, δεν πρέπει να αγνοηθεί και μια άλλη παράμετρος που κάνει την γλώσσα του σώματος ακόμα πιο σημαντική. Βάσει ερευνών, μαθαίνουμε κατά κύριο λόγο μέσω της όρασης (83%), κατά 11% μέσω της ακοής, κατά 3,5% μέσω της όσφρησης, κατά 1,5% μέσω της αφής και κατά 1% μέσω της γεύσης.

Σημασία της γλώσσας του σώματος

Σύμφωνα με τις αρχές της ψυχολογίας, η γλώσσα του σώματος σε αντίθεση με τη λεκτική επικοινωνία αποτελεί αδιάψευστη ομολογία των συναισθημάτων και της ψυχολογικής κατάστασης ενός ατόμου και, κατανοώντας τις βασικές αρχές της, μπορούμε να διακρίνουμε τις αληθινές προθέσεις του ανθρώπου που έχουμε απέναντί μας. Στην εποχή μας, που το νόημα των λέξεων κινδυνεύει να εκφυλιστεί σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής μας ζωής μέσα από τα κλισέ και τις υπερβολές, οι ανθρώπινες σχέσεις φαντάζουν πολύ δύσκολες, γιατί σπάνια συνάδουν με τα λόγια.

Η εξωλεκτική επικοινωνία όμως, όπως η στάση του σώματος, οι εκφράσεις του προσώπου μας, οι κινήσεις και το βλέμμα μας παραμένει γνήσια ως προς την έκφραση των συναισθημάτων μας. Ενώ τις λέξεις που χρησιμοποιούμε όταν μιλάμε τις μαθαίνουμε, η γλώσσα του σώματος είναι υποσυνείδητη, αυτόματη και κατά κύριο λόγο διαπολιτισμική. Επομένως, η ικανότητα να αναγνωρίζει και να μεταφράζει κανείς απλές κινήσεις, θα συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη πιο ουσιαστικών σχέσεων αλλά και την κατανόηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Οι περισσότεροι μελετητές της γλώσσας του σώματος επισημαίνουν ότι γίνεται αντιληπτή κυρίως , στις εκφράσεις του προσώπου, τις κινήσεις του κεφαλιού, των χεριών και των ποδιών αλλά και τη στάση του κορμιού. Η αποκωδικοποίηση των μηνυμάτων αυτών δεν είναι εύκολη υπόθεση και χρειάζεται καθημερινή εξάσκηση , ενώ χρήσιμο είναι να μνημονεύονται οι εξής κανόνες:

• Πρέπει να διαβάζονται δέσμες χειρονομιών και όχι μεμονωμένες κινήσεις

• Πρέπει να αναζητείται συμφωνία μεταξύ λεκτικής και μη λεκτικής επικοινωνίας.

• Πρέπει να διαβάζονται οι χειρονομίες/κινήσεις στα πλαίσια των εξωτερικών παραγόντων του περιβάλλοντος που υπάρχουν εκείνη την στιγμή (πχ. κρύο, ζέστη, κ.ο.κ.).

Αποκωδικοποίηση καθημερινών κινήσεων:

Σε ένα σύνολο ανθρώπων τα πόδια και οι ώμοι κάποιου υποσυνείδητα τείνουν να δείχνουν το άτομο που νιώθει πιο οικεία ή που του προκαλεί περισσότερο ενδιαφέρον.
Όταν το κεφάλι αποκτά μια ελαφριά πλάγια κλίση στέλνετε το μήνυμα στον συνομιλητή ότι είστε ευθύς, ειλικρινής και φιλικός. Κρατώντας το κεφάλι σας σε ευθεία γραμμή υποδηλώνετε αυτοπεποίθηση και αυταρχικότητα.
Τα σταυρωμένα χέρια υποδηλώνουν αμυντική στάση.
Η συχνή κίνηση των ποδιών αποσπά την προσοχή και φανερώνει νευρικότητα.
Τα σταυρωμένα πόδια δείχνουν σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι συνήθεια ή αδιαφορία για τη συζήτηση.
Η τοποθέτηση των χεριών στα χείλη ή στη γύρω περιοχή δείχνει ανασφάλεια ή ντροπαλότητα.
Η μίμηση της στάσης του σώματός σας από τον συνομιλητή δείχνει ενδιαφέρον και αίσθημα ασφάλειας.
Το να μην μιλάει κάποιος δείχνει ότι είναι ντροπαλός ή ότι σκέφτεται αρκετά.
Η παρατεταμένη οπτική επαφή, θεωρείται επίδειξη ανωτερότητας, έλλειψη σεβασμού, απειλητική στάση και τάση προσβολής του άλλου. Αν και ορισμένες φορές οφείλεται σε περιέργεια προς τον συνομιλητή.
Η μειωμένη οπτική επαφή δηλώνει έλλειψη προσοχής ενώ η απόσυρσή της με το χαμήλωμα των ματιών θεωρείται σημάδι υποταγής.
Το αργό, άνετο και χαλαρό περπάτημα συνδέεται με μια ήρεμη και ψύχραιμη προσωπικότητα.
Οι συχνές μυϊκές συσπάσεις του προσώπου, όπως συμβαίνει με το χαμόγελο, δείχνουν ένα άτομο πιο ελκυστικό και ευχάριστο.
Η αδιάκοπη κίνηση των δαχτύλων ή η ενασχόληση κάποιου με τα βραχιόλια, το ρολόι ή τα δαχτυλίδια του δείχνει άγχος.

Η κατανόηση και η ορθή αποκωδικοποίηση της γλώσσας του σώματος είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο, προκειμένου να βελτιώσουμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Αποτελεί τη μόνη μορφή επικοινωνίας που μπορούμε να εμπιστευθούμε, καθώς εκφράζεται από το υποσυνείδητο, χωρίς να περνά από τη σφαίρα του συνειδητού και της λογικής. Δίνει αληθινά μηνύματα και εκείνος που την κατέχει και μπορεί να αποκωδικοποιεί τα μυστικά της, έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στον επαγγελματικό στίβο αλλά και στην προσωπική του ζωή.

Page updated

Google Sites

Report abuse