Op 30 april 1901 werd de eerste steen gelegd van de huidige neogotische Nicolaaskerk, die op 5 oktober 1903 officeel werd ingezegend. De kerk is gebouwd onder architectuur van dhr. J.H.H. van Groenendael, en werd in 1974 op de lijst van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg geplaatst als erkend rijksmonument.

Door al die eeuwen heen hebben mensen in deze geloofsgemeenschap elkaar gevonden op een centrale plaats, hebben zij gebeden, geloofd en (samen) gewerkt in het licht van hun tijd. In onze tijd heeft de organisatie van de parochie een heel eigen vorm gekregen, waarin Diakonie, Liturgie, Beheer en Verkondiging centraal staan.

De Nicolaaskerk is een driebeukige, neogotische kruisbasiliek met hoge westtoren, in de trant van de late Nederrijnse gotiek. Gebouwd in de jaren 1901-1903 wordt de kerk bestempeld als één van de beste werken van de architect J.H.H. van Groenendael.

Als rijke vertegenwoordiger van de neogotiek heeft het kerkgebouw bijzondere architectuur-historische betekenis. De inrichting en inventaris zijn rijk uitgevoerd en bovendien nog in oorspronkelijke staat, hetgeen zeer zeldzaam is. Het is een toonbeeld van het toen heersende triomfalisme. Op grond van het voorgaande is het object zowel kerkhistorisch als kunsthistorisch van belang, een cultureel erfgoed om trots op te zijn. Omdat het op basis van uiterlijke verschijningsvorm, ouderdom en inwendige gesteldheid, voorziet in een aanzienlijke historische belevingswaarde is de kerk een beschermd rijksmonument geworden (nummer 21465). En wel zó één dat de RACM Rijksdienst voor Archeologie, Cultuurlandschap en Monumenten (v/h Monumentenzorg) in een nota schrijft: "….het totaalbehoud van deze kerk moet voorop staan….."