Op weg naar Pasen……..

Binnenkort begint de veertigdagentijd. Op weg naar Pasen is dat een tijd om stil te worden, tot bezinning te komen, een tijd voor gebed.

Wat beweegt je? Hoe ga je met de medemens om? Maak ruimte in je agenda, hoofd, je leven. Ruimte voor God om stil te staan bij je relatie met Hem. Een investering in je relatie met God. Ontdekken wie Hij is en voor jou persoonlijk wil zijn.

Hierbij moest ik denken aan de volgende uitspraak:

“elkaar kennen betekent niet alles van elkaar weten,

maar met vertrouwen in elkaar geloven.”

(Albert Schweizer, arts, theoloog en filosoof)

Hierin zijn volgens mij juist dié woorden bijeengebracht die het fundament vormen voor iedere relatie: kennen, vertrouwen en geloven.

Zou het toeval zijn dat juist deze woorden ook veelvuldig voorkomen in onze Bijbel?


Vertrouwen en geloven liggen dichtbij elkaar. Als je iemand vertrouwt, hecht je geloof aan wat diegene zegt of vindt, je vindt het geloofwaardig, je gaat ervan uit dat de ander eerlijk is en dat je op hem/haar kunt rekenen. Als vertrouwen en geloven zo met elkaar verweven zijn en wij in God geloven, lijkt het mij belangrijk dat we ons de vraag stellen of we God in alles durven te vertrouwen zelfs als we door een moeilijke of onzekere tijd gaan. Waar zit jij op de schaal van vertrouwen in God, als aan de ene kant achterdocht/wantrouwen staat en aan de andere kant volledig vertrouwen?

In Psalm 91:2 lezen we: ‘Mijn toevlucht en mijn burcht, mijn God, op wie ik vertrouw!’

Wat een krachtige zin heeft de schrijver hier neergezet. Blijkbaar heeft hij niet alleen een groot vertrouwen, hij kent God ook persoonlijk. Hij spreekt erover dat God zijn toevlucht en zijn burcht is. Hij weet dat hij bij God kan schuilen en dat hij bij God veilig is. Dat is een belangrijk gegeven. Hoe beter je de ander immers kent, hoe beter je kunt inschatten of diegene te vertrouwen is, of hij of zij jouw vertrouwen waard is.

De vraag is dan hoe je God kunt leren kennen! Ik denk dat dat op drie manieren mogelijk is:

In de schepping:

In de schepping zien we niet alleen Gods schoonheid, humor, creativiteit en macht, Hij laat ook zien dat er altijd weer een nieuwe morgen is, dat zelfs de nacht niet pikkedonker is en dat er na een winter weer een lente komt.

Door Gods Woord:

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God (Johannes 1:1, Johannes spreekt in dit vers over Jezus als Gods Woord. Jezus zegt zelf vervolgens: Als jullie mij kennen zullen jullie ook mijn Vader kennen… (Johannes 14:7a,) Als wij Gods Woord lezen ontdekken we steeds meer wie Jezus is en wie de Vader is.

In persoonlijke relatie:

God wil zich laten kennen en Hij wil een relatie met ons hebben. Dat was ook waarom Hij zijn Zoon naar de aarde zond en waarom Hij ons zijn Geest heeft gegeven.

Misschien is het een worsteling om God te vertrouwen omdat een ander jouw vertrouwen geschaad heeft. Je rekende op de ander, maar de persoon heeft je laten zitten. Je had liefde nodig, maar de ander was er niet voor je. Of je stelde je vertrouwen op iemand, maar diegene stelde teleur.

Vertrouwen krijgen in God is een proces van groei en de ene zal daarin sneller groeien dan de ander. Onze persoonlijkheid, onze relatie met God, maar ook onze ervaringen en omstandigheden zullen hierbij een rol spelen. Hij lijkt soms ver weg maar laat ons nooit alleen, zoals Hij beloofd heeft.
Vertrouwen op God betekent niet dat je gelooft dat alles goed komt, maar dat je weet dat God goed is. We zoeken allemaal naar houvast in het leven. We hebben allemaal iemand nodig die we onvoorwaardelijk kunnen vertrouwen. En door de eeuwen heen is gebleken dat God te vertrouwen is.

Vertrouwen op God verandert ook de manier waarop je leeft. Geloven gaat samen met leven zoals God het wil. Leven zoals Hij ons heeft voorgedaan.

De veertigdagentijd voor Pasen is ook een uitnodiging voor ons om samen met Jezus de weg naar Jeruzalem te gaan. Ook al kennen we Hem nog niet goed. We mogen op Hem vertrouwen, in Hem geloven. Net zoals Hij geloofde in Zijn vader en daardoor de moeilijke weg kon gaan naar dood en verrijzenis.
Pasen is het belangrijkste feest van de christelijke kerk. Het is het feest van leven uit de dood. Je ziet dit terug in de symbolen van de lente om ons heen: narcissen, eieren, kuikentjes, lammetjes. In de kerk draait het niet om de lente, maar om de symbolen van licht en levend water. We gaan opnieuw het verbond aan met God door de vernieuwing van onze doopbeloften en bevestigen daarmee onze relatie met Hem.

Een gezegende tijd van bezinning en toewijding gewenst op weg naar Pasen!

Mariëtte Versteeg