Vanaf Tweede Pinksterdag is het door onze bisschop Mgr. Gerard de Korte weer toegestaan om met dertig gelovigen de Eucharistie te vieren. Vanaf dat moment hebben we de gewone tijden van de H. H. Missen in onze vier kerken hervat. Voor de vieringen op weekdagen hoeft u zich niet aan te melden. Voor het weekend is dat verplicht.

Op straat wordt het weer drukker. De horeca is weer beperkt open. De kerken hebben strikte maatregelen genomen. Tijdens de voorbije maanden hebben we de Eucharistie van elf uur op zondag live uitgezonden. Sinds 14 mei gaat dat beter dan tevoren omdat de kerk nu een internetverbinding heeft. Aanvankelijk moest ik erg wennen aan de camera. Ik werd er soms een beetje nerveus van. Als je één keer je neus poetst ziet dat het halve land. En als de diaken een keer hoest (en dat doet hij af en toe zoals iedereen weleens hoest) dan kreeg ik na afloop van de viering meteen appjes; “Blijf uit de buurt, want dat is gevaarlijk.”

Maar onlangs was ik in een grote levensmiddelenwinkel. Vleeswaren bekijken m.b.t. de houdbaarheidsdatum. Groenten vastpakken en toch weer terugleggen. Het winkelende publiek ging onbekommerd zijn gang. Een mevrouw reed met haar winkelwagentje rakelings langs mij. Ik zei; “pas op mevrouw, u bent zo dichtbij.” De mevrouw kwam waarschijnlijk uit Den Bosch. Het antwoord was nogal vinnig; “meneer maokt uwes nie zo druk, er zit toch een waogetje tussen.” Een beetje weemoedig dacht ik toen aan de lege kerkbanken in een kerk met zeshonderd zitplaatsen. Ik miste de sfeer van de vieringen, de blije gezichten van de kinderen en de prachtige zang van onze koren, hoewel de organist en de cantor geweldig hun best hebben gedaan.

De parochie miste de gaven van de gelovigen in de collecte waarin velen altijd zo gul zijn voor het parochiewerk. Maar laten we ook de zegeningen tellen. Want voor de mensen die ziek zijn of ziek zijn geweest zijn de gevolgen veel en veel ernstiger. In gedachten leven we met hen mee en ik bid voor hen.