Pastoor James is vanaf najaar 2011 werkzaam in de Edith Steinparochie in Vught en het bevalt hem hier heel goed. Na aankomst in ons land ging hij naar Eindhoven. Daar werkte al een landgenoot van hem en die heeft James de eerste tijd opgevangen. Zijn eerste taak was de taal van het nieuwe land leren. James: “De Nederlandse taal is erg lastig. Met veel hulp ging het me stapje voor stapje beter af. Het werk in de parochie geeft me voldoening. Wij hebben ons geloof gekregen en het is zeker de moeite waard dat geloof aan de volgende generatie door te geven. Ik merk vaak dat de mensen erg aan het zoeken zijn en daarbij kan en wil ik graag helpen. Van jongs af aan heb ik thuis al midden in het parochiewerk gezeten en dat geeft me ook nu een vertrouwd gevoel. Ik blijf hoop houden. Toen ik tot priester gewijd werd ,heb ik een werkmotto gekozen. Dat was en is nog steeds : “troosten en leiden” en dat is steeds de basis van al mijn werk”. James startte in de Paulus en Sint Janskerk in Vught en daar kwam al snel de Lambertuskerk van Cromvoirt bij. Sinds mei van dit jaar trekt hij ook de kar in de Nicolaaskerk in Helvoirt.

Niet vanzelfsprekend

Tot zijn elfde jaar zat James op de Primary School (basisschool). Voor zijn vervolgstudie moest hij naar de stad. Dat vervolgonderwijs is voor de kinderen in zijn thuisland niet vanzelfsprekend. De meeste mensen in dit gebied verdienen de kost als dagloner en dat is geen vetpot. Doorleren kost erg veel geld. Nederland kent tal van regelingen , maar dat is in India niet het geval. Hier moeten de ouders vervolgonderwijs zelf betalen. Toch vonden zijn vader en moeder het erg belangrijk dat hun kinderen door konden leren en daar hadden zij alles voor over. James moest daarvoor naar het internaat van St. John Berchmans Hostel in Kerala. Deze opleiding duurde vijf jaar. “Daarna volgden drie jaar aan het Pius X Minor Seminary in Wellington”, legt James uit. Hierna heb ik mijn bachelor physics behaald aan het St. Josephs College in Cuddalore. “Omdat ik priester wilde worden moest ik stage lopen in diverse parochies en daar heb ik veel geleerd. Vijf jaar lang. Alles wat op mijn pad kwam, heb ik aangepakt. Het was samenwerken met anderen, maar ook zelfstandig beslissingen nemen en die vervolgens ook uitvoeren. Dat heeft me sterker gemaakt. Uiteindelijk heb ik ook negen maanden als zelfstandig pastoor in een parochie gewerkt tot de bisschop mij vroeg om naar Nederland te gaan. Hij raadde mij het bisdom Den Bosch aan. Dat plan zou heel veel veranderingen met zich mee brengen”.