เล่าเรื่องเมืองศรีสะเกษ (16)

โดย ว่าที่ ร.ต.ชัชวาลย์ คำงาม

การเปลี่ยนแปลง ย้าย และตั้งอำเภอในจังหวัดศรีสะเกษ[23]

พุทธศักราช 2492 มีการย้ายที่ว่าการอำเภออุทุมพรพิสัย ไปตั้งที่บ้านตำแย ใกล้ทางรถไฟ

พุทธศักราช 2498 จังหวัดศรีสะเกษมีการแยกตำบลพราน ตำบลไพร และบางหมู่บ้านจากตำบลละลาย อำเภอกันทรลักษ์ รวม 5 ตำบลในอำเภอขุขันธ์ คือ ตำบลขุนหาญ ตำบลสิ ตำบลบักดอง ตำบลกระหวัน และตำบลกันทรอม ตั้งเป็นกิ่งอำเภอขุนหาญขึ้นกับอำเภอขุขันธ์

พุทธศักราช 2501 ตั้งกิ่งอำเภอขุนหาญเป็นอำเภอขุนหาญ

พุทธศักราช 2504 มีการรวมตำบลกู่ ตำบลพิมาย ตำบลหนองเชียงทูน และตำบลสมอ ของอำเภอ ขุขันธ์ ตั้งเป็นกิ่งอำเภอปรางค์กู่

พุทธศักราช 2506 ตั้งกิ่งอำเภอปรางค์กู่เป็นอำเภอปรางค์กู่

พุทธศักราช 2511 รวม 4 ตำบลของอำเภอขุขันธ์ คือ ตำบลไพรบึง ตำบลปราสาทเยอ ตำบลดินแดง และตำบลสำโรงพลัน ตั้งเป็นกิ่งอำเภอไพรบึง

พุทธศักราช 2514 รวม 3 ตำบลของอำเภอเมืองศรีสะเกษ คือ ตำบลยางชุมน้อย ตำบลคอนกาม และตำบลลิ้นฟ้า ตั้งเป็นกิ่งอำเภอยางชุมน้อย

พุทธศักราช 2518 ยกกิ่งอำเภอไพรบึงขึ้นเป็นอำเภอไพรบึง

พุทธศักราช 2520 รวมตำบลเป๊าะ ตำบลเสียว ตำบลโดด และตำบลหนองม้า ของอำเภออุทุมพรพิไสยขึ้นเป็นกิ่งอำเภอบึงบูรพ์ รวมตำบลห้วยทับทัน ตำบลเมืองหลวง ตำบลกล้วยกว้าง และตำบลผักไหมของอำเภออุทุมพรพิสัย ตั้งเป็นกิ่งอำเภอห้วยทับทัน และตำบลโนนค้อ ตำบลหนองกุง ตำบลบก และตำบลโพธิ์ของอำเภอกันทรารมย์ ตั้งเป็นกิ่งอำเภอโนนคูณ

พุทธศักราช 2522 ยกกิ่งอำเภอยางชุมน้อยเป็นอำเภอยางชุมน้อย และแยกตำบลโดด ตำบลเสียว และตำบลหนองม้า ออกจากกิ่งอำเภอบึงบูรพ์กลับขึ้นไปขึ้นกับอำเภออุทุมพรพิสัยตามเดิม

พุทธศักราช 2523 กิ่งอำเภอบึงบูรพ์แยกตำบลเป๊าะออกเป็นตำบลบึงบูรพ์ และมีการรวมตำบลศรีแก้ว ตำบลพึงพวย ตำบลตูม และตำบลสระเยาว์ของอำเภอกันทรลักษ์ ตั้งเป็นกิ่งอำเภอรัตนะ

พุทธศักราช 2529 ยกกิ่งอำเภอห้วยทับทันขึ้นเป็นอำเภอห้วยทับทัน และรวมตำบลน้ำเกลี้ยง ตำบลเขิน ตำบลตองปิด และตำบลละเอาะ ของอำเภอกันทรารมย์ขึ้นเป็นอำเภอน้ำเกลี้ยง

พุทธศักราช 2530 ยกกิ่งอำเภอโนนคูณขึ้นเป็นอำเภอโนนคูณ และรวมตำบลดวนใหญ่ ตำบลบุสูง ตำบลบ่อแก้ว และตำบลศรีสำราญ ของอำเภอเมืองศรีสะเกษตั้งเป็นอำเภอวังหิน

พุทธศักราช 2532 ยกกิ่งอำเภอศรีรัตนะขึ้นเป็นอำเภอศรีรัตนะ

พุทธศักราช 2534 รวมตำบลตึ๊กชู ตำบลละลม ตำบลโคกตาล ตำบลห้วยตามอญ ตำบลดงรักและตำบลตะเคียนราม ของอำเภอขุขันธ์ตั้งเป็นกิ่งอำเภอภูสิงห์

พุทธศักราช 2535 รวมตำบลตาโกน ตำบลเมืองจันทร์ และตำบลหนองใหญ่ของอำเภออุทุมพร พิสัย ขึ้นเป็นกิ่งอำเภอเมืองจันทร์

พุทธศักราช 2536 รวมตำบลเสียว ตำบลหนองงูเหลือม ตำบลหนองยาง ตำบลหนองว้า และตำบลท่าคล้อของอำเภอกันทรลักษ์ขึ้นเป็นกิ่งอำเภอเบญจลักษ์

พุทธศักราช 2537 ยกกิ่งอำเภอบึงบูรพ์ขึ้นเป็นอำเภอบึงบูรพ์ กิ่งอำเภอน้ำเกลี้ยงเป็นอำเภอน้ำเกลี้ยง และกิ่งอำเภอวังหินเป็นอำเภอวังหิน และในปีเดียวกันนี้มีการรวมตำบลพยุห์ ตำบลตำแย ตำบลโนนเพ็ก และตำบลพรหมสวัสดิ์ของอำเภอเมืองศรีสะเกษตั้งเป็นกิ่งอำเภอพยุห์ นอกจากนี้ยังมีการรวมตำบลเสียว ตำบลโดด ตำบลหนองม้า ตำบลอีเซ และตำบลผือใหญ่ ของอำเภออุทุมพรพิสัยตั้งเป็นกิ่งอำเภอโพธิ์ศรีสุวรรณ โดยตั้งนามตามต้นโพธิ์เก่าแก่ในวัดโพธิ์ศรีสะอาดบ้านปลาเดิด

พุทธศักราช 2538 ยกกิ่งอำเภอภูสิงห์ขึ้นเป็นอำเภอภูสิงห์

พุทธศักราช 2540 รวมตำบลกุง ตำบลคลีกลิ้ง ตำบลโจดม่วง และตำบลหนองบัวดง ของอำเภอ ราษีไศลตั้งเป็นกิ่งอำเภอศิลาลาด และในปีเดียวกันนี้กิ่งอำเภอเบญจลักษ์ยกขึ้นเป็นอำเภอเบญจลักษ์ ยกกิ่งอำเภอพยุห์ขึ้นเป็นอำเภอพยุห์ และยกกิ่งอำเภอเมืองจันทร์ขึ้นเป็นอำเภอเมืองจันทร์

-----------------------------------

[23] กรมศิลปากร, วัฒนธรรม พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ เอกลักษณ์และภูมิปัญญา จังหวัดศรีสะเกษ, (กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว, 2544), หน้า 82.