فراخوان به مناسبت ۸ مارس ۲۰۲۵
ما مبارزه میکنیم!
ما اعتصاب میکنیم!ما زندگی میکنیم!
کار مراقبتی چیست؟ ساده بگوییم: نظافت، شستن لباسها، گوش سپردن، تنظیم قرارها، حمایت از افراد دارای معلولیت و بسیاری از کارهای دیگر ، کارهایی روزمره که چرخ زندگی را میچرخانند. بدون کار مراقبتی، هیچچیز پیش نمیرود؛ نه در مهدکودکها، نه در بیمارستانها، نه در خانه. این کارها پایه و ستون جامعهاند، اما همچنان نادیده گرفته میشوند، دستمزدی ناچیز دارند و در شرایطی دشوار انجام میشوند.
در حال حاضر، مذاکرات درباره دستمزدها در بخش خدمات عمومی در جریان است؛ بخشی که شامل بسیاری از مشاغلی است که زندگی روزمرهی ما را ممکن میسازند، از مربیان مهدکودکها گرفته تا پرستاران بیمارستانهای دولتی.
ما مبارزه میکنیم!
اکثر کسانی که در این مشاغل کار میکنند، زنان، افراد کوئیر و مهاجران هستند. درخواست افزایش دستمزد؟ درخواست مرخصی بیشتر؟ اینها نه امتیاز، بلکه حقوقی بدیهی و عادلانهاند! اما چرا این حقوق پایمال میشوند؟ چون در سیستمی زندگی میکنیم که بر اساس نیازهای ما شکل نگرفته، بلکه بر اساس منطق سوددهی عمل میکند.
ما برای جامعهای فمینیستی مبارزه میکنیم. جامعهای که فمینیستی نباشد، تغییری نخواهد کرد! کار مراقبتی باید به عنوان یک مسئولیت اجتماعی اساسی به رسمیت شناخته شود—نه فقط در مشاغل مزدبگیر، بلکه در تمام آن کارهای مراقبتی مجانی که هر روز در خانه و اجتماع انجام میشود.
سرمایهداری از کاری که ما با مزد کم یا حتی بدون مزد انجام میدهیم، سود میبرد. اما ما دیگر نمیخواهیم برای سود عدهای معدود کار کنیم. ما جامعهای میخواهیم که در آن برای همه، فرصت یک زندگی خوب وجود داشته باشد و کارهای مراقبتی بهصورت جمعی و عادلانه سازماندهی شوند.
ما اعتصاب میکنیم!
ما در کنار همهی کسانی که برای دستمزدی بهتر مبارزه میکنند، ایستادهایم و حتی فراتر میرویم: ما برای تغییر ساختاری مبارزه می کنیم! با مزد یا بیمزد، با قرارداد یا بدون قرارداد، آنچه ما را به هم پیوند میدهد، این است که کار ما نامرئی و بیارزش تلقی میشود، در حالی که بدون ما، هیچچیز ممکن نیست.
در شرایطی که مهدکودکها پرجمعیتاند، اجارهها سرسامآورند و بحران در بخش پرستاری و بهداشت بیداد میکند، سیاستمداران چه میکنند؟ آنها به جای حل مشکلات واقعی، بودجهی خدمات اجتماعی را کاهش میدهند اما همزمان میلیاردها یورو را صرف تسلیحات و جنگهایی میکنند که در سراسر جهان، جز رنج و ویرانی حاصلی به بار نمیآورند. راست گراها با نفرت پراکنی، ما را علیه یکدیگر میشورانند.
ما دیگر اجازهی این کار را نمیدهیم!
ما زندگی میکنیم!
دیگر کافی است!
ما متحد میشویم، به خیابان میآییم، و برای دستمزد عادلانه و شرایط کاری مناسب مبارزه میکنیم. ما علیه ستم پدرسالاری و سرمایهداری، علیه جنگ و فاشیسم، در کنار زنان و افراد کوئیر در سراسر جهان میرزمیم.
این اتحاد، به ما قدرت و شجاعت میبخشد!
برای جامعهای که در آن، فرصت یک زندگی خوب برای همه فراهم باشد!