Fosfori është element kimik i cili u zbolua ne vitin 1669 nga alkimisti gjerman Hennig Brand duke e nxehur mbeturinat e thata të urines me rërë.Emri fosfor rrjedh nga gjuha (greq. fosforos = bartës i dritës). Fosfori është element kimik i cili gjendet në grupin e 15-të të sistemit periodik, me simbol P dhe me numer atopik 15. Ai ka 4 atome valente. Si një element, fosfor ekziston në dy forma kryesore, fosfor i bardhë dhe fosfor i kuq, por për shkak se është mjaft reaktive, fosfor nuk gjendet kurrë si një element i lirë në Tokë. Me një përqendrim prej 0.099%, fosfor është pniktogeni më i bollshëm në koren e Tokës. Përvec disa përjashtimeve, mineralet që përmbajnë fosfor janë në gjendje maksimale të oksiduar si shkëmbinj fosforeshë inorganike.

Forma e parë e fosforit elemental që u prodhua (fosfori i bardhë, në 1669) lëshon një shkëlqim të zbehur kur ekspozohet ndaj oksigjenit - prandaj emri, marrë nga mitologjia greke, Φωσφόρος do të thotë "bartës i dritës" (latinisht Lucifer), duke iu referuar " Morning Star ", planeti Venus (ose Merkuri). Termi "phosphorescence", që do të thotë shkëlqim pas ndriçimit, rrjedh nga kjo pronë e fosforit, edhe pse kjo fjalë është përdorur për një proces tjetër fizik që prodhon një shkëlqim. Shkëlqimi i vetë fosforit vjen nga oksidimi i fosforit të bardhë (por jo të kuq) - një proces i quajtur tani chemiluminescence. Së bashku me azot, arsenik, antimon dhe bizmut, fosfor klasifikohet si një pniktogen.

Fosfori është thelbësor për jetën. Fosfatet (komponimet që përmbajnë jon fosfat, PO43-) janë një komponent i ADN-së, ARN, ATP dhe fosfolipideve. Fosfori thelbësor u izolua për herë të parë nga urina e njeriut dhe hiri i kockave ishte një burim i rëndësishëm i hershëm i fosfatit. Minierat e fosfatit përmbajnë fosile sepse fosfati është i pranishëm në depozitat fosile të mbetjeve të kafshëve dhe të excretave. Nivelet e ulëta të fosfatit janë një kufi i rëndësishëm i rritjes në disa sisteme ujore. Shumica dërrmuese e përbërësve të fosforit të prodhuar konsumohen si plehra. Fosfati nevojitet për të zëvendësuar fosforin që bimët e largojnë nga toka dhe kërkesa e saj vjetore po rritet gati dy herë më shpejt se rritja e popullsisë njerëzore. Aplikacione të tjera përfshijnë komponimet organofosfor në detergjentë, pesticide dhe agjentë nervorë.