Koninging Wilhelmina

De Koningin Wilhelmina was de eerste kopladingsveerboot van de Provinciale Stoombootdiensten. Toen der tijd een enorme vooruitgang want tot die tijd was er alleen nog maar spraken van zijlading. In juni 1927 werd de veerboot in Krimpen aan de Lek te water gelaten. Pas op 21 april 1928 volgde de ingebruikname, de bouw van de nieuwe fuiken en de koplading aanleginrichtingen die nodig waren voor de zogenaamde "kopladers" liet nog op zich wachten.

In mei 1940 raakte de Koningin Wilhelmina beschadigd, maar de veerboot kon in de vaart blijven. Tot de bezetter de ferry in 1944 vorderde en ermee verdween richting Hamburg. Daar werd ze dan ook net als vele andere Zeeuwse veerboten teruggevonden, en na de oorlog werd ook de Wilhelmina weer teruggebracht naar Vlissingen.

In 1946 werden bij de Schelde reparaties uitgevoerd, zodat het schip in het voorjaar van 1948 weer in dienst kon worden gesteld. De rechthoekige ramen aan weerszijde van het autodek werden vervangen door ronde.

Later, in 1954 werden de klepconstructies aan de voor en de achterkant van het schip vervangen door scharnierende deuren, zoals op de toen nieuwe Prinses Juliana. Dit om het mogelijk te maken dat er hogere vrachtwagens vervoerd konden worden.

De Koningin Wilhelmina deed na de oorlog voornamelijk nog dienst op Perkpolder. In 1960 is de veerboot verkocht aan de TESO. (Texelse Eigen Stoomboot Onderneming)

Bij Texels Eigen Stoomboot Onderneming begon de toen al 33 jaar oude veerboot aan een tweede leven. De TESO had nog geen kopladingsschepen en daarom maakte men gebruik van de zijladings ingangen. De Wilhelmina was een stuk groter dan de zijladers die op dat moment van Texel naar Den Helder voeren. Vanwege haar hoge leeftijd kreeg de veerboot de bijnaam ‘Opoe’.

Begin jaren 60 heeft de TESO gekeken naar de moderne veerdienst Vlissingen – Breskens, met de Prinses Beatrix en de Prinses Irene. En er werd daarop besloten om te gaan vernieuwen en zo kwam de koplading ook naar Texel. De eerste enkeldekker, de Marsdiep werd in 1963 in dienst genomen, samen met nieuwe fuiken en aanleginrichtingen.

De TESO nam in de jaren 60 een verbouwing van de Koningin Wilhelmina in overweging, zodat ze ook kon afmeren in de fuiken en ook weer gebruik kon maken van de voordelen van het kopladen. Deze verbouwing bleek gezien de hoge leeftijd van het schip niet rendabel. Toen in 1966 de tweede TESO enkeldekker in de vaart kwam werd de Wilhelmina overbodig en in 1967 vertrok ze richting sloper.

Technische gegevens