Patrick Loti

De maker van het Jeroensbeeldje, dat sinds 2011 wordt uitgereikt.

Kunst is voor hem belangrijk, want het is een bron van zijn inkomen, dat hem in staat stelt zijn gezin te onderhouden. Daarnaast traint hij twee jongeren in hetzelfde vak, die hem daarbij assisteren bij het productieproces.

Door zijn kunstwerken is hij in staat het evangelie te verkondigen. Het vervaardigen van de werkstukken brengt hem tot bidden, dat zijn geestelijk leven raakt.

Een probleem waar hij tegenaan loopt is het gebrek aan waardering voor kunst met name in Afrika, zodat hij zijn werkstukken erg goedkoop moet aanbieden. Andere problemen zijn het beschikbaar krijgen van materiaal, vanwege tekort aan transport, en hij is lang aan werkstukken bezig, omdat het gereedschap dikwijls erg eenvoudig is.

In de toekomst hoopt Patrick Loti jonge getalenteerde kunstenaars te trainen, speciaal schoolverlaters en kansarme jongeren. Ook hoopt hij een echt atelier te bouwen, want het huidige is eigenlijk een eenvoudige plaats in de shaduw van een boom.

Ook wil hij zijn landgenoten helpen bij het ontwikkelen van een beter begrip van kunst en schoonheid. Dat zal zeker lukken, want al doende voelt hij zich bemoedigd door de enthousiaste reacties.

Kisubu-Entebbe, juli 2011.

Facebook

De maker van de huidige serie Jeroensbeeldjes is Patrick Loti, geboren in 1966, in een klein dorp Kawumulwa in Oeganda, ongeveer 75 km vanaf de hoofdstad Kampala. Zoals daar gebruikelijk kende het gezin twee moeders en bestond uit 12 kinderen, 6 meisjes en 6 jongens. Twee zonen werden priester. Helaas zijn 6 van de broers en zussen te vroeg overleden. Inmiddels heeft hij een eigen gezin gesticht, is getrouwd en heeft vijf kinderen, 3 jongens en 2 meisjes tussen 4 en 14 jaar, die allen naar school gaan.

In de eigen landelijke omgeving bezocht hij de school en voltooide vier jaar van het vervolgonderwijs. Toen leerde in 1988 zijn broer Richard hem de eerste beginselen van de beeldhouwkunst. Zijn broer stierf helaas een jaar later.

Daarop verhuisde Patrick naar de stad en vestigde een klein atelier in Kisubi-Entebbe, bijna 20 km van de hoofdstad van Oeganda. De klanten kwamen vooral van de katholieke kerk en geleidelijk kreeg hij meer ervaring, zeker ook door zijn contact met verschillende kerken en de daarin functionerende priesters, die hem aanmoedigden. Hij is gespecialiseerd in kerkelijke kunst, waarbij hij vooral hout gebruikt en bij enkele gelegenheden ook klei, cement en zand.