ในการสนทนาโดยทั่วไป เมื่อมีการพูดคุยสอบถามเรื่องต่าง ๆ แล้ว การแสดงความชอบ ความไม่ชอบ หรือความพึงพอใจ ความไม่พึงพอใจ เป็นเรื่องธรรมดาและสามารถพบเห็นได้โดยทั่วไป คำศัพท์ที่ใช้แสดงอากัปกริยาดังกล่าวข้างต้น จะประกอบด้วยคำต่อไปนี้

like = ชอบ

dislike = ไม่ชอบ

pleasant  = พึงพอใจ

pleased = พึงพอใจ

unpleasant = ไม่พึงพอใจ

กรณีที่เราชอบ จะใช้ในรูปประโยคบอกเล่า ยกตัวอย่าง เช่น

I like seafood. ฉันชอบอาหารทะเล

I like to walk to school. ฉันชอบเดินไปโรงเรียน

I like dogs. ฉันชอบสุนัข

ในกรณีที่เราไม่ชอบ สามารถเขียนรูปประโยคเป็นประโยคปฏิเสธ โดยใช้ Verb to do มาวางไว้หลังประธาน ตามด้วย not นำหน้ากริยาแท้ ยกตัวอย่าง เช่น

I don't like seafood. ฉันไม่ชอบอาหารทะเล

I don't like to walk to school. ฉันไม่ชอบเดินไปโรงเรียน

I don't like dogs. ฉันไม่ชอบสุนัข

และสามารถใช้คำว่า dis ซึ่งเป็นอุปสรรค (prefix) เติมหน้าคำกริยาแท้ เพื่อทำเป็น ประโยคปฏิเสธได้เช่นกัน เช่น

I dislike seafood. ฉันไม่ชอบอาหารทะเล

I dislike to walk to school. ฉันไม่ชอบเดินไปโรงเรียน

I dislike dogs. ฉันไม่ชอบสุนัข

นอกจากนั้น ยังมีสำนวนที่มักใช้ในการแสดงความรู้สึกพอใจและไม่พอใจอีกหลายสำนวน เช่น

That's great! ยอดเยี่ยมจริง ๆ

That is bad. แย่จริง

How wonderful! วิเศษมาก

How awful! แย่มาก

I am so pleased to hear that. ฉันดีใจที่ได้ทราบเรื่องนี้

I am afraid I don't like it. ฉันคิดว่าฉันไม่ชอบ

I love it. / I enjoy it. / I like it. ฉันชอบมัน

I am disappointed to see that. ฉันผิดหวังที่เห็นเช่นนั้น