เทอราโนดอน

เทอราโนดอน 

เทอราโนดอนไม่ใช่นกยักษ์ แต่เป็นสัตว์เลื้อยคลายบินได้ที่ได้รับความนิยม และเป็นที่รู้จักสูงสุดในหมู่เด็กๆ หรือผู้ที่ชื่นชอบไดโนเสาร์ในฐานะของจ้าวเวหาแห่งยุคครีเทเชียส เทอราโนดอน แม้จะไม่ได้มีขนาดใหญ่ที่สุดในกลุ่มแต่ก็ใหญ่กว่า 7 เมตรเมื่อกางปีกแล้ว ลักษณะเด่นของมันคือ หงอนยาวยื่นออกไปด้านหลังของศีรษะ ทำให้เมื่อนึกถึงไดโนเสาร์ก็มักจะมีภาพจำของเทอราโนดอนขึ้นมาทุกครั้ง 

น้ำหนักที่ต่ำสุดคือ 20 กิโลกรัม สูงสุดที่ 93 กิโลกรัม ในบทวิจารณ์ขนาดของเทอโรซอร์ที่ตีพิมพ์เมื่อปี 2010

ความยาวของหางประมาณ 3.5% ขนาดคล้ายกับขนาดปีก หรืออาจจะยาว 25 ซม. (9.8 นิ้ว) ในทิแรโนดอนเพศผู้ที่ใหญ่ที่สุด

กะโหลก และจะงอยปาก

กะโหลก และจะงอยปากของตัวอย่าง AMNH 7515

ไม่เหมือนกับเทอโรซอร์รุ่นก่อนเช่น แรมโฟริงคัส และเทอโรแด็คทิล, ทิแรโนดอนไม่มีฟันที่จะงอยปากคล้ายกับนก

การบิน

โครงกระดูกของ P. longiceps เพศผู้ที่กำลังจะออกตัวบิน

รูปร่างปีกของทิแรโนดอนได้บ่งบอกว่ามันบินค่อนข้างเหมือนกับนกอัลบาทรอสในปัจจุบัน

เหมือนกับเทอโรซอร์ ทิแรโนดอนอาจจะบินโดยการยืน สี่ขา แล้วใช้แขนของมันกระพือปีก ให้ตัวเองลอยไปในอากาศ

การเดิน

โครงกระดูกของ P. longiceps อยู่ในแบบการเดินสี่ขา

ตอนนี้ยังคงเป็นข้อถกเถียงว่ามันเดินสองขา หรือสี่ขา วันนี้นักบรรพชีวินเทอโรซอร์ส่วนใหญ่เห็นด้วยว่าเทอโรซอร์เป็นสัตว์เดินสี่ขา ต้องขอบคุณอย่างมาก สำหรับผู้ค้นพบทางเดินของเทอโรซอร์

อาหาร

อาหารของทิแรโนดอนที่รู้กันส่วนใหญ่คือปลา เนื่องจากได้เจอฟอสซิลปลาในท้องทิแรโนดอน และฟอสซิลปลาระหว่างปากของทิแรโนดอนอีกตัว