Embedded Files
31 mei 2011
Ondanks dat we vandaag een rustdag hebben blijven we toch niet te lang in bed liggen. Bij het ontbijt ontmoeten we weer Frank en Michael. Zij zijn klaar voor vertrek. Ze lopen vandaag 12 km en hebben besloten de oorspronkelijke route niet meer te volgen. We zullen ze dus niet meer zien, want hun verblijf hier zit er op. Ze gaan deze week weer naar huis. We nemen afscheid van twee sympathieke mede-wandelaars.
Na het ontbijt doet Tiny eerst de was, wat wel nodig is na dat natte avontuur van gisteren. De droogrek die op het dakterras staat komt goed van pas.
Het is markt in Sansepolcro, de straten in de historische binnenstad staan vol met kraampjes en het is gezellig druk.
We bezoeken de kathedraal San Giovanni Evangelista, een grote kerk met veel schilderijen. Naast de kerk ligt een bidgalerij met eeuwenoude fresco’s.
Verder is er in een nabij gelegen gebouw ook een tentoonstelling over Italiaans ijs. En Italianen zijn dol op “gelato”. De ijszaken hebben een groot assortiment, zoals we in Nederland nog nooit gezien hebben, van de standaard vanille tot diverse fruitsoorten zoals amarone met kersen. En natuurlijk zijn niet alleen Italianen gek op ijs!
Ook wordt, zoals iedereen weet, koffie maken en schenken in Italië ook als een kunst gezien. Dus trakteren wij onszelf deze ochtend ook op koffie bij een specialiteitenzaak, midden tussen de kraampjes in een smalle straat. Terwijl we hier lekker zitten bewonderen wij het spel dat zich voor ons afspeelt: dames, vaak nog meisjes, die in gewaagde moderne mode al heupdraaiend de macho-boys het hoofd dol maken. Prachtig. Communiceren gaat tussen Italianen een stuk luidruchtiger dan bij ons. Dat is wel wennen. En wat die moderne mode betreft, die komt toch grotendeels uit Italië. Milaan is immers naast Parijs een belangrijke modestad.
Verder slenterend komen we langs een kleine fotozaak. Hier hangen foto’s op van kinderen die de 1e H. Communie gedaan hebben. Allemaal hetzelfde gekleed, en in plaats van een normaal kruis dragen ze een Tau-kruis. Ja, we zijn in de streek van Franciscus en die zullen we de komende week ongetwijfeld nog vaak tegen komen. ’s Middags is het weer rustiger in de stad.
Wij kijken vanuit ons kamertje neer op het centrum. We zitten best hoog. Het zijn 66 treden in onze herberg die we op moeten om bij ons kamertje te komen. Angelica en Beatrix gaven ons gisteravond een tip om uit te gaan eten. Restaurant Enoteca Dei Sensi.
Het restaurant heeft een grote voorraad wijn. De flessen staan aan beide lange muren tot aan het plafond. Beide wanden helemaal vol. En de kok is een beetje een apart type. Veel jongeren, vooral dames, komen hier iets drinken en eten een kleinigheid dat gratis is. En de kok vindt dat prima, hij maakt een praatje met de dames, en geeft ze een schouderklopje of een tik op hun………….juist ja. Ook spel? Menige politicus heeft daarvoor het veld moeten ruimen!
De kok bereidt de maaltijden in een hoek van het restaurant. Je kunt er gewoon bij gaan staan. Uiteraard adviseert hij graag bij de keuze van de wijn. En ook al kies je diegene die hoog tegen het plafond staat: geen probleem. Hij heeft een speciale stok waarmee hij zonder problemen de fles uit het rek kan nemen.
Page updated
Google Sites
Report abuse