Pietralunga - Casamorcia

4 juni 2011

We worden al vroeg wakker door het geklop op deuren. Waarschijnlijk gaat de groep wandelaars die gisteren nog binnen kwamen al vroeg op pad. We staan om 06:15 u op, we zijn immers toch al wakker. Zo zijn we al voor 08:00 u alweer onderweg voor een redelijk lange etappe.

Als we een half uur op pad zijn hebben we al een aardig stuk geklommen.

Vanaf de helling waar we staan kunnen we nog een laatste blik op het leuke en oude Pietralunga werpen. Dan gaan we verder en na zo’n 2 km bevinden we ons op een asfaltweg en passeren een voormalige benedictijnse abdij.

Het pand is waarschijnlijk gerestaureerd, want het ziet er goed uit. Misschien is het wel in gebruik als congrescentrum of iets dergelijks. Ofschoon je dat hier niet verwacht.

We lopen over de asfaltweg naar beneden. Bij een viersprong gaan we naar links over een witte weg die weer omhoog loopt. We passeren weer enkele boerderijen en komen ook voorbij een kleine vijver. Inmiddels dalen we weer; de witte weg wordt een bospad met keien. Dat is niet ons favoriete terrein.

Dat laatste stuk is gelukkig niet zo lang, het pad komt uit op een verharde weg waar we even later bij een verlaten huis in de schaduw pauzeren.

We maken wat grappen over het TV-programma van omroep MAX over huizen kopen in het buitenland. Is hier iets voor ons? Wonen in een mooi landschap en genieten van de rust, wat kan een mens zich nog meer wensen?

Van het zonnetje genieten, ja, daar kan Tiny zich wel iets bij voorstellen!

We volgen nu de Via Francigena de San Francesco. Deze route is goed aangegeven, zo kunnen we wel stellen.

Ook de rest van de etappe van vandaag volgen wij deze route, die een variant is van de Via Francigena ( die in Canterbury in Engeland begint!). Het is inmiddels warm, en in de volle zon zelfs heet. Een klein zuchtje wind dat af en toe onze hoofden streelt doet goed.

Aan onze rechterkant hebben we een schitterend panorama, alsof er een levensgroot schilderij hangt. Het is stil, eigenlijk wel logisch, want de zon doet vandaag extra zijn best om moeder aarde te verwarmen. Van ons mag het wel iets minder.

Af en toe “gekken” we wat onder het wandelen.

Rechts doemt een dal voor ons op. Na nog 2 uur onder de tergende zon gelopen te hebben komen we om 14:30 u aan bij het eindpunt van vandaag: Casamorcia. In de straten van dit kleine stadje komen we langs een beeldje van de patroonheilige van Gubbio, de Hl. Ubaldo. We moeten glimlachen als we er langs lopen, het is een raar beeldje. Even later bereiken we Albergo Emma, waar we overnachten.

Angelica en Beatrix arriveren 2 uur later, maar zij moesten ook iets meer lopen omdat ze in de agriturismo geslapen hebben afgelopen nacht. Vooral Angelica is zichtbaar vermoeid.

De albergo ligt langs een drukke weg. Het gebouw is al ouder en is niet zo geweldig. Nee, uitnodigend is het niet. In de bar van het hotel zitten voornamelijk oudere mannen, die ons aankijken met een blik als of ze nog nooit buitenlandse wandelaars gezien hebben. Tiny voelt zich hier niet op haar gemak.

We gaan bij de bar Lo Zen del Gusto ijs eten. De eigenaar heet Marco en hij loopt met een groene hoofddoek rond. Een leuke en ook vriendelijke man.

Later op de avond regent het, met enkele donderslagen. Tiny heeft dus zo haar twijfels of de was wel droogt.

Omdat Marco zo aardig was en zijn zaak er netjes uit zag gaan we ’s avonds bij hem pasta eten. Dat waardeert hij wel.

Lees verder Casamorcia - Gubbio