Bocca Serriola - Pietralunga

3 juni 2011

We ontbijten in de bar. Angelica en Beatrix, die hier in een bovenkamer overnacht hebben, schuiven ook aan. Zo rond 08:30 u vertrekken we over een veldweg richting Montemaggiore. Het is een breed pad langs een helling, dat “gemakkelijk loopt”.

Na zo’n 3½ km verlaten we bij een oud kapelletje de gemarkeerde route van de Sentiero Italia. Ons pad gaat omlaag via het erf van een boerderij naar een meertje annex forellenkwekerij.

We lopen nu op vlak terrein over een rustige weg. Als we ruim 2 km verder over een brug gaan nemen we pauze bij een oud “kampgebouw”, hier staan banken en tafels.

Tot nu toe verliep onze etappe voorspoedig, maar als we onze tocht vervolgen blijkt dat er ons toch nog iets te wachten staat. Het gaat bergop, maar gelukkig niet zo steil.

We passeren een kapelletje en ontmoeten weer een kleine ree, die na een paar seconden snel de benen neemt. Daarna passeren we een vervallen Umbrische boerderij. Best een groot gebouw, waarin vroeger het vee beneden verbleef en de mensen via een buitentrap in het bovenverblijf kwamen. We hebben weer mooie uitzichten links en rechts van ons. Een kwartier later lopen we langs een nog bewoonde boerderij, met een hond die ons lelijk aankijkt. We komen op een asfaltweg die ons naar Podere Nuovo leidt.

Dit betekent nieuwe boerderij. Maar als we hier na 3 km aankomen blijkt het een ruïne te zijn. Misschien moet men de naam wel aanpassen.

Bij Podere Nuovo volgen we de weg naar links; 10 minuten later staan we bij een nis, nauwelijks te zien omdat hij overwoekerd is door klimplanten en omgeven door struiken. Hier moeten we de afslag naar rechts nemen. Bij het bruggetje dat over een beek gaat eten we onze laatste proviand voor vandaag op. Dan gaan we weer verder over een breed pad geleidelijk omhoog. We blijven dit pad volgen en komen langs agriturismo La Cerqua. Een mooi complex, met een mooi zwembad. We zien veel bezoekers. Angelica en Beatrix hebben hier voor de komende nacht een kamer gereserveerd. Wij lopen door naar Pietralunga waar we 3 kwartier later aankomen.

Het stadje ligt mooi tegen een glooiende berghelling, wat voor ons betekent dat er nog een inspanning geleverd moet worden. Via een aantal stenen trappen en enkele hellingen staan we opeens voor een oude middeleeuwse poort, de Porta del Cassino.

Via deze poort lopen we het historische centrum van Pietralunga binnen, smalle steegjes en oude gerestaureerde gebouwen. Ziet er gezellig uit.

Al gauw vinden we ons overnachtingsadres: hotel Tinca. Het ziet er prima en netjes uit. Via een lift aan de buitenkant van het gebouw komen we op de verdieping van onze kamer. Nadat we ons gewassen hebben gaan we ergens iets drinken. Bij het verlaten van het hotel zien we dat er nog meer wandelaars arriveren. Als we op een terras zitten merken we dat het happy hour is, wat betekent dat we gratis hapjes bij de drank krijgen zoals pizza-stukjes, kleine stengels met ham en deeghapjes.

In Pietralunga staat een rare 5-hoekige toren die in de zevende eeuw gebouwd is, in de periode dat de Longobarden een groot deel van Italië veroverd hadden. Men is een feesttent op een plein aan het bouwen. Misschien is er vanavond iets te vieren. Maar het opzetten van die tent gaat niet al te snel, zoals overal staan er meer toezichthouders dan werkers.

Als we op het plein zitten arriveert een tuf-tuf ( zo’n driewieler) met een barbecue, en meteen erachteraan een auto met hout. Maar er gebeurt verder niets.

Als we ’s avonds vlak bij het plein gaan eten is er veel volk op de been, ook kinderen. Maar geen feest……

Lees verder Pietralunga - Casamorcia