Φεγγάρια

Εύχομαι να μην ήξερα

ότι τα μάτια μοιάζουν με φεγγάρια,

γιατί τότε δε θα ψιθύριζα στη μέρα

ότι βλέπω φως μόνο τα βράδια.

Εύχομαι να μην ήξερα

ότι τα ανθρώπινα δάκρυα

που φαντάζουν στο μάγουλο ως χάδια,

ραγίζουν τη ψυχή σαν εύθραυστα μάρμαρα.

Και έτσι απ’ τα πολλά σπασμένα αγάλματα

οι άνθρωποι αποφάσισαν να αλλάξουν μάτια

αναζητώντας άλλα ψυχρά και οργισμένα

για να κάνουν τη ψυχή τους τσιμεντένια.

Πήγα κι εγώ λοιπόν σε μαγαζί με μεταχειρισμένα

για να αλλάξω δυο μάτια από δάκρυα πνιγμένα.

Άρχισα να ψάχνω. Ήταν όλα συνηθισμένα

μισοσβησμένα από ζωή και πληγωμένα .

Μου πρότειναν άλλα: χάρτινα ή γερασμένα

τα πρώτα τα ’σκισα, τα άλλα ήταν σαπισμένα.

Συνέχισα να ψάχνω. Ήταν όλα συνηθισμένα

μισοσβησμένα από ζωή και πληγωμένα.

Δεν άλλαξα τα μάτια με μεταχειρισμένα άστρα

κράτησα τα δικά μου τα φεγγάρια.

Δυο μάτια άδεια σαν πρόχειρα στιχάκια

συγκριτικά με του απείρου τα απομεινάρια

(Αλλά)Ζω με τα δικά μου μάτια.