Als verzamelaar van gebonden Havanken (havankgebonden.nl) veroorloof ik mij af en toe uitstapjes in de afdeling ‘varia’. Toen vorig jaar op Marktplaats sigarenbandjes met de tekst ‘HAVANK’ werden aangeboden, kwam de kleine jongen in mij weer even aan de oppervlakte. Ik zocht en vond het album terug waarin die kleine jongen de sigarenbandjes had geplakt die hij van zijn grootvader had gekregen. Mijn grootvader, die zijn kostbare longen met al die sigaren grondig de vernieling in had geholpen. Oude namen riepen dierbare herinneringen op: Elisabeth Bas, Henri Wintermans, Willem II… Maar mijn grootvader had kennelijk nooit sigaren met HAVANK-bandjes gerookt.

Voor een habbekrats verwierf ik de bandjes. De verzendkosten waren hoger dan de prijs van de beide kleurige strookjes papier. Eentje goud met rood en eentje goud met blauw , HAVANK in witte hoofdletters. Ze waren kleiner dan ik had verwacht en ongetwijfeld exemplaren uit een serie bandjes met schrijvers. Zoals ik ook bandjes had met mooie plaatjes van zeldzame vlinders, met bijzondere gebouwen en met afbeeldingen van beroemde voetballers. Leuk dat onze Havank ooit geëerd was met een sigarenbandje! Jammer was het wel dat het op deze bandjes bleef bij een kale naamsvermelding, zonder portret.

Uit: De Schaduw contra de drie dartele doodgravers

Ook Anton van Duinkerken was een roker. Verschillende malen staat hij met een sigaret op de foto. Op een foto in ‘Ons Erfdeel’ trof ik hem aan met een imposante bolknak inclusief forse askegel. Helaas is niet te zien of het een HAVANK-sigaar was. Zou hij het merk gekend hebben? Was er sprake van een onbewuste beïnvloeding? Kende Hans van der Kallen het merk? Het zou kunnen, want hij woonde in Eindhoven in de tijd dat Van Kruijsdijk zijn HAVANK-rookwaar fabriceerde en op de – plaatselijke – markt bracht. Vragen, vragen…

Wel duidelijk is dat mijn arme HAVANK-sigarenbandjes geen enkele relatie hebben tot ‘onze’ Havank. Ze maken helemaal geen deel uit van een serie over schrijvers. Dat er geen portret van Havank op de bandjes staat, was natuurlijk al een veeg teken. Het had me aan het denken kunnen zetten. Ze blijven uiteraard in mijn verzameling en op de website, met de aantekening dat ze er eigenlijk helemaal niet in thuishoren. Het wordt misschien tijd om mijn site uit te breiden met een afdeling ‘curiosa’ of ‘rariteiten’.

Overigens was ‘onze’ Havank wel bekend bij de bescheiden Brabantse sigarendynastie: een van de zonen van de oude Van Kruijsdijk, de vader van mijn informante, was liefhebber van de Schaduw. Hij heeft altijd veel Havanken gelezen.

En Havank? Die is de sigaar!