Onderstaand artikel verscheen in 'Hoogst Merkwaardig', het periodiek van de Havankstichting Mateor. (Jaargang 18, nummer 1, mei 2012)
Een echte boekenverzamelaar is een Pietje Precies. Elke nieuwe aanwinst bestudeert hij nauwgezet op beschadigingen, vlekken en vlekjes, reparaties met papieren strookjes of plakband. Omdat bijna elke aanwinst toch maar mooi een volgende stap is in de Lange Mars naar de vervolmaking van de Verzameling, en omdat de boeken vaak op leeftijd zijn vergeeft hij vorige eigenaren veel (behalve dan dat plakband misschien).
Verzamelaars van gebonden Havanken met stofomslag zijn in het voordeel. Zij kunnen hun nieuwste topstuk onmiddellijk na de aanschaf opzoeken en aankruisen in de onvolprezen bibliografie van Kees Aarts en vervolgens nagaan hoeveel delen ze nog moeten.Kees Aarts heeft hen een hoop werk uit handen genomen. Daarna volgt – voor mij – nog het fotograferen van het nieuwe boek, de foto’s op Picasaweb (niet meer online) plaatsen, het om het stofomslag vouwen van transparant cellofaan (vanzelfsprekend zonder plakband of lijm), daar een stickertje met nummer en jaartal op plakken en het op het plankje ‘aanwinsten’ te plaatsen.
Toch stuiten we soms op onverwachte varianten. En het is weer eens zo ver! Dit keer moet ik het hebben over Lijk halfstok. In mijn bezit bevonden zich reeds de beide delen, het ene met blauwe en het andere met paarse opdruk op de beige kartonnen platten, beide met de onverdroten voortdravende ‘S’, die met de krul van zijn paraplu een boefachtig sujet krachtig bij de hals grijpt. Een raar meesterwerkje van Tanner. De kartonnen platten van de band zijn beplakt met deftig gemarmerd beige papier, waar de blauwe, dan wel paarse opdruk mooi op uitkomt. Aarts noemt ze in zijn bibliografie ‘band a’ en ‘band b’, met ‘stofomslag a’.
Sinds kort mag ik mij de rechtmatige eigenaar noemen van de uitgave met de illustratie van Dick Bruna op de voorkant, ‘stofomslag b’. Een illustratie die zonder aarzeling of overgang prachtig via de rug doorloopt tot op de achterkant van het boek. Een ontwerp dat mijn verzameling lang moest missen. Weer een stapje in de eerder genoemde Lange Mars! Na aanschaf moesten wij natuurlijk wel weten of de uitgever de band had voorzien van blauw of paars, en of hij ons weer verwend had met mooi gemarmerde beige platten.
De uitslag was, wat het eerste betreft in een oogopslag bekend: paars! Alleen, er kon kennelijk geen gemarmerd papier meer af. Het is geheel effen, nauwelijks beige te noemen, een beetje dunnetjes bedrukt en doet een beetje goedkoop aan. En dat staat niet in de bibliografie van Aarts! Zou hier systeem in zitten, of deden ze maar wat, daar op de drukkerij? Is hier sprake van een fundamenteel andere ‘band c’, of was het gemarmerde papier gewoon even op en trokken ze daar op de drukkerij een rol van de plank die in ieder geval een beetje beige was? Zodat ze eerst weer even verder konden? Bestelden ze gauw wat gemarmerd beige bij en gingen ze daar een paar dagen later weer mee aan de gang?
Hoe dan ook, het is een prachtig boek; het staat mooi op het plankje nieuwe exemplaren en ik zal er nog jaren lol van hebben.