Genomen vanaf: http://www.iskcontimes.com/archive/Understanding-the-value-of-human-life

De waarde van het menselijk leven begrijpen

Door:

Chanchalapathi Dasa, Bangalore citerend uit Zijn Goddelijke Genade A.C. Bhaktivedanta Svami Srila Prabhupada's Srimad Bhagavatam Canto 1 - Hoofdstuk 18

VERS 47

apāpeṣu sva-bhṛtyeṣu

bālenāpakva-buddhinā

pāpaṁ kṛtaṁ tad bhagavān

sarvātmā kṣantum arhati

VERTALING

Toen bad de rishi tot de alles doordringende Persoonlijkheid van God om gratie te verlenen aan zijn onvolwassen jongen, die geen intelligentie had en die de grote zonde beging van het vervloeken van een persoon die volledig vrij was van alle zonden, die ondergeschikt was en die het verdiende beschermd te worden.

COMMENTAAR

Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen actie, zowel vroom als zondig. Rishi Samika kon voorzien dat zijn zoon een grote zonde had begaan door Maharaja Parikshit te vervloeken, die het verdiende beschermd te worden door de brahmana's, want hij was een vrome heerser en volledig vrij van alle zonden omdat hij een eersteklas toegewijde van de Heer was. Wanneer een toegewijde van de Heer wordt beledigd, is het erg moeilijk om de reactie te overwinnen. De brahmana's, die aan het hoofd staan ​​van de sociale ordes, zijn bedoeld om hun ondergeschikten te beschermen en niet om ze te vervloeken. Er zijn gelegenheden dat een brahmana verwoed een ondergeschikte kshatriya of vaishya, enz., kan vervloeken, maar in het geval van Maharaja Parikshit waren er geen redenen, zoals al is uitgelegd. De dwaze jongen had het uit pure ijdelheid gedaan om een ​​brahmana's zoon te zijn, en daardoor raakte hij gestraft door de wet van God. De Heer vergeeft een persoon nooit die zijn zuivere toegewijde veroordeelt. Daarom had de dwaze Sringi, door een koning te vervloeken, niet alleen een zonde begaan, maar ook de grootste overtreding. Daarom kon de rishi voorzien dat alleen de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods zijn zoon kon redden van zijn zondige daad. Daarom bad hij rechtstreeks om vergeving van de Allerhoogste Heer, die als enige een ding ongedaan kan maken dat onmogelijk te veranderen is. De oproep was gedaan in de naam van een dwaze jongen die helemaal geen intelligentie had ontwikkeld.

In dit verband kan de vraag gesteld worden dat, aangezien het de wens van de Heer was dat Parikshit Maharaja in die ongemakkelijke positie gebracht zou worden zodat hij bevrijd zou worden van het materiële bestaan, waarom werd dan een zoon van een brahmana verantwoordelijk gesteld voor deze offensieve handeling? Het antwoord is dat de aanstootgevende daad alleen door een kind werd uitgevoerd, zodat hij gemakkelijk kon worden verontschuldigd, en dus werd het gebed van de vader aanvaard. Maar als de vraag gesteld wordt waarom de brahmana gemeenschap als geheel verantwoordelijk werd gehouden voor het toelaten van Kali in de wereldzaken, wordt het antwoord gegeven in de Varaha Purana dat de demonen die vijandig handelden ten opzichte van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods maar niet door de Heer werden gedood, in de families van brahmana's geboren mochten worden om te profiteren van de tijdperk van Kali. De barmhartige Heer gaf hun een kans om hun geboorten te laten plaatsvinden in de families van vrome brahmana's zodat ze konden evolueren naar de zaligheid. Maar in plaats van de goede gelegenheid gebruiken te maken, misbruikten de demonen, de brahmaanse cultuur omdat ze opgeblazen waren door ijdelheid om brahmana's te worden. Het typische voorbeeld is de zoon van Samika Rishi, en alle dwaze zonen van brahmana's worden hierbij gewaarschuwd niet zo dwaas te worden als Sringi en altijd op hun hoede te zijn voor de demonische eigenschappen die zij in hun vorige geboorten hadden. De dwaze jongen was natuurlijk verontschuldigd door de Heer, maar anderen, die misschien geen vader als Samika Rishi hebben, zullen in grote moeilijkheden komen als ze de voordelen van de geboorte in een brahmana-familie misbruiken.

*******

Hier zien we de reactie van Samika Rishi op de schaamteloze daad van zijn zoon in het vervloeken van Maharaj Parikshit. In deze verzen is een van de dingen die naar voren komen het gevoel van plicht dat Samika Rishi voelt. Hij analyseert wat zijn zoon heeft gedaan en zegt vervolgens, door de beëindiging van de monarchale regimes en het plunderen van de rijkdom van mensen door boeven en dieven, worden mensen gedood en gewond en dieren en vrouwen zullen worden ontvoerd en voor al deze zonden, zullen wij verantwoordelijk zijn.

Dus we zien deze brahmana's, het is niet dat ze altijd werden gerespecteerd, maar ze waren ook erg verantwoordelijk. In feite, zoals we het hebben over de verschillen tussen de mens en de dieren, hebben de mensen een ontwikkeld geweten en daarmee het verantwoordelijkheidsgevoel. Maar dat gevoel van verantwoordelijkheid hangt ook af van de spirituele verlichting van de ziel. De ziel is zijn ware aard vergeten en is in een diepe slaap gegaan en Krishna-bewustzijn is een proces dat de ziel wakker maakt. Hoe meer we ontwaakt zijn, hoe meer we het gevoel van spirituele verantwoordelijkheid zullen hebben.

Soms blijven toegewijden een tijdje in de tempel en dan gebeurt er iets verbijsterends en dan gaan ze weg. Er zijn andere toegewijden die moeilijkheden doormaken in het leven, maar nooit hun gevoel van spirituele verantwoordelijkheid opgeven. Er zijn gevallen waarin toegewijden lid worden van de tempel, de ouders erg overstuur raken en hun zoon met geweld wegnemen en drugs toedienen, om ze te laten veranderen en sommige van deze medicijnen zijn erg krachtig, ze slapen een paar dagen en dan worden ze langzaam wakker en waarbij ze hem verschillende soorten behandelingen geven, denkend dat hun zoon gek geworden is. Maar dan zijn we een paar gevallen tegengekomen wanneer het effect van het medicijn verslijt en ze opnieuw opstaan en zeggen: ik wil een toegewijde zijn. Dat is omdat als de ziel eenmaal gewekt is, hij zich bewust zal worden van zijn spirituele verantwoordelijkheid. Terwijl toegewijden soms, wanneer er problemen in hun spirituele leven komen, hun spirituele verantwoordelijkheden heel gemakkelijk opgeven. Dit komt door de mate van gradatie van ontwaking van de ziel.

Dus de brahmana's, zij handelden met een enorm verantwoordelijkheidsgevoel dat erg belangrijk is. Wanneer iemand spiritueel verlicht is, begint hij zich te realiseren, ik heb geestelijke verantwoordelijkheden als een mens en ik moet er heel voorzichtig mee zijn. Dus de wijze hier is bezorgd over de beëindiging van het monarchale regime. Wat zal er met de samenleving gebeuren wanneer gekwalificeerde koningen de wereld niet regeren? We zien dit in de Kali yuga. Srila Prabhupada herinnert zich in 1942 dat er een grote hongersnood heerste in Bengalen en naar verluidt zijn ongeveer 3 miljoen mensen overleden. Er is een verschil tussen hongersnood en droogte. Droogte is een natuurlijke gebeurtenis, geen water, geen regen, geen voedsel. Hongersnood is te wijten aan een politieke reden, er is geen toegang tot voedselgranen en mensen sterven. In veel gevallen herinnerde Prabhupada zich wat hij in Calcutta had gezien, er waren veel lijken en mensen gingen dood. Het was simpelweg omdat in die tijd de voedselkorrels vanuit India naar andere plaatsen waren verscheept vanwege het besluit van de toenmalige premier, Winston Churchill in Engeland. Vanwege een politieke reden en toen gaven ze een stimulans, als je toetreedt tot het leger, dan zul je eten hebben. Ze wilden het leger bouwen en in de wereldoorlogen vechten.

Ik las een artikel over de Bengaalse hongersnood en er staat dat toen een telegram Winston Churchill bereikte dat mensen in India sterven, voedselgranen dringend moeten worden vrijgegeven. Hij zei dat de bruinhuidige mensen het niet verdienen omdat ze zich als konijnen te reproduceren. Zie eens, hoe wanneer iemand vurig wordt door macht en hebzucht, hoe ze zo wreed worden. Dus de brahmana's waren bezorgd dat wanneer gekwalificeerde koningen deze wereld niet regeren, wat gebeurt er dan? Dat gevoel van spirituele verantwoordelijkheid dat er is voor de koning wordt genegeerd.

En Srila Prabhupada gebruikt hier een zeer interessante uitdrukking. De brahmanagemeenschap als geheel werd verantwoordelijk gemaakt voor het toelaten van Kali tot de wereldaangelegenheden. Vandaag zien we de invloed van Kali yuga in de wereldaangelegenheden, een overwicht van invloed van Kali, onwetendheid in de menselijke samenleving, vooral van de heersers - over spirituele waarden.

Er was een tijd, toen Srila Prabhupada op een ochtendwandeling naast een grote golfbaan in Dallas liep; hij vroeg: wat is dit, wat gebeurt er? Toen legden de toegewijden uit, Srila Prabhupada, rijke mensen spelen dit spel. En toen vroeg hij, wat doen ze? Toen zeiden ze, Prabhupada, ze dragen een stok en ze slaan een bal, die een paar honderd meter verder gaat, en ze lopen naar die bal en slaan hem opnieuw, en lopen opnieuw en proberen uiteindelijk de bal in een gat te slaan. Toen hij dit hoorde werd Prabhupada erg ernstig, zijn stem veranderde, er viel een traan in zijn ogen. En hij zei, kijk eens hoe deze ouderen hun tijd verspillen door een klein balletje te slaan.

Je ziet het perspectief dat Srila Prabhupada in de hele activiteit zag, hoe mensen zo misleid zijn, in hun hoge leeftijd, in plaats van te weten wat er over een paar jaar met hen gaat gebeuren en zichzelf voor te bereiden, verspillen ze gewoon hun tijd in zulke activiteiten. In feite besteden ze tegenwoordig miljarden dollars aan verschillende spellen, stadions en wedstrijden tussen landen, Olympische spelen; het is een onderneming van miljarden dollars. Maar de wereld heeft het omarmd; ze kennen geen andere waarde in het leven. Je ziet de invloed van Kali in de wereldzaken; alle intelligente mensen van tegenwoordig denken dat - ja, dit is het juiste ding om te doen. Een of ander dwaas ding, achter een bal aan rennen, men weet niet wat de waarde van het menselijk leven is. Wat het menselijk leven ons kan geven, het kan de ultieme problemen van leven, dood, ouderdom en ziekte oplossen en ons naar een platform van eeuwig leven brengen. Ze hebben geen verstand van al deze dingen. Dit is betreurenswaardig!

En dan nog een heel interessant ding in dit vers, zegt Srila Prabhupada -

apāpeṣu sva-bhṛtyeṣu

bālenāpakva-buddhinā

pāpaṁ kṛtaṁ

- hij zegt, oh, mijn lieve zoon, bala, omdat je onvolwassen bent, pāpaṁ kṛtaṁ, heb je een grote zonde begaan. Waarom? Deze koning die apāpeṣu is, een zondeloze koning en sva bhrtyesu. Het woord bhrtya betekent ondergeschikt. Ekala isvara krsna, ara saba bhrtya - verklaring van Chaitanya Mahaprabhu. Krishna alleen is de meester en iedereen is ondergeschikt. Dus apāpeṣu sva-bhṛtyeṣu - omdat van de koningen wordt verwacht dat zij ondergeschikt zijn aan de brahmana's. Dus de vader zegt, deze koning, hij is apāpeṣu, hij was zondeloos en sva bhrtyesu en hij is ondergeschikt aan de brahmana's. En zo'n koning, bālenāpakva-buddhinā pāpaṁ kṛtaṁ - je hebt een grote zonde begaan.

Srila Prabhupada legt in de vertaling uit dat de kshatriya's in het algemeen bedoeld zijn om iedereen te beschermen, maar brahmana's zijn bedoeld om de kshatriya's te beschermen; omdat ze ondergeschikt zijn aan de brahmana's. De brahmana's hadden het verantwoordelijkheidsgevoel dat we hebben om de kshatriya's te beschermen, niet fysiek, maar door goede begeleiding en richting te geven. Kshatriya's zijn dapper (moedig), isvara bhava, zij hebben dat gevoel van superioriteit; maar de andere kwaliteit van de kshatriyas is sva bhrtyesu - je wordt verondersteld ondergeschikt te blijven aan de brahmana's - omdat brahmana's verlichte mensen waren.

Dus je kunt hier zien hoe de brahmana's niet dachten dat we in een superieure positie waren, ze voelden zich verantwoordelijk dat we de kshatriya's met de juiste instructies moesten leiden. En mijn lieve zoon, je hebt hierin gefaald. En hier was een koning die - apapesu sva bhrtyesu - hij verdiende om door ons geleid te worden. Dit is hoe hij zijn zoon vermaant. Waarom ging Parikshit een mediterende wijze met een slang omhullen, waarom deed hij dat? De acharya's legden uit dat dit eenvoudigweg onder de inspiratie van de Heer lag. De Heer wilde zijn materiële bestaan beëindigen en hem terugbrengen naar de spirituele wereld.

Prabhupada heeft dat opnieuw geanalyseerd en hij zegt, waarom werd dan een zoon van een brahmana verantwoordelijk gesteld voor deze offensieve handeling? Het antwoord is dat de aanstootgevende daad werd uitgevoerd door een kind, zodat hij gemakkelijk kon worden verontschuldigd en aldus het gebed van de vader werd aanvaard. Hier zegt de vader - papam krtam - mijn lieve zoon, je hebt een papa gedaan, een zonde. tad bhagavan sarvatma ksantum arhati - alleen de Heer kan u gratie verlenen.

Maar als de vraag wordt gesteld waarom de brahmanagemeenschap als geheel verantwoordelijk werd gemaakt? Daarvoor citeert Srila Prabhupada uitleg van Varaha Purana, waarin staat dat, toen de Heer hier vijfduizend jaar geleden was, Hij verschillende demonen en demonische heersers doodde. Toen Hij in Vrindavan was, doodde Krishna Kamsa en al zijn duivelse metgezellen. Toen Hij naar Hastinapura en Dvaraka ging, regelde Hij de slag om Kurukshetra en alle demonische koningen stonden aan de kant van Duryodhana, daar versloeg Hij al die demonen. Maar toch waren er enkelen die ontsnapten en die demonen in Kali yuga kregen de kans om als brahmana's geboren te worden, een andere daad van genade van de Heer. Hopelijk zullen ze, wanneer zij in brahmana-familie worden geboren, verlicht worden. Omdat wanneer een yogi ook naar beneden valt, hij in een brahmana-familie wordt geboren, zodat hij ook een kans krijgt. Maar ze maakten geen gebruik van die kans en de brahmana's, eenvoudigweg uit ijdelheid, claimden hun positie van speciaal respect en eer zonder de nodige kwalificaties te hebben. Het is duidelijk te zien dat de brahmana's niet goed gekwalificeerd zijn met brahmanische kennis en dat ze gewoon ritualistische brahmana's zijn geworden en gewoon als anderen zijn die materiële verlangens nastreeft.

Prabhupada maakt nog een zeer interessante observatie. Het typische voorbeeld is de zoon van Samika Rishi en alle dwaze zonen van brahmana's worden hierbij gewaarschuwd niet zo dwaas te worden als Sringi en altijd alert te zijn op de demonische eigenschappen die zij hadden in hun vorige geboorten. Dus alle brahmana's die in brahmana gezinnen worden geboren, moeten voorzichtig zijn. Prabhupada waarschuwt - wees je ervan bewust dat je in je vorige geboorte al deze demonische eigenschappen had, wees zeer waakzaam in dit leven, wees niet trots. De dwaze jongen werd natuurlijk verontschuldigd door de Heer, maar anderen mochten geen vader hebben zoals Samika Rishi, ze zullen in grote moeilijkheden komen als ze de voordelen van de geboorte in een brahmana-familie misbruiken.

We zien dit soort verantwoordelijkheidsgevoel dat Srila Prabhupada presenteert uit deze verzen in de Bhagavatam en dit is wat heel bijzonder is aan Srila Prabhupada en zijn uitleg, altijd proberend om het doel van de Vedische cultuur te benadrukken, wat uiteindelijk is om de waarde te begrijpen van het menselijk leven en om terug te gaan naar God.