We hebben de provincies Gelderland en Overijssel doorkruist, op zoek naar de “kerkzonnewijzer van Wilp”. Kunnen we op basis van kerkzonnewijzers in de streek, een zonnewijzer reconstrueren die past bij een dorp als Wilp? Onder de vele kerken en kerkjes in deze twee provincies vinden we 24 prachtige kerkzonnewijzers. Opvallend is de eenvoud van deze instrumenten. We hebben ze in beeld gebracht en gecategoriseerd.
Maakte men in Wilp dan gebruik van het ‘Centrale- en buurkerken’-systeem? Hierbij wordt de klok gelijkgezet met de klok van de buren. Deze mogelijkheid hebben we onderzocht door boven in de toren te kijken naar buurkerken. De Lebuïnuskerk in Deventer kwam hier het meest voor in aanmerking. Met moderne middelen is het mogelijk gebleken om de tijd af te lezen van de Lebuïnustoren. Maar de hulpmiddelen zijn gewoonweg te modern. Met de veel minder geavanceerde verrekijkertjes van vroeger is deze mogelijkheid zo goed als uitgesloten, waardoor Wilp voor de tijdsbepaling toch meer op zichzelf aangewezen leek te zijn.
Niet onopgemerkt gebleven zijn de “vergeten” zonnewijzers. Tijdens onze speurtocht merkten we op dat een aantal zonnewijzers hun tijd doorbrengen in permanente schaduw, veroorzaakt door de bladertooi van grote bomen. Toch wel iets om rekening mee te houden! Dit bracht ons op het idee van een schaduw-index. Visueel hebben we hiermee de meest ideale plek voor een zonnewijzer aangetoond.
En hoe zit het nou eigenlijk met Lebuïnus? Wilp viert dan wel het 1250-jarig bestaan dat gebaseerd is op de komst van Lebuïnus in 765, maar wat is het verhaal hierachter? Wie is Lebuïnus en wat kwam hij hier doen. Eerdere publicaties van Dr. Dirk Otten geeft ons voldoende antwoord op deze vragen. We zien dat dat de historie van Wilp begint met een korte passage in eeuwenoude tekst: de Vita Sancti Liudgeri.