พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ทุกข์เกิดขึ้นได้ จากหลายสาเหตุ แต่รากเหง้าที่แท้จริง มาจากกิเลสตัณหา พาให้เป็นทุกข์ ฉะนั้น การเจริญใน ศีล ธรรม สมาธิ ปัญญา จะเป็นการดับกิเลสตัณหา เป็นยาดับความทุกข์
พระธรรมคำสอน ได้มาจากความจริงของชีวิต ความเป็นจริงก็ซ่อนอยู่ในตัวตน เมื่อเข้าใจชีวิต ก็เข้าใจในธรรม ไม่จำเป็น ต้องแสวงหาธรรมที่ไหน จงแสวงหาธรรมในตนเถิด เพราะจะเป็นธรรมที่นำตน ให้หลุดพ้นจากความทุกข์อย่างแท้จริง
การสำเร็จเป็นอาจารย์ทางธรรม ถ้าเกิดจากการศึกษา ท่องจำจากตำรา นำมาแสดง ย่อมมีโอกาสเข้าใจความหมายธรรม ผิดพลาดคลาดเคลื่อนไป การปฏิบัติตนให้เข้าใจ สำเร็จในธรรม จึงจะเป็นผู้รู้ แจ่มแจ้งในธรรม ไม่นำให้ศิษย์เดินหลงทาง
ตอนที่๑๑ ประโยชน์จากการเข้าพรรษา
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
การที่จะรับธรรมะ ศึกษาธรรมให้ได้ดี ต้องไม่มีอัตตาตัวตน ไม่ยึดติดในสิ่งที่เคยรู้มากาลก่อน ทำใจให้เป็นกลาง ศึกษาอย่างปล่อยวาง อ่านมาแล้ว ฟังมาแล้ว ให้ย่อยสลายธรรมะ พิจารณาธรรมให้เกิดปัญญา จึงจะรับธรรมะได้ อย่างไม่หนัก ไม่เหนื่อย เกิดประโยชน์อย่างแท้จริง
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนไม่มีจริง สิ่งที่เห็นเป็นเพียงสิ่งสมมุติ การทำความดี เพื่อจะได้รู้แจ้ง ตามความเป็นจริงของชีวิต จะได้ไม่ลุ่มหลง ยึดติด ในสิ่งสมมุติทั้งหลายเหล่านั้น จะได้ไม่ต้องเป็นทุกข์ในสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่๑๖ สงสัยในความเป็นพระยาธรรม
องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า อุบัติขึ้นมาในโลก ยุคละหนึ่งพระองค์ ดำรงคำสอนอยู่ห้าพันปี พอถึงกึ่งกลางพระศาสนา ก็จะมีพระยาธรรมิกราช ลงมาทำหน้าที่ประกาศคำสอน จะมีได้เพียงหนึ่งพระองค์เท่านั้น ที่สามารถเข้าเฝ้า และสื่อคำสอน เป็นองค์แทนของพระพุทธองค์
ตอนที่๑๗ ธรรมะที่แสดง ทำไมมีทั้งสูงและต่ำ
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๑๙ สิ่งที่ซ้อนอยู่ในสิ่งที่มี
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่๒๓ สิ่งที่ซ่อนอยู่ในสิ่งที่เห็น
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่๒๕ การให้ความสำคัญกับชีวิต
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่๖ สร้างบารมีร่วมกันอย่างไรไม่ให้แตกแยก
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่๕ สิ่งใดที่จะได้พบเมื่อสร้างบารมี ***
เมื่อมีสิ่งนี้เกิดขึ้น สิ่งนี้จึงเกิดขึ้นมา เมื่อการสร้างบารมี จึงมีการทดสอบบารมี เกิดขึ้นมา เป็นของคู่กัน สิ่งที่จะเข้ามา คือหนี้กรรมเก่าที่เคยกระทำมา กับกิเลส ตัณหาใด ที่ยังสอบไม่ผ่าน จะได้พานพบ เมื่อมีการสร้างบารมี
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่๑ กายและจิตเป็นแก้วสารพัดนึก ***
จิตนึกคิดสิ่งใด อยากเป็นอะไร กายทำตาม กรรมนั้นจะเป็นตัวกำหนด ให้เป็นไป ในสิ่งที่คิด ในสิ่งที่ทำ ฉะนั้น กายและจิต จึงเป็นได้ทุกอย่าง เปรียบเป็นเช่นแก้วสารพัดนึก ตามการกระทำของตน
ตอนที่๒ ชีวิตจะเป็นสุขได้เพราะอะไร
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๒๖ ทางเดินชีวิตดูมืดมิดมืดมน
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
การเดินทางแสวงหาความจริง ถ้าไปด้วยกิเลส ตัณหาเป็นผู้นำ ย่อมนำพาดวงจิต ไปสู่หนทางที่มืดมน การเดินทางศีล ธรรม สมาธิ ปัญญา จึงจะทำให้ชีวิตมีแสงสว่าง ออกจากความมืดมน
ตอนที่ ๒๗ สิ่งที่บันทึกไว้กับความเป็นจริง
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๒๘ ทำดีแต่เจอกับสิ่งไม่ดี
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๒๙ ความเหมือนกับความแตกต่าง
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๓๐ ความทุกข์ทางกายและจิตใจ
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๓๒ พ่อแม่ติดสุรา ติดการพนัน
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๓๓ การได้มาเกิดในครอบครัวเดียวกัน
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๓๔ คำสอนในวันแม่แห่งชาติ ๒๕๕๙
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๔๑ ธรรมชาติก็เป็นเช่นนั้น
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๔๔ คนจะรู้จะเห็นไม่แตกต่าง
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๔๘ การที่จะเป็นพระยาธรรม
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๕๒ สว่างทั้งกลางวันกลางคืน
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๕๓ ทุกข์หยาบทุกข์ละเอียด
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๖๓ ความสุขชาวโลกและชาวธรรม
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๖๗ จะดับกิเลสได้เมื่อไหร่
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๗๑ เสียงธรรมที่นำมาเผยแผ่
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
พระยาธรรมิกราช พุทธโอวาทกึ่งพุทธกาล
ตอนที่ ๗๖ ธรรมะนอกคัมภีร์ *****
ธรรมะมาจากไหน คัมภีร์เกิดมาจากอะไร ธรรมะเกิดจากการประพฤติปฏิบัติ จนเข้าใจเส้นทางการหลุดพ้น ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งภายหลัง มีพระอรหันต์ได้สำเร็จตาม จึงได้นำมาบันทึกไว้เป็นคัมภีร์ เป็นพระไตรปิฎกในพุทธศาสนา ฉะนั้น ธรรมะจึงไม่ได้มี เฉพาะในคัมภีร์ ธรรมะมีอีกมากมาย ที่ยังไม่ได้บันทึกไว้ในตำรา ที่ได้จากการปฏิบัติมา
ชอบใส่ชุดขาว เข้าวัดปฏิบัติธรรม นั่งกรรมฐาน ชอบสวดมนต์ มีคนเขาหาว่าบ้า แล้วคนบ้ามันเป็นอย่างไร คนบ้าคือคนไม่มีสติ ตกเป็นทาสของกิเลส ตัณหา ลุ่มหลงในสิ่งสมมุติ จนไม่ยอมรับความเป็นจริง ในความเป็นไปของธรรมชาติ ไม่ยอมปล่อยวาง จึงเร่าร้อนเป็นทุกข์อยู่เสมอ จึงจะเป็นคนบ้าอย่างแท้จริง
การทำทานไม่ว่าจะทำมากหรือน้อย ย่อมมีผลต่อชีวิต ให้ได้รับผลในสิ่งที่ดี ไม่ว่าจะมีใครเห็นหรือไม่ก็ตาม ความดีก็จะเกิดขึ้นต่อเราเอง ทำให้ถอดถอนความลุ่มหลง ความโลภในข้าวของ จึงละแก่การเบียดเบียนผู้อื่นได้ จึงเป็นปัจจัยสำคัญของผู้ต้องการละกิเลสตัณหา ที่ปรารถนาหลุดพ้นเข้าสู่พระนิพพาน
เราคือจิต ร่างกายคือสิ่งที่หยิบยืมมา เพื่อสั่งสมความดีให้กับเรา มีหลายคนทีเดียว ที่หลงในร่างกาย หลงในโลก หลงในของปลอม ขวนขวายในสิ่งที่นำไปไม่ได้ จึงเสียเวลาเปล่า ไม่ได้อะไรกลับไป จงรู้ตื่น สร้างความดีให้กับตนเถิด ก่อนที่จะหมดเวลา
ตอนที่ ๘๙ เปลี่ยนสายธรรมใหม่*****
การเดินทางเพื่อให้ถึงซึ่งจุดหมาย บางครั้งต้องขึ้นรถ บางครั้งต้องลงเรือ ต่อรถไฟ จะมัวยึดติด ลุ่มหลงกับอะไร คงไปไม่ได้ ไปไม่ถึง ซึ่งที่สุดของความดี