ข้อสงสัยของพระยาธรรม จิตโปร่งโล่งสบาย มีกระแสของกาย กระทบจิตให้หนัก ให้ร้อน จึงทูลขอพระพุทธองค์ ชี้ทางให้แสงสว่างให้รู้เข้าใจ ในสภาวธรรมของกาย
ผู้ที่มีดวงจิตเดินทางมาถึง การเห็นแจ้งตามความเป็นจริง ในสิ่งสมมุติ แต่ทำไมยังทุกข์อยู่ ในบางเวลา ขอพระพุทธองค์ช่วยชี้ทาง ให้แสงสว่างแก่พระยาธรรม ให้ได้เข้าใจตามความเป็นจริง
...ตอนที่ ๔๗ ความดีอย่างแท้จริง
ตั้งใจจะทำอะไรสักอย่างที่เป็นความดี แต่มีคนเห็นต่าง จะทำอย่างไร จะรู้ว่าความคิดเห็นใดที่ถูกต้อง เป็นความดีที่แท้จริง พระยาธรรมสงสัย จึงทูลขอพระพุทธองค์ ทรงแสดงธรรมให้ได้รับฟังกัน
...ตอนที่ ๔๖ พุทธโอวาทในวันเบิกเนตร
เช้าของวันเบิกพระเนตร พระพุทธเจ้าใหญ่ศรีเชียงของ พระยาธรรมิกราชได้เข้าเฝ้า ทูลขอฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า เกี่ยวกับสภาวธรรมของงานบุญใหญ่ในครั้งนี้ พระพุทธองค์ท่านจะทรงโปรดแสดงธรรมเช่นใด ขอเชิญท่านทั้งหลายติดตามรับฟัง
...ตอนที่ ๔๕ ดินแดนพระพุทธภูมิ
สถานที่ประสูติ ตรัสรู้ หมุนธรรมจักร ปรินิพพาน สถานที่มีพลังพุทธบารมี เหตุใดยังมีความทุกข์ยากลำบาก ขอพระพุทธองค์แสดงธรรมชี้ทางให้แสงสว่าง ให้ได้รู้ตามความเป็นจริง
... ตอนที่ ๔๔ กำลังฝึกถึงแค่ความว่าง
ฝึกมาถึงแค่ความว่าง จึงคิดว่าทุกอย่างไม่มี อนัตตาอยู่แล้ว ไม่ต้องทำอะไร ตายไปสู่นิพพานพรหม พ้นทุกข์ยังไม่ได้ หมดกำลังฌานก็กลับมาทุกข์ใหม่ เป็นสิ่งที่พระยาธรรมสงสัย ทูลขอฟังธรรมจากพุทธองค์
สิ่งใดเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ที่เราทั้งหลายควรทำเป็นอันดับแรก เพื่อให้มีชีวิตที่ดี เป็นสิ่งที่พระยาธรรมทูลถามต่อพระพุทธองค์ ให้ท่านทรงชี้บอกทาง
...ตอนที่ ๔๒ สภาวธรรมของจิตที่รู้ตื่น
พระยาธรรมิกราชเกิดสภาวธรรมในจิตใจ เห็นสิ่งใด รู้สิ่งใด ก็เห็นอยู่ รู้อยู่ สักว่ารู้ สักว่าเห็น แต่จิตไม่หวั่นไหว ไม่เคลื่อนตาม เหตุที่เป็นไป พระยาธรรมสงสัย จึงทูลขอฟังธรรมจากพระพุทธองค์
กฎของธรรมชาติ ร่างกายเกิดขึ้นมาแล้ว ต้องเจ็บ ต้องแก่ เหี่ยวเฉาแล้วตายไป ถึงไม่มีใครมาทำอะไร มันก็เป็นเช่นนั้นเอง วันนี้ลองมาฟังธรรม เกี่ยวกับความเป็นธรรมดา ที่พระยาธรรมทูลขอฟังธรรมจากพระพุทธองค์(18.35)
...ตอนที่ ๔๐ ราคะมีมากที่หญิงหรือชาย
หญิงชายมีสรีระร่างกายที่ต่างกัน กิเลสตัณหาราคะนั้น มีมากน้อย หรือไม่ต่างกัน พระยาธรรมิกราชสงสัย จึงได้ทูลถามต่อพระพุทธองค์
การจะข้ามผ่านเชื้อราคะ ต้องทำเช่นใด พอถึงบทต้องสอบกับเชื้อนี้ทีไร เห็นตกม้าตายเกือบทุกราย พระยาธรรมิกราชสงสัย ทูลขอพระพุทธองค์ทรงชี้ทาง
...ตอนที่ ๓๘ อุปสรรคปัญหาคือยาชูกำลัง
พระยาธรรมิกราช ได้ทูลถามต่อพระพุทธองค์ ถึงการเติบใหญ่ที่ได้จากการผ่านพ้น อุปสรรคปัญหาที่เข้ามาในชีวิต พระพุทธองค์ท่านจะแสดงธรรมเช่นใด โปรดติดตามรับฟัง
การแกะกิเลสตัณหา ออกจากจิตใจ มันไม่ใช่ของง่าย การปรารถนาดีต่อใคร แค่เราชี้บอกทางเขาได้ก็พอ การจะเดินไปต่อยังไง ให้เขาเลือกที่จะทำเอง
การเรียนรู้ศึกษาทั่วไป เขาสอบวัดผลกันในห้องเรียน การศึกษาในทางธรรม ความสำเร็จวัดผลกันได้ในชีวิตจริง ผู้ที่รู้ตื่น จะเข้าใจไม่สามารถมีชัย ด้วยการท่องจำมา ต้องเกิดจากปัญญารู้แจ้งอย่างแท้จริง
วาจาพิฆาต เป็นการใช้คำพูด โดยไม่พิจารณาก่อนจะพูดออกไป ทำให้ผู้อื่นเจ็บช้ำน้ำใจ ทำให้เกิดความเป็นทุกข์ แล้วย้อนกลับมา ทำให้ตนต้องเร่าร้อนทุกข์ใจในภายหลัง พระยาธรรมทูลถาม พระพุทธองค์ จะแสดงธรรมอย่างไร ในเรื่องนี้ ขอเชิญติดตามรับฟัง
บางคนบางดวงจิตศึกษาเรียนรู้ ปฏิบัติธรรมมาดีแล้ว จนถึงขอบเขตที่ดี มีสติปัญญา พ้นจากทุกข์ในระดับสูงแล้ว แต่ทำไมวันดีคืนดี กลับไปทำสิ่งที่โง่เขลา จมอยู่ในความทุกข์อีก เป็นสิ่งที่พระยาธรรม ทูลถามต่อพระพระพุทธองค์
การจะแก้กรรม การกระทำที่ได้ทำไปแล้ว จะต้องแก้ยังไง สามารถทำได้ไหม ขอพระพุทธองค์แสดงธรรม ชี้ทางนำแสงสว่าง ให้รู้แจ้งตามความเป็นจริง เพื่อเป็นหนทางให้ออกจากความทุกข์
...ตอนที่ ๓๓ เกราะป้องกันหัวใจ
สิ่งใดหนอ ที่เป็นเกราะรักษาหัวใจ รักษาจิตใจ ให้พ้นจากสิ่งที่มากระทบ ผ่านหู ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ ขอพระพุทธองค์ช่วยแก้ไข ชื้ทางให้แสงสว่างแก่ดวงจิตทั้งหลาย ให้ได้รู้ตาม
...ตอนที่ ๓๔ ท้อใจในการเผยแผ่ธรรม
พระยาธรรมิกราช รู้สึกท้อต่อการเผยแผ่ธรรม จึงได้ทูลถามต่อพระพุทธองค์ ว่าสมัยที่ท่านมาตรัสรู้ ท่านได้รู้สึกท้อเช่นนั้น บ้างหรือเปล่า พระพุทธองค์จะทรงตรัสตอบและแสดงธรรมอย่างไร ขอให้ฟังดู
...ตอนที่ ๓๐ กฎของการช่วยเหลือ
การจะช่วยเหลือใคร ที่จะทำให้ตนไม่เป็นทุกข์ ให้ช่วยตามเหตุตามปัจจัย ไม่ว่าเป็นใคร ล้วนเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของตน ทางที่ดีให้เป็น่เพียงแค่ผู้บอกทาง
...ตอนที่ ๒๙ ทำตามเหตุตามปัจจัย
พระพุทธองค์ทรงสอน ให้ทำไปตามเหตุตามปัจจัย ไม่ใช้กิเลสตัณหาในการกระทำ แต่หลายคนยังแบ่งแยกไม่ได้ ว่าทำแบบไหน จึงจะเรียกว่าทำไปตามเหตุตามปัจจัย ทำอย่างใด ที่เรียกว่าทำไปตามกิเลสตัณหา พระยาธรรมจึงทูลขอ ฟังธรรมจากพุทธองค์
ปัญหาของคนอื่น กลับกลายมาเป็นปัญหาของตน จะต้องช่วยแก้ไขปัญหาคนอื่นอย่างไร จึงจะเป็นผู้มีปัญญา รู้เข้าใจ แก้ไขปัญหาอย่างพุทธะ ขอพระพุทธองค์โปรดเมตตา แสดงธรรมให้ลูกทั้งหลาย ได้รับฟังกัน
...ตอนที่ ๒๗ การอยู่ในกรอบความดี(บารมี 10 ทัศน์)
ในเข้าวันที่ 1 มกราคม 2562 พระพุทธองค์ท่านทรงเมตตา แนะนำดวงจิตทั้งหลาย ให้อยู่ในกรอบของการรักษาความดี ด้วยกายวาจาใจ ฝึกฝนความดีด้วยศีล ธรรม สมาธิ ปัญญา ขอท่านทั้งหลายลองไปพิจารณาดู
...ตอนที่ ๒๖ คำสอนตอนก่อนปีใหม่ (22.10)
ค่ำคืนของวันสิ้นปี จะมีการเปลี่ยนพ.ศ.ใหม่ในไม่กี่ชั่วโมง พระยาธรรมิกราชได้เข้าเฝ้า ทูลขอฟังธรรมจากพระพุทธองค์ พระพุทธองค์ท่านได้ทรงเมตตาแสดงธรรมเรื่องอะไร มีสารธรรมอย่างไรบ้าง ขอเชิญท่านทั้งหลายไปฟังดู
...ตอนที่ ๒๕ แสดงธรรมโปรดคุณยาย
คุณยายผู้สูงวัย ได้ไปปฏิบัติธรรมที่สวนธรรมิกราช ในช่วงท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีเมตตา แสดงธรรมโปรดคุณยายทั้งหลาย ให้พ้นจากความทุกข์ ขอเชิญท่านทั้งหลาย สดับตรับฟังพระเทศนาด้วยกัน
...ตอนที่ ๒๔ สิ้นปีมีสิ่งใดที่ควรทำ
พระยาธรรมิกราชได้ทูลขอฟังธรรม ต่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในวาระสิ้นปี พระองค์ท่านจะทรงแนะนำประการใด ขอให้ลองไปฟังดู(18.30)
การหลงในอัตตา หลงสมมุติในสิ่งที่มี หลงในสิ่งที่เป็น จนเกิดการเบียดเบียนตน และเบียดเบียนผู้อื่น ทำให้เกิดความทุกข์ จะทำอย่างไร จึงจะทำให้พ้นจากความหลง พ้นจากความทุกข์ พระพุทธองค์ท่านได้ทรงแสดงธรรม นำทางพ้นทุกข์ ให้พระยาธรรมได้รับฟัง
...ตอนที่ ๒๒ เป็นพระอรหันต์หรือยัง
หลวงปู่หลวงตากิริยาท่าทาง ดูไม่เรียบร้อย แต่สำเร็จธรรมเป็นองค์พระอรหันต์ จะทำอย่างไร จึงจะไม่ให้หลงไป ปรามาสบุคคลผู้เป็นองค์อรหันต์ ทำให้เป็นบาปกรรมในสิ่งที่ทำไป พระยาธรรมิกราชสงสัย จึงได้ทูลขอฟังธรรมจากพุทธองค์
พระยาธรรมได้ถอดกายภายใน ขึ้นเข้าเฝ้าองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วเห็นกายแก้วได้มีเงาแห่งมารเกิดขึ้น จึงได้สงสัยในสิ่งที่เห็น จึงได้ทูลถามต่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านจะทรงตรัสตอบว่าอย่างไร ลองไปฟังดู
ความจำฝังใจ ฝังไปในจิต เป็นความทุกข์ที่ฝังรากลึก ไม่สามารถลบออกจากความจำไปได้ จะต้องทำอย่างไร ขอพระพุทธองค์แสดงธรรมชี้ทาง ชี้แสงสว่างแก่พระยาธรรม
...ตอนที่ ๑๙ ไม่ท้อต่อการสร้างความดี*****
ทำบุญไป ทำไมยังมีแต่ปัญหา จรเข้ามาในชีวิต ทำดีไม่ได้ดี ทำให้มีท้อ จะทำดีต่อ หรือจะหยุดทำดี ถ้ากำลังคิดเช่นนี้ โปรดฟังธรรม พระพุทธองค์จะทรงชี้ทาง
...ตอนที่ ๑๘ อดไม่ได้ที่จะฟุ้งไปเรื่องอื่น
ตั้งใจทำสมาธิไป แต่ใจมันวุ่นวาย มีแต่เรื่องของคนอื่น ไหลเข้ามาในความคิด ทำให้ไม่สงบ ไม่สบาย จะต้องทำยังไง ขอพระพุทธองค์ช่วยแก้ไข ให้ลูกพระยาธรรมด้วยเถิด
...ตอนที่ ๑๗ พิจารณาให้เห็นทุกข์
การที่พ้นทุกข์ได้นั้น ต้องรู้จักทุกข์ เห็นทุกข์ในตน ในบุคคลผู้อื่น รู้จักเหตุของทุกข์ รู้วิธีดับทุกข์ เป็นคำสอนที่พระพุทธองค์มีต่อพระยาธรรมิกราช และทุกคน ที่ปรารถนาจะออกจากความทุกข์
...ตอนที่ ๑๖ ความดีภายในกับภายนอก
ความดีภายนอกเป็นแบบไหน ความดีภายในเป็นอย่างไร มีสภวะรรมที่แตกต่างหรือเหมือนกันอย่างไร เป็นคำถามของพระยาธรรม ที่มีต่อพระพุทธองค์
การเข้าใจถึงความเป็นจริงของชีวิต ว่าสิ่งทั้งหลายที่มี ที่เป็น ล้วนไม่เที่ยง คงอยู่ไม่ได้นาน ไม่ว่าบุคคล สิ่งของ ย่อมเปลี่ยนไป เป็นธรรมดา สภาวธรรมที่เกิดขึ้น เกิดจากความรู้ตื่นของจิตใจ พระพุทธองค์ทรงได้แสดงธรรมให้ได้ฟังกัน
...ตอนที่ ๑๔ สอนให้เดินด้วยตนเอง
การจะช่วยเหลือผู้อื่น ให้พ้นทุกข์ในสิ่งที่เขาเป็นอยู่ จะช่วยได้ขนาดไหน เพื่อให้เขาสามารถเดินไปต่อได้ เป็นการช่วยอย่างถูกต้องเหมาะสม เป็นคำถามที่พระยาธรรม ที่ทูลถามต่อพระพุทธองค์
...ตอนที่ ๑๓ ความทุกข์กับการเข้าถึงพระนิพพาน
ดวงจิตที่จะพ้นทุกข์ ต้องเจอทุกข์แบบไหน ต้องเจอทุกข์แทบตาย เจอทุกข์มากมาย จึงจะหาทางหลุดพ้น ไปสู่พระนิพพาน พระยาธรรมได้ทูลถามต่อพระพุทธองค์ ท่านจะตอบอย่างไรลองไปฟังดู
...ตอนที่ ๑๒ เหตุที่ไม่ใส่ใจเผยแผ่ธรรม
องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามองเห็นว่า พระยาธรรมิกราชไม่ค่อยใส่ใจ ในการเผยแผ่ธรรม สักว่าทำไปเล่นไป เหลาะแหละไปวันๆ จึงได้เชิญพระปัจเจกพุทธเจ้า มาสอนสั่งพระยาธรรมิกราช ให้ได้รู้ในเหตุ และแก้ไขในสิ่งที่เป็น ในสิ่งที่ทำ
...ตอนที่ ๑๑ ขุดยังไม่ถึงตาน้ำ
การสร้างความดี เพื่อหวังเข้าถึงความพ้นทุกข์ เปรียบเหมือนการขุดบ่อเพื่อหาตาน้ำ บางคนขุดนิดหน่อยก็เจอตาน้ำ บางคนขุดไปแทบตาย ยังไม่ได้ยังไม่ถึง เป็นเพราะเหตุอันใด จะต้องทำอย่างไร ขอพระพุทธองค์โปรดทรงเมตตา แสดงธรรมได้รับฟัง
...ตอนที่ ๑๐ ฝึกจิตไม่ข้องไม่เกี่ยวกับใคร
จิตดวงเดียวท่องเที่ยวไป ฝึกจิตไม่เกี่ยวไม่ข้องกับใคร ทำหน้าที่ไปในสมมุติที่มี ทำความดีไป แม้แต่คนที่ชิดใกล้ ก็เหตุมีปัจจัย อยู่ภายใต้ความไม่เที่ยงแท้ และเป็นไปตามกรรม
...ตอนที่ ๙ เพ่งโทษครูบาอาจารย์
ครูอาจารย์มีหน้าที่สอนและหยิบยื่นข้อสอบ เพื่อให้นักเรียนได้มีความรู้และเลื่อนระดับการเรียนรู้ แต่ยังสงสัยอยู่ครูทำไปอย่างนั้นเพราะอะไร สงสัยเลยปรามาสเพ่งโทษออกไป จะทำยังไงไม่ให้นักเรียนเกิดโทษเกิดกรรม
การศึกษา การปฏิบัติในทางธรรม มีการเรียนแล้ว ย่อมมีการสอบเป็นธรรมดา ซึ่งมีการทดสอบในหลายรูปแบบ จะทำยังไงจึงจะทำให้สอบผ่าน พระยาธรรมจึงทูลขอฟังธรรมจากพระพุทธองค์
...ตอนที่ ๗ ไม่มีกำลังออกจากทุกข์
พระยาธรรมิกราชได้เข้าเฝ้า ทูลถามข้อสงสัยต่อพระพุทธองค์ เรื่องเกี่ยวความทุกข์ รู้ว่าทุกข์มีอยู่ในวัฏสงสาร แต่ไม่มีกำลังที่จะออกจากความทุกข์ จะมีวิธีอะไร จะต้องทำอย่างไร จึงจะทำให้มีพลัง นำทางดวงจิตออกจากทุกข์
...ตอนที่ ๖ ทุกข์ประตูสู่ความพ้นทุกข์***
การได้พบกับความทุกข์ อย่าพึ่งลุก อย่าพึ่งหนีไปไหน ให้พิจารณาดูเหตุ ดูผลที่เกิดขึ้นและเป็นไป นำความทุกข์มาเป็นปัจจัย เป็นหนทาง สู่มรรคผลพระนิพพาน
... ตอนที่ ๕ ทุกข์จากคนที่เคยช่วยเหลือ(ล้วนแต่บททดสอบ)
หลายคนเคยเจ็บช้ำ จากคนที่เราเคยกระทำให้การช่วยเหลือ แต่ถูกกระทำความไม่ดี ตอบแทนกลับมา พระยาธรรมจึงได้เข้าเฝ้า ขอฟังธรรมจากพุทธองค์ (เราคือจิตที่รู้ตื่นเหนือสรรพสิงทั้งหลาย - ไม่มีอะไรที่เป็นอะไร)
...ตอนที่ ๔ ทางพ้นทุกข์(ผู้รู้)
ในกึ่งพุทธกาล มีพระยาธรรมิกราชได้นำพระธรรมคำสอน ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาเผยแผ่ ให้เห็นความเป็นจริงของชีวิต ที่สมมุติให้เป็นไป จนกว่าจะรู้แจ้ง รู้ทัน ตามทางที่พระพุทธองค์ทรงชี้บอก จึงจะพ้นจากความทุกข์
...ตอนที่ ๓ สงสารคนที่เคยอยู่ใกล้ชิด
คนที่เคยอยู่ใกล้ชิดพระยาธรรม ในสิ่งที่เห็นและเป็นไป กำลังพบเจอกับอุปสรรคปัญหาในชีวิตมากมาย จึงเกิดความรู้สึกสงสาร ปล่อยวางลงยังไม่ได้ จึงทูลขอฟังธรรมจากพระพุทธองค์
...ตอนที่ ๒ กรรมฐานคลายทุกข์*****
มีสิ่งที่อัดแน่นในจิต ในใจ ในกาย สมองทำงานหนัก มีความคิดสับสนวุ่นวาย ร้อนอกร้อนใจ ให้ปล่อยวางมันเอาไว้ มานั่งสมาธิทำกรรมฐานคลายทุกข์กับพระพุทธองค์
...ตอนที่ ๑ ความทุกข์ของพระยาธรรม(ทางปฏิบัติ)
พุทธธรรมชุดใหม่ เป็นการนำความทุกข์ของใครที่พบเห็น ที่ได้ยินได้ฟัง นำมาทูลขอฟังธรรม แก้ไขปัญหาเพื่อนำทางออกจากความทุกข์ ตอนแรกเป็นเรื่องของพระยาธรรม จะมีเนื้อหาสาระยังไง ขอให้ลองไปฟังดู
...ตอนที่ ๕๐ โปรดพระยาธรรมิกราช
พระยาธรรมิกราช ทำหน้าที่รับพระธรรมคำสอนมาเผยแผ่ พอมาถึงจุดหนึ่ง รู้สึกเหนื่อยล้า ปรารถนาให้พระพุทธองค์ทรงชี้ทาง พระพุทธองค์ท่านจะทรงตรัสสอนอย่างไร ขอให้ท่านทั้งหลายไปฟังดู(10.13)
...ตอนที่ ๕๑ โปรดหลวงพ่อพระอาจารย์
พระยาธรรมได้ทูลถาม ขอฟังธรรม เพื่อโปรดหลวงพ่อพระอาจารย์ ว่าควรทำสิ่งใด เพื่อให้เกิดความเจริญงอกงาม ในการเผยแผ่ธรรมในกึ่งพุทธกาล
...ตอนที่ ๕๓ ศาสนาที่สอนถึงพระนิพพาน
พระยาธรรมสงสัยว่า ทำไมเห็นแต่ดวงจิตที่หลุดพ้น เกิดจากการนับถือศาสนาพุทธทั้งนั้นเลย พระพุทธองค์จะทรงเฉลย ความเป็นจริงให้ได้รับฟัง(9.08)
พระยาธรรมิกราชมองเห็น สภาวธรรมของผู้ศึกษาพุทธธรรมกึ่งพุทธกาล ที่ได้นำมาเผยแผ่ จะทำให้มีบุคคลที่ซาบซึ่ง เข้าถึงในพระธรรมคำสอน จนนำตนออกบวช ทิ้งหน้าที่ทางโลก ถ้าเกิดเหตุเช่นนี้ จะให้ทำยังไง ขอพระพุทธองค์ไขข้อข้องใจแก่พระยาธรรม
พระยาธรรมเห็นมาร ซ้อนอยู่ในกายของตน จึงปรารถนาที่จะรู้เหตุผล มารเขามีตัวตน ซ้อนอยู่ในกายได้อย่างไร
...ตอนที่ ๕๗ ยกจิตจากคลื่นรบกวน
พระยาธรรมิกราชรวบรวมจิต ขึ้นเข้าเฝ้าองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อฟังธรรม แต่มีกระแสคลื่นรบกวน จึงได้ขอฟังธรรม วิธีที่จะอยู่เหนือคลื่นรบกวน(29)
...ตอนที่ ๕๘ พิจารณาธรรมคลายทุกข์
ถ้าเกิดความรู้สึกว่าทุกข์มาก จะต้องทำอย่างไรให้หายทุกข์ พระยาธรรมิกราชทูลถามพระพุทธเจ้า พระพุทธองค์เลยทรงแสดงธรรมให้ได้รับฟัง พิจารณาให้คลายทุกข์ 11.45
...ตอนที่ ๕๙ อานิสงส์เจดีย์เล็กกับเจดีย์ใหญ่
พระยาธรรมได้สร้างเจดีย์น้อย บนถ้ำพระยาธรรมิกราช ก็เลยมีข้อสงสัยในอานิสงศ์ของการสร้างเจดีย์เล็ก ว่าจะมีอานิสงส์ที่แตกต่างจากสร้างเจดีย์องค์ใหญ่อย่างไร พระพุทธองค์จะทรงแสดงธรรม ให้ได้รับฟังกัน
...ตอนที่ ๖๐ ถ้ำพระยาธรรมิกราช
ถ้ำพระยาธรรมิกราชสร้างขึ้นมา ดูมีความศักดิ์สิทธิ์ มีพลังพุทธบารมีมากเกินกว่าที่จะใช้เป็นที่พัก ที่อาศัย เป็นเหตุให้พระยาธรรมิกราช ได้ทูลถามต่อพระพุทธองค์
...ตอนที่ ๖๑ เกิดตามเหตุดับไปตามเหตุ*****
พระยาธรรมได้เข้าเฝ้า ขอฟังธรรมจากพระพุทธองค์ พระพุทธองค์จะทรงแสดงธรรมเกี่ยวกับเรื่องอะไร ขอให้ท่านทั้งหลายไปฟังดู(ปรับใช้ในตน ดับเหตุในตน)
...ตอนที่ ๖๒ ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น
บุคคลที่อยู่ปฏิบัติอยู่ด้วยกับพระยาธรรม เมื่อได้บอกว่ามีความดีอยู่ในระดับใด เป็นอริยบุคคลขั้นไหนแล้ว เมื่อบอกไป ทำไมถึงเกิดเหตที่เป็นไป จึงได้สงสัยทูลถามต่อพระพุทธองค์
ความชั่วที่ทำ เมื่อใช้หนี้กรรมก็หมดไป ความดีที่ทำไว้ จะหมดไปเช่นเดียวกันกับบาปที่ทำไว้ไหม เป็นคำถามของพระยาธรรม ที่ทูลถามต่อพระพุทธองค์
...ตอนที่ ๖๔ อริยบุคคลอยู่ร่วมกับบุคลอื่น
การที่ดวงจิต มีภูมิจิตที่แตกต่าง มาอยู่ร่วมกัน บางคนเป็นพระอริยบุคคล บางคนเป็นปุถุชนคนธรรมดา จะทำอย่างไร ไม่ให้เกิดการเพ่งโทษ เกิดกรรมกับปุถุชนที่อยู่ร่วมกัน
...ตอนที่ ๖๕ การถอดถอนความทุกข์
การถอนความทุกข์ จะทำยังไง ไม่ให้เป็นถอนจากที่หนึ่ง แล้วไปปลูกอีกที่หนึ่ง ถอนอย่างถูกต้อง ตามพุทธวิธี ขอพระพุทธองค์ ช่วยชี้ทาง ให้ลูกทั้งหลาย ได้รับฟังและนำไปปฏิบัติตาม (เหตุแห่งทุกข์อย่างแท้จริง)
ธรรมะที่อุบัติขึ้นมา ในกึ่งพุทธกาล ขอพระพุทธองค์โปรดประทาน ความรู้ ความเข้าใจให้ลูกทั้งหลาย ได้รับฟัง เพื่อจะได้น้อมนำความดีไปเป็นแนวทาง ในการปกิบัติตนต่อไป
...ตอนที่ ๖๗ จะทำสิ่งใดต่อไปดี
เมื่อพระยาธรรมิกราช ได้ทำหน้าที่ก่อสร้างถ้ำพระยาธรรมิกราชสำเร็จเรียบร้อย จึงได้เข้าเฝ้าทูลถามต่อพระพุทธองค์ ว่าจะให้ทำสิ่งใดต่อไป ลองมาฟังดูว่า พระพุทธองค์จะแสดงธรรมสิ่งใด ให้แก่พระยาธรรม (ฝึกฝนที่ตนก็พอ)
...ตอนที่ ๖๘ การเข้าถึงดวงใจพระพุทธเจ้า
ดวงใจแห่งศาสนาคืออะไร ทำอย่างไร จึงจะเข้าไปถึงดวงใจแห่งพุทธศาสนา พระยาธรรมสงสัย เลยเข้าไปขอฟังธรรมจากองค์พระบิดาสัมมาสัมพุทธเจ้า
...ตอนที่ ๖๙ การบรรจุหัวใจพระพุทธเจ้า
พิธีบรรจุหัวใจพระพุทธเจ้า องค์พระใหญ่พระพุทธเจ้าศรีเชียงของ เพราะเหตุใด ทำเพื่ออะไร เกิดประโยชน์อะไร พระยาธรรมิกราชสงสัย จึงได้เข้าเฝ้าทูลขอฟังธรรมจากพุทธองค์
...ตอนที่ ๗๐ เหตุอัศจรรย์ในวันมาฆบูชา
เหตุใดหนอ วันสำคัญในพระพุทธศาสนา วันมาฆบูชาถึงได้มีเหตุอัศจรรย์สี่อย่าง เหตุที่เกิดเพราะอะไร พระยาธรรมสงสัย เลยได้เข้าเฝ้าทูลขอฟังธรรมจากพระพุทธองค์
...ตอนที่ ๗๑ สิ่งที่สำเร็จเป็นพระอรหันต์ *****
สิ่งใดที่ทำให้ดวงจิตทั้งหลาย ผู้ปรารถนาความพ้นทุกข์ ได้สำเร็จเป็นผู้เข้าถึงความพ้นทุกข์ เข้าถึงความเป็นองค์พระอรหันต์ พระยาธรรมได้ทูลถามต่อพระพุทธเจ้า เพื่อเอามาเผยแผ่ให้ดวงจิตทั้งหลายได้รู้ตาม
...ตอนที่ ๗๒ เหตุใดต้องทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ตลอด ***
การที่เราต้องทำสิ่งนั้น ต้องทำสิ่งนี้ มันเกิดจากกรรมเก่า หรือกรรมใหม่ เป็นเพราะเหตุอันใด จะทำอะไร ให้พ้นจากสิ่งทั้งหลายที่ถูกครอบงำ ให้ต้องทำและเป็นไป พระยาธรรมิกราชสงสัย จึงทูลถามต่อพระพุทธองค์ (มีกรรมเป็นเผ่าพันธ์ุ)
...ตอนที่ ๗๓ การพูดไม่สำรวม ***
บุคคลที่อยู่ในฐานะที่บุคคลอื่น ให้ความเคารพกราบไหว้ การจะทำสิ่งใด พูดอะไรออกไป ควรอยู่ในกรอบของศีลธรรม เพื่อจะได้ไม่ต้องรับผลของกรรม และต้องชดใช้กรรมที่ไม่ดีในภายหลัง
...ตอนที่ ๗๔ การเดินทางร่วมกัน
การเดินทางร่วมกัน เป็นสิ่งที่ได้สมมุติขึ้น ให้ได้เรียนรู้ สภาวธรรมต่างๆของบุคคลทั้งหลาย ที่มีความเป็นตัวตนที่ต่างกัน ผู้เป็นผู้นำนั้น จะได้นำมาปรับใช้ ในงานทั้งหลายที่จะมีขี้น ในกาลข้างหน้าต่อไป
...ตอนที่ ๗๕ ธรรมะยังให้ไม่ได้
การที่จะแนะนำชี้ทางบอกใคร ให้ดูพื้นฐานของจิตใจ รองรับได้มากน้อยแค่ไหน ถ้ายังไม่พร้อมถึงบอกไป ก็ไม่ได้ช่วยอะไร บางทีอาจจะทำให้เขาปรามาสธรรม
การทำความดี ตามธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ท่านสอนให้ทำความดีเพื่อสิ่งใด เมื่อรู้และเข้าใจ การสลายความดี จึงไม่ได้ยากอะไร แล้วทำไมต้องสลายความดี อันนี้ควรจะไปฟังดูเอง
ดวงจิตที่วนเวียนในวัฏสงสาร เปรียบเหมือนเป็ดไก่ที่อยู่ในกรงขัง หาทางออกไม่เจอ จนกว่าจะมีองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า มาชี้บอกทาง ไขประตูพระนิพพาน ให้ดวงจิตทั้งหลาย ออกจากความทุกข์เข้าสู่พระนิพพาน(29)
...ตอนที่ ๗๘ บุคคลที่จะบรรลุธรรม *****
พระยาธรรมิกราชสงสัย เหตุใดบุคคลที่มาศึกษาในสายธรรม ดูเหมือนจะมีสติปัญญา นำพาตนให้หลุดพ้นจากวัฏสงสาร เข้าสู่พระนิพพานได้ ท้ายที่สุด มีเหตุให้เดินเป๋ไป จึงได้ทูลถามต่อองค์พระพุทธบิดา
สิ่งที่ทำบางอย่าง สูงเกินระดับสติ ปัญญาของผู้ที่อยู่ร่วม อยู่ด้วย จะเข้าใจ จะให้ทำอย่างไร ขอพระพุทธองค์ช่วยชี้ทาง ให้กับพระยาธรรม ให้รู้เป็นแนวทางการปฏิบัติต่อไป
...ตอนที่ ๘๐ อุปสรรคที่ต้องฝ่าฟัน
เส้นทางชีวิตในสายธรรม ดำเนินไปถึงจุดหนึ่งก็จะมีอุปสรรคปัญหาเข้ามาทดสอบ ซึ่งบางคนก็ผ่านไปได้ บางคนก็สอบตก จะต้องทำยังไงถึงจะผ่านอุปสรรคไปได้ ขอพระพุทธองค์ทรงเมตตา ชี้ทางให้ลูกทั้งหลายได้เดินตาม (ตัวของเรา)
...ตอนที่ ๘๑ ผู้ที่อยู่ใกล้พระยาธรรม
สมัยที่พระพุทธเจ้า อุบัติขึ้นมาบนโลก มีผู้ไม่เชื่อ ไม่ศรัทธา และทำกรรมปรามาสลงไป จึงกลายเป็นเปรตมากมาย ให้พระยาธรรมไปปลดปล่อยให้พ้นจากหนี้กรรม พระยาธรรมจึงสงสัย ในเหตุของผู้ที่มาอยู่ใกล้ จะทำอย่างไร จะได้ไม่กลายเป็นเปรต เหมือนสมัยพุทธกาล
...ตอนที่ ๘๒ คนดีที่ไม่มีบุญสัมพันธ์
การที่จะหยิบยื่นความดีให้แก่ใคร ไม่ใช่จะทำได้โดยง่ายหากไม่มีบุญสัมพันธ์ แม้แต่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็สอนสั่งให้กลุ่มคนของตน ที่เคยสร้างสั่งสมบารมีมาร่วมกัน ให้ได้รู้ตาม ดวงจิตอื่นใด ก็ต้องรอรอบต่อไป ตามบุญสัมพันธ์
...ตอนที่ ๘๓ ก้าวข้ามบททดสอบของหมู่มาร
บุคคลที่จะไปพระนิพพาน ต้องผ่านด่านทดสอบของหมู่มาร ไม่ว่าจะเป็นมารรูปแบบใด ต้องผ่านไปให้ได้ ด้วยศีล ธรรม สมาธิ ปัญญา ให้จิตมีความเข้มแข็งรู้ตื่น จะได้ชนะบททดสอบของหมู่มาร
การที่เราจะเอาชนะมารทั้งหลาย ต้องมีสติ รู้เท่าทันการมาของมาร ไม่ว่าจะมาในรูปแบบใด บางทีมาในรูปของความน่าสงสาร จะปล่อยให้ผ่าน หรือจัดสรรไปตามกฏกติกา ขอพระพุทธองค์ทรงเมตตาชี้บอกทาง
...ตอนที่ ๘๕ ก้าวข้ามความเมตตา
บางครั้ง ทำตนเหมือนเป็นคนใจดำ บางครั้ง ทำเหมือนคนใจร้าย เด็ดขาดเกินไป เพื่อรักษากฎเกณฑ์เอาไว้ ทำไปแล้ว ยังกลับมาทุกข์ใจ มันเป็นเพราะเหตุอันใด ขอพระพุทธองค์ช่วยชี้ทาง ให้เข้าใจในเหตุที่เป็นไป
...ตอนที่ ๘๖ การตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า *****
พระยาธรรมิกราชได้ไปพุทธคยา สถานที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ ในประเทศอินเดีย จึงได้กลับมาเข้าเฝ้าทูลถามเกี่ยวกับการตรัสรู้ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ว่ามีสภาวธรรมเป็นอย่างไร พระพุทธองค์จะตรัสตอบอย่างไร ลองไปฟังดู
...ตอนที่ ๘๗ หนทางในการตรัสรู้ *****
แนวทางการปฏิบัติ จนนำไปสู่การตรัสรู้ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ได้นำมาชี้ทาง บอกให้ดวงจิตทั้งหลายเดินตาม มีอะไรบ้าง พระพุทธองค์ได้แสดงให้ท่านทั้งหลาย และพระยาธรรมิกราชได้รับฟัง
...ตอนที่ ๘๘ รู้แจ้งในอริยสัจ *****
พระยาธรรมได้ทูลถามถึง การตรัสรู้ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในเรื่องอริยสัจ ขอให้พระพุทธองค์ได้แสดงธรรมให้ได้ฟัง
...ตอนที่ ๘๙ รู้แจ้งในขันธ์ห้า
พระยาธรรมิกราชได้ขอฟังธรรม ที่พระพุทธองค์รู้แจ้งในขันธ์ห้า ว่ารู้แจ้งเช่นใด พระพุทธองค์จึงทรงเมตตา แสดงธรรมให้ได้รับฟัง
...ตอนที่ ๙๐ สิ่งที่ควรจะทำต่อไป
พระยาธรรมิกราชได้ทำหน้าที่ เชื่อมต่อพลังพุทธบารมี ให้ชีพจรของพุทธศาสนาได้กลับมามีชีวิตชีวา อีกครั้งหนึ่ง จึงได้เข้าเฝ้าถวายรายงานในสิ่งที่ได้ทำมา และขอคำปรึกษา ว่าควรจะทำอะไรอีกต่อไป
...ตอนที่ ๙๑ คำนำคัมภีร์ธรรมกึ่งพุทธกาล
พุทธธรรมสำหรับนักบวช มีจำนวน 360 ตอน ใกล้จะได้รอบของการจัดพิมพ์ เล่มที่ 1 เพื่อเผยแผ่ธรรม ให้แก่ผู้ปรารถนาพ้นทุกข์ ได้เรียนรู้ พระยาธรรมิกราช จึงได้เข้าเฝ้าพระพุทธองค์ ขอคำนำ คัมภีร์ธรรมกึ่งพุทธกาล
บุคคลที่อยู่ในสมมุติที่ดี แต่ด้วยสติปัญญา ความรู้เข้าใจในธรรมยังมีไม่มากพอ เลยกระทำในสิ่งที่ไม่ควรไป ในสมมุติที่มีของพระยาธรรมิกราช ควรจะแนะนำอย่างไรดี จึงจะเป็นการชี้ทางบอก ไม่ให้กระทบในสมมุติที่มี
...ตอนที่ ๙๓ ผู้รู้ตื่นเป็นแบบไหน *****
ผู้รู้ตื่นเป็นแบบไหน อย่างไรเรียกว่ารู้ตื่น จะทำให้ถึงสภาวธรรมของการรู้ตื่นอย่างไร พระยาธรรมิกราชสงสัย เลยเข้าเฝ้าทูลถามต่อองค์พระพุทธบิดา
...ตอนที่ ๙๔ บวชทำไมถึงได้บุญ ***
พระยาธรรมิกราชสงสัย ทำไมใครๆถึงบอกว่า บวชแล้วจะได้บุญ แล้วบุญเป็นตัวยังไง การบวชทำไมถึงได้บุญ จึงได้เฝ้าทูลถามต่อพระพุทธองค์
...ตอนที่ ๙๕ จะเร่งให้ได้อย่างไร
พระยาธรรมิกราช เห็นดวงจิตที่ไปศึกษา เรียนรู้ธรรมในสำนัก บางคนไม่สามารถถึงความสำเร็จขั้นสูงสุด ในชาติปัจจุบัน จะช่วยเขาเร่งความดี ช่วยเหลือในการปฏิบัติได้อย่างไร จึงเข้าเฝ้าทูลถามต่อพระพุทธองค์
อยากหายจากป่วยไข้ แต่ไม่ยอมเชื่อฟังหมอ อยากเรียนให้เก่ง แต่ไม่เชื่อครูอาจารย์ อยากไปนิพพาน แต่กลัวบททดสอบ เป็นสิ่งที่พระยาธรรมิกราช เข้าเฝ้าทูลถามต่อพระพุทธองค์
การจะเข้าถึงความสำเร็จ ในเป้าหมายที่ตั้งใจเอาไว้ จะต้องทำอย่างไร พระยาธรรมสงสัย จึงทูลขอพระพุทธองค์ แสดงธรรมให้ได้รับฟัง
รู้ว่าสิ่งที่ทำนั้นไม่ดี แต่ละจากสิ่งที่ทำไม่ได้ จะต้องทำยังไง ขอพระพุทธองค์ทรงแนะนำ หาทางแก้ไขให้กับพระยาธรรม
...ตอนที่ ๙๙ รับพลังพุทธบารมีได้ที่ไหน
การน้อมพลังพุทธบารมีเข้าสู่ตน โดยน้อมพลังมาที่ศูนย์กลางกาย จะทำให้เกิดความสุข สงบมาก แต่จะต้องทำยังไง ถึงจะทำให้น้อมรับพลังได้ จะต้องทำที่ไหน ขอพระพุทธองค์ทรงช่วยชี้บอกทาง
มีความดีอยู่แล้วในระดับหนึ่ง จะต่อยอดความดีให้มากขึ้นเรื่อยๆได้อย่างไร พระยาธรรมได้ทูลขอองค์พระพุทธบิดา แสดงธรรมให้ได้รับฟังกัน
...ตอนที่ ๑๐๑ พระนิพพานอยู่ไกลแค่ไหน *****
พระยาธรรมิกราชทูลถามพระพุทธองค์ว่า พระนิพพานอยู่ไกลแค่ไหน ทำยังไง จึงจะไปถึงพระนิพพาน พระพุทธองค์ท่านจะทรงจะตอบกลับมายังไง ลองไปฟังดู
...ตอนที่ ๑๐๒ งาน 8 ปีแห่งความสำเร็จ
การจัดงาน 8 ปีแห่งความสำเร็จ จัดขึ้นมาด้วยเหตุอันใด มีสิ่งที่ดีอันใด เกิดขึ้นในโลกและจักรวาล พระยาธรรมิกราชได้เข้าเฝ้าทูลขอฟังธรรมจากพระพุทธองค์
...ตอนที่ ๑๐๓ จิตที่กำลังจะรู้แจ้ง *****
ดวงจิตที่ฝึกฝนตน จนเป็นผู้รู้แจ้ง จะมีสภาวธรรมเช่นใด มีความรู้ความเข้าใจแบบไหน พระยาธรรมิกราชได้ทูลขอฟังธรรมจากพระพุทธองค์
...ตอนที่ ๑๐๔ พิจารณากายไม่ใช่เรา
การจะพิจารณาให้เห็นว่ากายนี้ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา จะพิจารณาแบบไหน อย่างไร ขอพระพุทธองค์ช่วยชี้ทาง แสดงธรรมให้ได้รับฟัง
...ตอนที่ ๑๐๕ เหมือนจะรู้แต่ไม่รู้
เหมือนจะรู้แต่ยังไม่รู้ เหมือนจะจบแต่ยังไม่จบ มันเป็นเพราะเหตุอันใด จะทำยังไงต่อไป เพื่อให้รู้ ให้จบอย่างแท้จริง พระยาธรรมิกราช ได้ทูลถามพระพุทธเจ้า เพื่อขอฟังธรรมในเรื่องนี้
...ตอนที่ ๑๐๖ รู้สึกวางเฉยในการทำดี
การทำความดี ไม่ยึดไม่ถือในสิ่งที่ทำ ไม่ได้นึกได้คิดอะไร มีเหตุให้ทำดีก็ทำไป การทำความดีถึงจุดนี้ เป็นการทำความดีแบบใด ถูกต้องตามหลักของการทำดีหรือไม่ พระยาะรรมได้ทูลถามธรรมแก่พระพุทธองค์
...ตอนที่ ๑๐๗ ไม่มีข้อสงสัยให้เกิดคำถาม
สภาวธรรมที่เกิดขึ้นแก่พระยาธรรม ไม่มีคำถามที่จะทูลถามเพราะรู้ในคำตอบที่จะถาม ก็เลยไม่รู้จะถามอะไร เลยทูลถามว่า เป็นเพราะเหตุอันใด พระพุทธองค์จะทรงแสดงธรรมว่าอย่างไร ให้กับพระยาธรรรม ขอเชิญติดตามรับฟัง