TZITTADINU NOSTALGICU
ZITTADINU NOSTALGICU
Treigh’annos che so’ dae domo fora
Esiliadu dae s’amada terra mia
E mancari zittadinu como sia
Addatadu non mi soe ancora
Cuntentu de partire fui assora
Pensande de fagher balentia
Ma luego m’hat leadu nostalgia
Chi m’istringhet su coro a dogni ora
Sa tristura mi leat a su manzanu
Si mi tucco derettu a su tribagliu
S’indirizzat sa mente a car’iscanu
Tando cominzat su veru travagliu
Chi m’ha fattu diventare pili canu
Pensande de haer fattu un’isbagliu.