TZITTADINU NOSTALGICU

ZITTADINU NOSTALGICU

Treigh’annos che so’ dae domo fora

Esiliadu dae s’amada terra mia

E mancari zittadinu como sia

Addatadu non mi soe ancora

Cuntentu de partire fui assora

Pensande de fagher balentia

Ma luego m’hat leadu nostalgia

Chi m’istringhet su coro a dogni ora

Sa tristura mi leat a su manzanu

Si mi tucco derettu a su tribagliu

S’indirizzat sa mente a car’iscanu

Tando cominzat su veru travagliu

Chi m’ha fattu diventare pili canu

Pensande de haer fattu un’isbagliu.